Ավազանի պղնձի հաստությունը մի թիզ էր. դրա շուրթը բաժակի շուրթի նման էր. դրա վրա ծաղկած շուշան էր քանդակված։ Ավազանը մոտավորապես երկու հազար մար էր տանում։
Գ ԹԱԳԱՎՈՐՆԵՐԻ 7:27 - Նոր Էջմիածին Աստվածաշունչ Նա պղնձե տասը պատվանդաններ շինեց. մեկ պատվանդանի երկարությունը հինգ կանգուն էր, լայնությունը՝ չորս կանգուն, բարձրությունը՝ վեց կանգուն։ Նոր վերանայված Արարատ Աստվածաշունչ Եվ պղնձե տասը պատվանդաններ շինեց. յուրաքանչյուր պատվանդանի երկարությունը՝ չորս կանգուն, լայնությունը՝ չորս կանգուն, և երեք կանգուն՝ բարձրությունը։ |
Ավազանի պղնձի հաստությունը մի թիզ էր. դրա շուրթը բաժակի շուրթի նման էր. դրա վրա ծաղկած շուշան էր քանդակված։ Ավազանը մոտավորապես երկու հազար մար էր տանում։
Պատվանդաններն այսպիսի կառուցվածք ունեին. վրայից փոսիկներ կային, նաև՝ փոսիկներ ելուստների միջև։
Նա պղնձե տասը տաշտեր պատրաստեց. ամեն մի տաշտ քառասուն սափոր էր տանում և չորս կանգուն բարձրություն ուներ։ Ամեն մի տաշտ դրվեց այդ տասը պատվանդաններից մեկի վրա։
Աքազ արքան կոտրեց խարիսխների կապերը, փոխադրեց լվացարանները, ձուլածո ավազանն իջեցրեց իր տակ գտնվող տասներկու պղնձե ցուլերից ու դրեց քարե պատվանդանի վրա։
Քաղդեացիները Տիրոջ տան երկու պղնձե սյուները, պատվանդաններն ու պղնձե ավազանը, որը Տիրոջ տան մեջ էր, քանդեցին ու նրա պղինձը տարան Բաբելոն։
ինչպես նաև երկու սյուները և մի ավազանն ու պատվանդանները, որ Սողոմոնն էր պատրաստել Տիրոջ տան համար։ Պղնձե բոլոր անոթներին կշիռ չկար։
այսպես է ասում Զորությունների Տերը. սյուների մասին, մեծ ավազանի մասին, խարիսխների ու մնացած սպասքի մասին, որ մնացին այս քաղաքում,
Տիրոջ տան պղնձե սյուներն ու խարիսխները և պղնձե մեծ ավազանը, որ Տիրոջ տան մեջ էր, քաղդեացիները ջարդեցին և ամբողջ պղինձը տարան Բաբելոն։
Սյուները երկուսն էին, մեծ ավազանը՝ մեկը. իսկ ավազանի տակ տասներկու ցուլեր կային, որոնք Տիրոջ տան մեջ շինել էր Սողոմոն արքան։ Իսկ պղնձին ու պղնձե բոլոր անոթներին հաշիվ չկար։