ՍԱՂՄՈՍՆԵՐ 68:13 - Նոր Էջմիածին Աստվածաշունչ Ինձ չարախոսում էին տան շեմին նստողները, Ինձ այպանում էին գինի խմողները։ Նոր վերանայված Արարատ Աստվածաշունչ Երբ հանգստանում եք մակաղատեղերում, աղավնու թևերը փայլում են արծաթով պատած, և նրանց փետուրները՝ դեղին ոսկով։ |
Ժողովուրդը եկավ և կողոպտեց ասորիների բանակատեղին։ Մեկ գրիվ ճերմակ ալյուրն արժեցավ մեկ սիկղ, իսկ երկու գրիվ գարին՝ մեկ սիկղ, ինչպես ասել էր Տերը։
ու դառնացնում էին նրանց կյանքը տաժանակիր աշխատանքով՝ կավագործությամբ, աղյուսաշինությամբ ու դաշտային զանազան գործերով։ Բոլոր գործերում նրանց ծառայեցնում էին ստրկաբար։
Կտրվեցին քո պարանները, որովհետև չդիմացան, կայմն էլ թեքվեց, չի բացելու առագաստը և չի պարզելու դրոշը, մինչև որ կորստյան մատնվի։ Այնուհետև բազում կաղեր ավարառություն պիտի կատարեն։
Նա ցանկանում էր իր որովայնը լցնել եղջերենու պտղով, որ խոզերն էին ուտում, բայց ոչ ոք չէր տալիս նրան։
Հայրն իր ծառաներին ասաց. “Անմիջապես բերե՛ք լավագույն պատմուճանը և հագցրե՛ք նրան, մատին մատանի՛ դրեք, իսկ ոտքերին՝ կոշիկներ.
որովհետև ժամանակին մենք էլ էինք անմիտ, անհնազանդ, մոլորված, ծառայում էինք ցանկությունների և պեսպես անառակությունների, ապրում էինք չարությամբ և նախանձով, ատելի էինք ուրիշներին և ատում էինք միմյանց։
Ինչո՞ւ են նստել փարախների մեջ Եվ լսում են ոչխարների մայունը, Որպեսզի անցնեն Ռուբենի կողմը։ Սրտերի մեծ հուզմունք է բարձրացել։
Թագավորներ եկան և պատերազմեցին, Այն ժամանակ տագնապեցին քանանացիների թագավորները Թանաքի մեջ, Մակեդդովի ջրերի վրա. Ագահությամբ արծաթ չառա։