Biblia Todo Logo
Bíobla ar líne
- Fógraí -




Lúcás 22:41 - Na Cheithre Soisgéil agus Gníoṁartha na n-Aspol 1915 1921 (Peadar Ua Laoghaire)

41 Agus d’imthigh sé féin uatha tímpal faid urchair cloiche, agus tháinig sé ar a ghlúinibh ag guidhe,

Féach an chaibidil Cóip

An Tiomna Nua 1970 (Ó Cuinn)

41 Agus chuaigh sé i leataobh faoi urchar cloiche uathu, go ndeachaigh ar a ghlúine agus go ndearna urnaí,

Féach an chaibidil Cóip

Na Ceithre Soiscéil agus Gníomhartha na n-Abstal 1943 (Pádraig Mac Giolla Cheara

41 Agus d’imthigh sé uatha fad urchar cloiche, agus ag dul ar a ghlúna dó, rinne sé urnaighe,

Féach an chaibidil Cóip

Tiomna Nua 1951 (de Siúnta)

41 Agus d’imthigh sé uatha timcheall faid urchair cloiche; agus do‐chuaidh sé ar a ghlúinibh agus do‐rinne sé guidhe,

Féach an chaibidil Cóip

An Bíobla Naomhtha 1817 (Bedell)

41 Agus do tairrngeadh eision úatha a dtimcheall urchair cloiche, agus agá léigean air a ghlúinibh, do rinne sé urnuighe,

Féach an chaibidil Cóip

An Tiomna Nua agus Leabhar na Salm 2012

41 Agus chuaigh sé i leataobh uathu mar a bheadh fad urchar cloiche,

Féach an chaibidil Cóip

An Bíobla Naofa 1981

41 Agus chuaigh sé i leataoibh uathu mar a bheadh fad urchar cloiche,

Féach an chaibidil Cóip




Lúcás 22:41
9 Tagairtí Cros  

Ansan do dhruid sé tamall uatha, agus do thuit sé ar a aghaidh, ag guidhe, agus dubhairt sé: A Athair, má’s féidir é, gabhadh an chailís seo tharam; ach sa n-am gcéadna, ná deintear mar is toil liom-sa, ach mar is toil leat-sa.


Agus d’imthigh sé tamall uatha, agus thuit sé anuas ar an dtalamh, agus ghuidh sé go ngeobhadh an uair thairis dá mb’fhéidir é.


Sheasaimh an Fairisíneach agus dhein sé a ghuidhe mar seo i n-a aigne féin: A Dhia, bheirim a bhuidheachas leat ná fuilim-se mar an chuid eile de sna daoine, bitheamhnaigh, lucht éagcóra, lucht adhaltranais, ar nós an phuibliocánaigh seo féin.


Agus do sheasaimh an puibliocánach abhfad amach, agus níor bh’áil leis a shúile amháin d’iompáil suas chun na bhflathas, ach é ag bualadh a uchta agus a’ rádh: A Dhia, déin trócaire orm óir is peacach mé.


Agus nuair a bhí an méid sin ráidhce aige do leog sé é féin ar a ghlúinibh agus dhein sé guidhe chun Dé ’n-a dteannta go léir.


Ach nuair a bhí na laethanta caithte do ghluaiseamair agus bhíomair ag imtheacht, agus thánadar go léir, iad féin agus a mná agus a gclann, ghár dtionnlacan, go geataí na catharach; agus do leogamair sinn féin ar ár nglúinibh ar an dtráigh agus do ghuídhmair.


Annsan do chuir Peadar na daoine go léir amach as an seómra agus do leig sé é féin ar a ghlúinibh agus dhein sé úrnuighthe, agus d’iompuigh sé chun an chuirp agus dubhairt sé: A Thaibíta, éirigh! Agus d’osgail sisi a súile agus chonnaic sí Peadar agus d’éirigh sí aniar.


Lean orainn:

Fógraí


Fógraí