ՀՈԲ 30:17 - Նոր Էջմիածին Աստվածաշունչ Գիշերը ոսկորներս են խաշվում. ջղերս են քայքայվել։ Նոր վերանայված Արարատ Աստվածաշունչ Գիշերները ոսկորներս ծակվում, ինձ կրծող ցավերը չեն հանգստանում։ |
թե քնեմ, ասում եմ. “Ե՞րբ ցերեկ կլինի”, արթնանամ՝ դարձյալ թե՝ “Ե՞րբ երեկո կլինի”։ Ցավով եմ լեցուն ես երեկոյից առավոտ։
Այն օրը ես հանձնվեցի մինչև առավոտ. ասես առյուծը ջարդել էր իմ բոլոր ոսկորները. ցերեկից գիշեր հանձնված մնացի։
Զգուշացա, և իմ սիրտը զարհուրեց իմ շուրթերի աղոթքների ձայնից. դող մտավ ոսկորներիս մեջ, և փորս ներքուստ խռովվեց։ Կհանգստանամ նեղության օրը, երբ ելնեմ դեպի իմ պանդխտության ժողովուրդը։