Seanfhocal 20 - An Bíobla Naofa 1981

¹ Tá an fíon gan stuaim, agus is trodaire é an braon crua; níl aon chiall ag an té a mheallann sé.

² Is geall le glam leoin fearg rí, agus an té a ghriogann chun cuthaigh é, milleann sé a bheatha féin.

³ Is onóir do dhuine aighneas a sheachaint, ach beidh gach amadán ag achrann.

⁴ Tá an fómhar thart, ach níl aon treabhadh déanta ag an leisceoir; beidh súil in airde aige in am an bhainte, ach ní beidh dada ann dó.

⁵ Is cuma nó uisce domhain a mbíonn ar aigne ag duine ina chroí istigh; níl ag an duine tuisceanach ach é a tharraingt amach.

⁶ Is iomaí duine a deir go bhfuil sé féin dílis, ach cé a aimseoidh fear inmhuiníne?

⁷ An fíréan a bhfuil a bhealaí gan cháim, is méanar dá chlann ina dhiaidh.

⁸ An rí a shuíonn ina shuí breithimh, scagann sé gach olc lena shúile.

⁹ Cé ar féidir leis a rá: “Ghlan mé mo chroí, táim saor ó mo pheaca?”

¹⁰ Meáchan anseo, a mhalairt ansiúd; tomhas anseo tomhas eile thall; is gráin leis an Tiarna iadsan araon.

¹¹ Taispeánann an leanbh dúinn fiú agus é ag súgradh, an olc nó an maith a bheidh a bhearta.

¹² An tsúil a fheiceann agus an chluas a chluineann, is é an Tiarna a rinne iad araon.

¹³ Ná bí ceanúil ar an gcodladh, nó beidh an bhochtaine agat mar chéile; bíodh do shúile ar leathadh agus beidh flúirse bia agat.

¹⁴ “Níl aon mhaith ann, níl sin,” a deir an ceannaí ach imíonn sé leis agus é ag maíomh as féin.

¹⁵ Tá an t‑ór ann, agus raidhse cloch lómhar, ach is iad beola an eolais an tseoid róluachmhar.

¹⁶ Tóg brat duine nuair a théann sé i mbannaí le strainséir; bíodh sé féin mar gheall agat nuair a théann sé in urrús le coimhthígh.

¹⁷ Faigheann duine blas milis ar an mbia a fuarthas trí chalaois, ach is geall le grean ina bhéal é ina dhiaidh sin.

¹⁸ Meáigh do bhearta i gcomhairle le daoine eile; agus fear cath le treoir chiallmhar.

¹⁹ Déanann an cardálaí rúin a nochtadh; ná bíodh caidreamh agat dá bhrí sin le fear na baothchainte.

²⁰ Má chuireann duine mallacht ar athair nó ar mháthair, múchfar a lóchrann faoi dhorchadas dubh.

²¹ An oidhreacht a fuarthas de gheit ar dtús, ní bheidh beannacht uirthi faoi dheireadh.

²² Ná habair: “Déanfaidh mé an t‑olc a chúiteamh”; ach bíodh do dhóchas as an Tiarna agus tiocfaidh sé i gcabhair ort.

²³ Is fuath leis an Tiarna malairtí meáchan; ní maith iad na meánna fealltacha.

²⁴ Treoraíonn an Tiarna céimeanna an duine; conas más ea is féidir dó a bhealach a thuiscint?

²⁵ Is gaiste roimh dhuine a rá de phreib: “Tá sé tíolactha,” agus gan machnamh a dhéanamh ach tar éis a mhóide.

²⁶ Déanann an rí cliste na hurchóidigh a cháitheadh, agus tiomáineann an roth tharstu.

²⁷ Sé spiorad an duine lampa an Tiarna, ag spiúnadh doimhneas a chroí.

²⁸ Déanann cinéaltas is dílse an rí a chosaint, agus is í an fhíréantacht teannta a ríchathaoireach.

²⁹ A neart féin glóir na n‑ógánach, ach an ceann liath maise na seanóirí.

³⁰ Is maith an leigheas ar an olc buillí créachtaithe; agus glanann buillí an t‑ionathar.