Ամեն մի պատվանդան պղնձե չորս անիվ ու պղնձե սռնի ուներ, և չորս անկյուններին՝ ավազանի տակ, դրան կպած՝ մարդու ուսի նմանություն ունեցող ձուլածո ելուստներ կային։
ԵԶԵԿԻԵԼ 10:10 - Նոր Էջմիածին Աստվածաշունչ Տեսքով չորսն էլ այնպես նման էին, որ կարծես թե մի անիվը մյուսի մեջ էր։ Նոր վերանայված Արարատ Աստվածաշունչ Եվ նրանց չորսի տեսքը մի նմանություն ուներ. կարծես թե անիվն անիվի մեջ լիներ։ |
Ամեն մի պատվանդան պղնձե չորս անիվ ու պղնձե սռնի ուներ, և չորս անկյուններին՝ ավազանի տակ, դրան կպած՝ մարդու ուսի նմանություն ունեցող ձուլածո ելուստներ կային։
Երեսուներորդ տարում՝ չորրորդ ամսին, ամսվա հինգերորդ օրը, երբ ես Քոբար գետի ափին գերեվարվածների մեջ էի, երկինքը բացվեց, և ես տեսա Աստծուց տրված մի տեսիլք։
Ե՛վ չորսի կերպարանքը, և՛ նրանց տեսքը, և՛ նրանց կառուցվածքն այնպիսին էին, որ կարծես թե անվի մեջ անիվ էր պտտվում։
Եվ երբ քերովբեները գնում էին, իրենց չորս կողմերն էին գնում ու հետ չէին դառնում, որովհետև ո՛ր կողմը նայում էր առջևի գնացողը, նրա հետևից էլ ընթանում էին, և գնալիս հետ չէին դառնում։
Տեսնում էի նաև, որ ահա չորս անիվներ կային քերովբեների մոտ, ամեն մի քերովբեի հետևում՝ մի անիվ։ Եվ անիվների տեսքը կարկեհան ակի տեսքին նման էր։
Օ՜, խորություն Աստծու հարստության, իմաստության և գիտության։ Որքա՜ն անքննելի են նրա վճիռները, և անզննելի՝ նրա ճանապարհները։