Gníomhartha 5 - Na Cheithre Soisgéil agus Gníoṁartha na n-Aspol 1915 1921 (Peadar Ua Laoghaire)

CAIBIDIOL V. Breith Dé ar Ananías agus ar Shaphíra. Na h-Aspoil dá gcur i bpríosún.

¹ Ach do dhíol fear dár bh’ainim Ananías agus a bhean, Saphíra, feirm thailimh,

² Agus, go fiosach d’á mhnaoí, do cheil sé cuid d’fhiachaibh an tailimh agus chuir sé cuid de’n airgead ag cosaibh na n-Aspol.

³ Dubhairt Peadar, ámhthach: A Ananíais, cad uime gur sprioc Sátan do chroidhe chun bréige a dh’innsint do’n Spioraid Naomh agus cuid d’fiachaibh an tailimh a cheilt?

⁴ Nár leat féin é an fhaid a bhí sé agat? agus nuair a dhíolais é ná raibh sé ar do chumas féin? Cad chuige dhuit an nídh seo do cheapadh ad chroidhe? Ní do dhaoinibh atá bréag innste agat ach do Dhia.

⁵ Nuair airigh Ananías na focail sin do thuit sé agus fuair sé bhás. Agus tháinig eagla mór ar a raibh ag éisteacht leis an nídh sin.

⁶ Agus dh’eírigh na fir óga agus thógadar é agus do rugadar amach é agus do chuireadar é.

⁷ Agus do thárla, i gceann tímpall trí h-uaire ’chloig, go dtáinig an bhean isteach agus gan a fhios aici cad a bhí tuitithe amach.

⁸ Agus dubhairt Peadar léi: Innis dom, a bhean, an ar a leithéid seo dh’fhiacha do dhíolabhair an fheirm? Agus dubhairt sisi: Is air.

⁹ Dubhairt Peadar léi: Cad a bhain daoibh gur dheineabhair fromhadh ar Spioraid an Tighearna? Siniad ag an ndorus cosa na ndaoine atá tar éis t’fhir a chur, agus béarfaid siad tusa amach.

¹⁰ Agus do thuit sí láithreach agá chosaibh agus fuair sí bhás. Agus tháinig na fir óga isteach agus fuaradar go raibh sí marbh agus do rugadar amach í agus do chuireadar í, i n-aice a fir.

¹¹ Agus tháinig eagla mór ar an eaglais go léir agus an gach aoinne a dh’airigh na neithe sin.

¹² Agus bhí mírbhúiltí agus iongnaí móra d’á ndéanamh ameasg na ndaoine tré lámhaibh na n-Aspol. Agus bhídís go léir, do thoil a chéile, i bpóirse Shalomóin.

¹³ agus níor leómhaidh aoinne de’n chuid eile dul i bpáirt leó, ach do thug an pobhul onóir dóibh.

¹⁴ Agus bhí na daoine a chreid sa Tighearna, fir agus mná, ag dul i n-iomadamhlacht go mór,

¹⁵ I dtreó gur amach ar na sráidibh, ar thochtaibh agus as shúsaíbh, a curtí na daoine breóite, ionus, nuair a bhead Peadar ag teacht, dá mba ná déanfad ach a sgáil tuitim an dhuine acu go léighisfí ó n-a mbreóiteacht iad.

¹⁶ Agus bhiodh slóighte ag teacht go Ierúsalem as na cathrachaibh sa chómharsanácht agus daoine breóite acu ’á thabhairt leó, agus daoine a bhíodh dá gcrádh ag deamhnaibh, agus do leighistí iad go léir.

¹⁷ Ansan, d’eirigh an t-árdshagart agus gach a raibh i n’fhochair (bh’iad san aicme na Sadducíneach), agus iad lán de thnúth,

¹⁸ Agus chuireadar a lámha ar na h-Aspoil agus chuireadar sa phríosún puibilídhe iad.

¹⁹ Ach d’osgail aingeal an Tighearna dóirse an phríosúin sa n-oidhche agus do leig sé amach iad agus dubhairt sé:

²⁰ Imthighidh, agus seasaighidh, agus labhraidh sa teampul, leis na daoine, bréithre uile na beatha so.

²¹ Agus nuair airíghdar an chainnt sin chuadar isteach sa teampul go moch ar maidin agus bhíodar ag teagasg. Agus ansan tháinig an t-árdshagart agus na daoine a bhí i n’fhochair agus chruinníghdar cómhairle, agus seanóirí clainne Israéil go léir, agus chuireadar fios ortha chun an phríosúin, go dtabharfí chúcha iad.

