Nahum 2:10 - An Bíobla Naofa 1981

¹⁰ “Sladaigí an t‑airgead! Sladaigí an t‑ór!” Tá saibhreas gan áireamh ann, flúirse den uile shaghas maoine.

An Bíobla Naomhtha 1817 (Bedell)

¹⁰ Atá sí folamh, agus fáon, agus na fásach: agus leaghoidh an croidhe, agus buailid na glúine a chéile, agus atá iomad péine ann a nuile leasrachuibh, agus cruinnighidh a naighthe uile duibhe.

Nahum 2:10 Tagairtí Cros

Geineasas 1:2

Fásach folamh a ba ea an talamh agus bhí dorchadas ar aghaidh an duibheagáin, agus bhí gaoth Dé ag séideadh os cionn na n‑uiscí.

Salm 22:14

Leathann siad a gcraos i mo choinne mar leon amplach agus é ag búiríl.

Íseáia 14:23

Déanfaidh mé fearann don ghráinneog aisti, agus riasc. Scuabfaidh mé í le scuab an scriosta - briathar Thiarna na Slua.”

Íseáia 21:3

Is uime sin atá mo chorróga ar bhall amháin creatha; fuair na freanga greim orm, mar bheadh freanga mná seolta; tá mé róbhuartha le cloisint, róscanraithe le feiceáil.

Íseáia 24:1

Féach, tá an Tiarna ag creachadh na talún, tá sé á scriosadh agus á hiompú bun os cionn; tá a muintir á scaipeadh aige,

Irimia 30:6

Fiafraígí anois, meabhraígí: an mbíonn fir ag breith clainne? Cad chuige a bhfeicim gach fear mar sin agus a lámha ar a leasracha mar bheadh bean in íona? Cad chuige ar tháinig dath bán ar gach aghaidh?

Irimia 49:23

I dtaobh na Damaisce: “Tá mearbhall ar Hamát, mar an gcéanna le hArpad; chuala siad drochscéala. Tá a gcroí [breoite le teann eagla]. Ní féidir iad a shuaimhniú.

Irimia 51:62

Ansin déarfaidh tú: ‘A Thiarna, tá sé fógraithe agat féin go scriosfar an áit seo, nach ndéanfar cónaí arís ann, ag duine ná ag ainmhí, ach go mbeidh sé ina fhásach go brách.’

Irimia 8:21

Mar gheall ar ghortú iníon mo dhaoine tá mise gortaithe freisin, is dubhach liom mo shaol, beireann eagla greim orm.

Eizicéil 21:7

“A mhic an duine, iompaigh i dtreo Iarúsailéim, cuir do mhallacht ar an sanctóir agus tairngir in aghaidh thír Iosrael.

Eizicéil 31:15

“Seo mar a deir an Tiarna Dia: An lá a ndeachaigh sé síos go Seól, thug mé ar an duibheagán caoineadh ar a shon trína aibhneacha a chosc agus a bhflúirse uisce a dhul i ndísc. Chuir mé an Liobáin faoi ghruaim ar a shon agus thug ar chrainn uile na páirce seargadh.

Ióéil 2:6

Tá na daoine ag cúbadh rompu le teann duainéise: iompaíonn a lí orthu uile.

Nahum 2:2

Tá millteoir ag teacht i do choinne, Cuir an dún faoi chosaint; déan faire ghéar ar an mbóthar; cóirigh thú féin chun catha; cruinnigh do neart go léir.

Nahum 3:7

Agus gach uile dhuine a bhreathnóidh ort, teithfidh sé uait, á rá: “Tá Nínivé léirscriosta!” Cé a chaoinfidh í? Cad as a bhfaighidh mé sólásaithe di?

Zafainiá 3:6

“Táim tar éis na náisiúin a dhísciú; scriosadh a dtúir choirnéil. Tá a sráideanna bánaithe agam sa chaoi nach ngabhann duine ar bith tríothu. Scartáladh a gcathracha agus níl duine ná deoraí ina gcónaí iontu.

Iósua 2:11

A luaithe a chualamar an scéal, thit an lug ar an lag againn, agus níor fhan misneach ag aon duine de bhur mbarr; óir sé an Tiarna bhur nDia, is Dia ar neamh thuas agus ar talamh thíos.

Iósua 7:5

Mharaigh muintir Háí timpeall seisear déag ar fhichid díobh; ruaigeadar iad ó gheata na cathrach chomh fada le Seabáraím agus phleancadar iad agus iad ag dul le fána. Thit an lug ar an lag ar an bpobal agus theip ar fad ar a misneach.