Երանի այն մարդուն, որ իմաստություն է գտել և այն մարդուն, որ հանճար է ստանում։
Երանելի է այն մարդը, որ իմաստություն է գտել, և մահկանացուն, որ հանճար է ձեռք բերել։
Նրա փոխարեն ամենամաքուր ոսկին չի տրվի, և արծաթը չի վճարվի իբրև նրա գին։
Բուստն ու բյուրեղը չեն էլ հիշվի. իմաստության գինը մարգարիտներից առավել է։
Դրա մոտ Եթովպիայի տպազիոնն արժեք չունի. մաքուր ոսկով այն չի գնահատվի։
Քո բերանի օրենքն ինձ համար բարի է ավելի, քան հազարավոր ոսկի ու արծաթ։
Իմաստություն ստանալը ոսկուց որչա՜փ լավ է, և ըմբռնում շահելն արծաթից ընտիր է։
Մեկուսացած մարդն իր փափագն է որոնում, ընդդիմանում է ամեն ողջամտության։
Եթե դու այն որոնես արծաթի պես և գանձերի նման փնտրես,
Նրանք բոլորն էլ ուղիղ են ըմբռնողի և շիտակ են հասկացողների համար։
Եվ ծովի այն կողմում էլ չէ, որ ասես, թե՝ “Մեզ համար ո՞վ կանցնի ծովի այն կողմը և կբերի մեզ համար, որ լսենք նրան և անենք”։