²² Agus tháinig na teachtairí agus d’osgladar an charcair agus ní bhfuaradar ann iad, agus thánadar thar n-ais agus d’innseadar san, Agus dubhradar:

²³ Fuaramair an charcair dúnta go cruinn agus an lucht coimeádta ’n-a seasamh ag na dóirsibh, ach nuair a d’osgalamair an charcair ní bhfuaramair aoinne istigh.

²⁴ Nuair airigh oificeach an theampuil agus uachtaráin na sagart an chainnt sin bhí iongna ortha cad a bhí imighthe ar na priosúnaigh.

²⁵ Le n-a linn sin tháinig duine agus dubhairt sé leó: Féach, na fir úd a chuireabhair sa charcair táid siad n-a seasamh sa teampul ag teagasg na ndaoine.

²⁶ Ansan d’imthigh an t-oificeach agus na fir a bhí aige agus thug sé leis iad gan éigean, óir bhí eagla na ndaoine ortha, go ngeobhthí do chlochaibh ionta.

²⁷ Agus nuair na thugadar leó iad chuireadar ’n-a seasamh i láthair na cómhairle iad agus do cheistigh uachtarán na sagart iad, Agus dubhairt sé:

²⁸ D’órduighmair daoibh le h-órdú daingean gan teagasg a dhéanamh sa n-ainim sin agus féach tá Ierúsalem líonta agaibh le nbhúr dteagasg, agus ní foláir libh fuil an duine sin do tharac anuas orainne.

²⁹ Agus d’fhreagair Peadar agus na h-Aspoil agus dubhradar: Is cirte rud a dhéanamh ar Dhia ’ná an dhaoinibh.

³⁰ Do thógh Dia ár sinnsear ós na mairbh Íosa, an t-é a chuireabhairse chun báis, ghá chrochadh ar an gcrann.

³¹ Do thóg Dia suas le n-a laimh dheis é ’n-a Phriúnsa agus ’n-a Shlánuightheoir chun go dtabharfadh sé aithríghe agus maitheamhnachas peacaí d’Israél.

³² Agus is fínnithe sinne ar na focalaibh sin, agus an Spioraid Naomh, a thug Dia do sna daoine atá úmhal dó.

³³ Nuair airighdar san an chainnt sin bhíodar sgólta, agus mheasadar iad a chur chun báis.

³⁴ Ach d’eirigh, sa chómhairle, duine de sna Fairisínigh dár bh’ainim Gamaliél, dochtúir dlíghe a bhí creideamhnach ameasg na ndaoine go léir, agus d’órduigh sé na fir do chur amach thar dorus an fead tamail bhig,

³⁵ agus dubhairt sé leó-san: A fheara Israéil, tugaidh aire dhaoibh féin i dtaobh na ndaoine sin agus cad a dhéanfaidh sibh leó.

³⁶ D’eirigh, sa n-aimsir a chuaidh thorainn, Teodas, agus dubhairt sé gur dhuine mór é féin, agus d’aontuigh tímpal cúig chéad duine leis. Ach do marbhuigheadh é, agus an mhuinntir a chreid ann do sgaipeadh iad agus chuadar an neamhnídh.

³⁷ I ndiaidh an fhir sin d’eirigh Iúdás Gaililíach, i laethibh an chómhairimh, agus tharraig sé na daoine ’n-a dhiaidh, ach do fuair sé sin bás, leis, agus do sgaipeadh a chuallacht go léir.

³⁸ Deirim libh anois, d’á bhrígh sin, éirighidh de sna daoine seo agus sgaoilidh leó, óir, má’s ó dhaoine an íntinn seo agus an gnó so, raghaidh sé ar neamhníd,

³⁹ Ach má’s ó Dia é ní féidir daoibh é chur ar neamhnídh, agus ba bhaoghal go mbeadh sibh ag iomaidh le Dia féin. Dheineadar rud air.

⁴⁰ Ansan do ghlaodhadar isteach na h-Aspoil agus do sgiúrsáladar iad agus dubhradar leó gan labhairt i n-aon chor i n-ainim Íosa. Ansan do chuireadar chun siubhail iad.

⁴¹ Ach d’imthighdar san a’ radharc na cómhairle agus áthas ortha toisg gur tuigeadh gur bh’ fhiú iad tarcuisne thabhairt dóibh le fulang mar gheall ar ainim Íosa.

⁴² Agus níor stadadar i gcaitheamh an lae go léir ach teagasg na ndaoine agus ag craobhsgáoile Íosa Críost, sa teampul agus ó thigh go tigh.