«Շատ եմ լսել ես այդպիսի բաներ. բոլորդ էլ չար մխիթարիչներ եք։
«Ես սրանց նման շատ բաներ եմ լսել. դուք բոլորդ ձանձրալի մխիթարողներ եք։
Հոբը նորից խոսեց ու ասաց.
Եվ ինչո՞ւ եք զուր տեղը ջանում մխիթարել ինձ. ձեր կողմից ինձ հանգստացնելն անիմաստ է»։
Բայց կարծեք իզուր են ճշմարիտ խոսքերը. չէ՞ որ ես ձեզանից զորություն չեմ խնդրում։
Կամ առանց աղի հաց կուտվի՞։ Կամ համ կլինի՞ դատարկ խոսքերում։
Սրանք սիրուց մղված են քարոզում, որովհետև գիտեն, որ Ավետարանի պաշտպանության համար եմ կապանքների մեջ մնում։
Իմ սիրելի՛ եղբայրներ, իմացե՛ք այս բանը. թող ամեն մարդ արագաշարժ լինի լսելու մեջ, ծանրաշարժ՝ խոսելու և բարկանալու մեջ.