ՆԵԵՄԻԱ 7:70 - Նոր Էջմիածին Աստվածաշունչ Տոհմերի իշխանները նվիրատվություններ արեցին գործի համար. կառավարիչը գանձարանին տվեց հիսուն ոսկե սկավառակ և երեսուն քահանայական պատմուճան։ Նոր վերանայված Արարատ Աստվածաշունչ Եվ բոլոր տոհմապետներից ոմանք գործի համար տվեցին. Աթարսաթան գանձարանին տվեց հազար ոսկի դրամ, հիսուն սկավառակ, հինգ հարյուր երեսուն քահանայական պատմուճան։ |
կաթսաներ, տաք ջրի անոթներ, կոնքեր և ամբողջ կահկարասին, որ Քիրամն արել էր Սողոմոն արքայի պատվերով Տիրոջ տան մեջ։ Արքայի տան ու Տիրոջ տան քառասունութ սյուներն ու արքայի բոլոր պատվերները Քիրամը ամբողջապես պղնձից պատրաստեց։ Իսկ թե որքան պղինձ օգտագործեց այդ ամբողջ գործերն անելու համար, հնարավոր չէ ասել, քանի որ դրանց չափ ու սահման չկար։ Անգամ հնարավոր չէ ասել, թե որքան փայլուն պղինձ օգտագործվեց։
նաև մեծ պատառաքաղներից, գավաթներից, ոսկե տաշտերից և ոսկե ու արծաթե խնկամաններից յուրաքանչյուրի կշռաչափը։
Քիրամը պատրաստեց զոհասեղանի մեծ պատառաքաղները, կաթսաները, կասկարաներն ու զոհասեղանի ամբողջ սպասքը։ Նա վերջացրեց այն բոլոր գործերը, որ Սողոմոն արքան հրամայել էր պատրաստել Աստծու տան մեջ։
Տասը սեղաններ էլ պատրաստեց ու դրեց տաճարի մեջ. հինգը՝ աջ կողմը, հինգը՝ ձախ։ Պատրաստեց նաև հարյուր ոսկե տաշտեր։
Արդ, այս ամենը նկատի ունենալով՝ մենք ուխտ ենք անում և հավատարմություն խոստանում՝ հավատալու քո օրենքներին և կատարելու դրանք ու այն ամենը, ինչ գրված է դրանց մեջ։ Այս խոսքերը գրով հաստատում ենք, և մեր բոլոր իշխանները, ղևտացիներն ու քահանաները կնքում են այն։
Աթարսաթան ասաց, որ չուտեն սրբություն սրբոցից մինչև որ մեջտեղ չգա մի քահանա, որ Ուրիմով ու Թումիմով հարցում անի։
Տոհմերի իշխանները գործի գանձարանին տվեցին քսան հազար ոսկի և երկու հազար երկու հարյուր արծաթ մնաս։
Նեեմիան՝ կառավարիչը, Եզրաս քահանան ու դպիրը և ղևտացիները, որ ուսուցանում էին ժողովրդին, ողջ ժողովրդին ասացին. «Այս օրը Տիրոջ՝ մեր Աստծու համար սուրբ օր է. մի՛ սգացեք և մի՛ լացեք»։ Որովհետև ժողովուրդը լալիս էր՝ լսելով Օրենքի խոսքերը։
Վերցրե՛ք մի մշտիկ, դռան մոտ այն թաթախե՛ք արյան մեջ և դրանով նշա՛ն արեք դռան երկու սյուներին ու բարավորին։ Բայց ձեզնից ոչ ոք մինչև առավոտ իր տան դռնից թող դուրս չգա։
Մովսեսը, վերցնելով զոհերի արյան կեսը, լցրեց ամանների մեջ, իսկ արյան մյուս կեսը հեղեց զոհասեղանի առաջ։
Դահճապետն առավ նաև կոնքերն ու թաղարները, քամիչներն ու աշտանակները, խնկամաններն ու տուփերը. որը ոսկի էր, վերցրեց իբրև ոսկի, որն արծաթ էր՝ իբրև արծաթ։