2 Samúéil 12:4 - An Bíobla Naofa 1981

⁴ Nuair a tháinig taistealaí ag lorg lóistín, níorbh áil leis an bhfear saibhir an strainséir a bhí tagtha chuige a chothú as a thréada agus as a tháinte féin, ach ina ionad sin rug sé ar uan an bhochtáin agus d'ullmhaigh é mar bhéile dá chuairteoir.”

An Bíobla Naomhtha 1817 (Bedell)

⁴ Agus tháinic fear sligheadh chum an duine shaidhbhir, agus do choigil sé buáin re na thréud féin, no re na ealbha féin, do dheasúghadh neithe don noidhe noch tháinic chuige; achd do ghábh sé úan an duine bhoichd, agus do dheasuigh é don duine tháinic chuige.

2 Samúéil 12:4 Tagairtí Cros

2 Samúéil 12:3

Ní raibh ag an bhfear bocht ach uan baineann, aon cheann beag amháin a cheannaigh sé. Bheathaigh sé í agus d'fhás sí suas leis féin agus lena chlann, ag ithe a chuid aráin, ag ól as a chupán, ag codladh ar a bhrollach; ba chuma nó a iníon féin leis í.

2 Samúéil 12:5

Tháinig taom feirge ar Dháiví in aghaidh an fhir: “Dar an Tiarna beo,” ar seisean le Nátán, “tá an bás tuillte ag an bhfear a rinne é sin.

Séamas 1:14

ach cuirtear cathú ar dhuine nuair a bhréagann agus a mheallann a ainmhian féin é;

Breithiúna 19:17

D'ardaigh sé a shúile agus chonaic an taistealaí ina shuí ansiúd i gcearnóg phoiblí na cathrach; dúirt an seanduine: “Cá bhfuil do thriall? Agus cá has ar tháinig tú?”