Ոչինչ չթաքցվեց նրանց որդիներից՝ Մյուս սերնդին պատմելով Տիրոջ օրհնությունները, Իր զորությունն ու սքանչելիքները, որ գործեց։
Արթուն ես պահում իմ աչքերը. խռովված եմ և չեմ կարող խոսել։
Յոթ օր ու յոթ գիշեր նստեցին նրա շուրջը. նրանցից ոչ ոք մի բան չխոսեց հետը, որովհետև տեսնում էին նրան հասած սաստիկ մեծ հարվածները։
ծովի ավազներից էլ ծանր կլինեին դրանք։ Այդ պատճառով էլ խոսքերս անզգամություն են։
Որովհետև մահվան մեջ կամ մեռյալների աշխարհում չկա մեկը, Որ հիշի ու խոստովանի քեզ։