2 Tiomóid 3:4 - Tiomna Nua 1951 (de Siúnta)

⁴ béidh siad ’n‐a bhfealltóiribh, béidh siad ceanndána, lán d’uabhar, gur mó a ndúil i bpléisiúr ’ná i nDia;

An Tiomna Nua 1970 (Ó Cuinn)

⁴ iad fealltach, ceanndána, á séideadh le huabhar, ina ndaoine ar fearr leo a bpléisiúr féin ná Dia,

An Bíobla Naomhtha 1817 (Bedell)

⁴ Luch bratha, mearrgánta, áirdinntinneach, luchd ghrádhaigheas sáimhe ní sa mhó na Día;

An Tiomna Nua agus Leabhar na Salm 2012

⁴ Beidh siad fealltach, meargánta agus iad lán díobh féin agus gur fearr leo an pléisiúr ná Dia.

An Bíobla Naofa 1981

⁴ Beidh siad fealltach, meargánta agus iad lán díobh féin agus gur fearr leo an pléisiúr ná Dia.

2 Tiomóid 3:4 Tagairtí Cros

Gníomhartha 19:36

D’á bhrigh sin, nuair nach féidir cur ’n‐a choinnibh, ba cheart daoibh fanamhain socair, gan éinnidh do dhéanamh go h‐obann.

Gníomhartha 7:52

Cia aca de na fáidhibh nach ndearna bhúr sinnsir géir‐leanamhain air? agus do mharbhadar iad‐san d’fhógair roimh ré teacht an Fhíréin úd; go bhfuil sibh‐se ’n‐bhúr mbrathadóiribh agus ’n‐bhúr ndúnmharbhthóiribh aige;

Rómhánaigh 11:20

Is fíor sin: acht is de dheascaibh mí‐chreidimh do briseadh iad de, agus is tré chreideamh sheasas tusa. Ná bí mór‐dhálach, acht bíodh eagla ort:

Rómhánaigh 16:18

Óir ní do’n Tighearna Críost atá a leithéidí ag déanamh seirbhíse, acht d’á mbolg féin; agus tá siad ag mealladh croidheacha na ndaoine simplidhe le blastacht cainnte agus le bladaireacht.

1 Tiomóid 3:6

Ba cheart dó gan bheith ’n‐a nua‐chreidmheach, ar eagla, ar mbeith lán d’uabhar dó, go dtuitfeadh sé fá bhreitheamhnas an diabhail.

1 Tiomóid 5:6

Acht an bhean chuireas dúil i bpléisiúr, atá sí marbh, agus í ’n‐a beathaidh.

1 Tiomóid 6:17

Órduigh do na daoinibh go bhfuil saidhbhreas aca san tsaoghal so gan bheith árd‐aigeantach, gan a muinighin do chur as an saidhbhreas so‐ghluaiseachta, acht as Dia do‐bheir gach nidh go fial dúinn chum ár sástachta:

Iúd 1:19

Is iad‐san do‐ghní deaghailte iad, dream colnaidhe, gan an Spiorad bheith aca.

Iúd 1:4

Óir atá daoine áirithe do shleamhnuigh isteach ós íseal, daoine do réamh‐órduigheadh fad ó chum na daoir‐bhreithe seo, daoine neimh‐dhiadha atá ag tionntodh grása ár nDé go colnaidheacht, agus atá ag séanadh Íosa Críost, ár n‐aon Mháighistir agus ár n‐aon Tighearna amháin.