2 Corantaigh 3:2 - An Bíobla Naofa 1981

² Is sibhse ár litir chreidiúnais agus í scríofa ar ár gcroí agus í le haithint agus le léamh ag cách uile.

An Tiomna Nua 1970 (Ó Cuinn)

² Is sibh féin ár litir mholta, a bhfuil scríbhneoireacht ar bhur gcroíthe atá intuigthe agus inléite ag gach uile dhuine;

Tiomna Nua 1951 (de Siúnta)

² Is sibh‐se ár litir, atá scríobhtha ’n‐ár gcroidheachaibh, atá d’á thuigsin agus d’á léigheamh ag an uile dhuine;

An Bíobla Naomhtha 1817 (Bedell)

² A sí ar liteirne sibhse sgríobhtha ionar gcroidhthibh, thuigthear agus léighthear ris na huile dhaóinibh:

An Tiomna Nua agus Leabhar na Salm 2012

² Is sibh-se ár litir chreidiúnais agus í scríofa ar ár gcroí agus í le haithint agus le léamh ag cách uile.

2 Corantaigh 3:2 Tagairtí Cros

Rómhánaigh 1:8

Ar dtús gabhaim buíochas le mo Dhia trí Íosa Críost mar gheall oraibh uile de bhrí go bhfuil iomrá ar bhur gcreideamh ar fud an domhain go léir.

1 Corantaigh 3:10

De réir an ghrásta a thug Dia dom, leag mise an bhunsraith mar a dhéanfadh an t‑ardsaor oilte agus fear eile atá ag tógáil uirthi. Faireadh gach duine a chuid tógála féin áfach,

2 Corantaigh 11:11

Agus cén fáth? Toisc nach bhfuil cion agam oraibhse, an ea? Tá a fhios ag Dia go bhfuil.

2 Corantaigh 12:15

Caithfidh mise mo stór oraibhse go fonnmhar agus caithfidh mé mé féin oraibh chomh maith. Má tá grá thar fóir agam daoibh, an lúide an grá a bheidh orm?

2 Corantaigh 3:1

An ag tosú ar ár moladh féin arís atáimid? An gá dúinne, dála daoine áirithe éile, litreacha creidiúnais a thabhairt chugaibhse nó iad a fháil uaibh?

2 Corantaigh 7:3

Ní á chasadh libh atáim, mar tá ráite agam cheana libh go bhfuil sibh i gcochall mo chroí agam chun bás nó beatha a fháil liom ann.

Filipigh 1:7

Is maith is ceart dom an aigne seo a bheith agam in bhur dtaobh go léir, de bhrí go bhfuil sibh i gcochall mo chroí agam agus a rá go bhfuil sibh go léir rannpháirteach sa ghrásta a bhronn Dia orm, cibé acu a bhím i gcuibhreacha nó ag cosaint agus ag daingniú an dea-scéil.

1 Teasalónaigh 1:8

Mar is uaibhse amach a leath briathar Dé, agus ní sa Mhacadóin agus in Acháia amháin é, mar tá scéal bhur gcreidimh i nDia scaipthe san uile áit, i dtreo nach gá dúinne aon ní a rá faoi.