Iób 6:15 - An Bíobla Naofa 1981

¹⁵ Is fealltach iad mo chairde mar an tuile, Mar leaba na dtuilte a ghabh thart;

An Bíobla Naomhtha 1817 (Bedell)

¹⁵ Do fríth mo dhearbhráithre go fealltach orum mar shruth, agus mar thuile srotha téighid thort;

Iób 6:15 Tagairtí Cros

Iób 11:16

Déanfaidh tú dearmad de d'ainnise, Gan de chuimhne agat air ach mar an tuile a ghabh thart.

Iób 13:4

Maidir libhse, níl ionaibh ach lianna bréige; Lucht leighis gan tairbhe sibh go léir!

Iób 14:11

D'fhéadfadh uiscí na farraige dul ar ceal, An sruthán dul i ndísc agus i dtiormacht, Ach luíodh an duine san uaigh, agus ní éireoidh sé arís.

Iób 19:13

Thréig mo bhráithre mé, Agus scar mo lucht aitheantais liom ar fad.

Iób 19:19

Is fuath le mo chairde cléibh mé, Agus an mhuintir dá dtug mé grá, d'iompaigh siad i m'aghaidh.

Iób 6:16

Bíonn siadsan ag borradh leis an leac oighir, Nuair a théann an sneachta i bhfolach iontu.

Salm 38:11

Tá mo chroí ag preabadh; d'imigh mo neart uaim, agus tá solas mo shúl tar éis teip orm.

Salm 41:9

“Tháinig galar gáifeach air,” a deir siad le chéile, “an té a chuaigh a luí ní éireoidh sé choíche.”

Salm 88:18

Bíonn siad i mo thimpeall de shíor amhail tuile; tagann siad uile i mo thimpeall in éineacht.

Seanfhocal 25:19

Is cuma nó fiacail lofa nó cos leonta fear gan dílseacht ar a mbeifí ag brath in am an ghátair;

Irimia 12:6

“Feallann do dheartháireacha féin agus teach d'athar ort. Ar do chúl, lochtaíonn siad freisin thú go hoscailte. Ná cuir do mhuinín iontu nuair is cairde leat iad, mar dhea.”

Irimia 15:18

Cad chuige a bhfuil mé ag síorfhulaingt, a bhfuil mo chneá gan leigheas, agus í doleigheasta? An mbeidh tú domsa amhail sruthán bréagach a bhfuil a uisce neamhbhuan?

Irimia 30:14

Rinne d'aos grá uile dearmad díot, ní iarrann siad níos mó thú. Sea, bhuail mé le buille namhad thú, buille neamhthrócaireach (mar gheall ar mhéid do chiontachta agus ar iomadúlacht do pheacaí).

Irimia 38:22

radharc ar na mná go léir a fágadh i bpálás rí Iúdá, iad á dtreorú amach go hoifigigh rí na Bablóine agus iad ag canadh mar seo: ‘Mheall siad thú; rug siad bua ort, do chairde breátha! An dtéann do chosa faoi sa láib? Siúd leo chun bóthair!’

Eoin 13:18

“Nílim ag labhairt oraibh go léir, óir aithním na daoine a thogh mé, ach chun go gcomhlíonfaí an scrioptúr: ‘An té a d'ith arán liom, d'ardaigh sé a sháil i mo choinne.’

Eoin 16:32

Féach, tá an uair ag teacht, agus tá sí ann cheana féin, nuair a scaipfear sibh, gach duine chun a bhaile féin, agus fágfaidh sibh mise i m'aonar. Ach nílim i m'aonar, de bhrí go bhfuil an tAthair faram.

Iúd 1:12

Is geall le fochaisí iad in bhur bhfleánna cumainn, ag comhól go dána gan aire á tabhairt acu ach dóibh féin; is scamaill gan uisce iad, á scuabadh ar aghaidh ag gaotha; crainn gan toradh iad i ndeireadh an fhómhair, marbh faoi dhó, stoite ó fhréamh;