As mar so a deírid íomlán chomhchruinnigh an TIGHEARNA, Cread an sarúghadhsa do rinneabhairsi a naghaidh Dé Israel, a bhfilleadh do leathtaoibh a niugh ó leanmhuin an TIGHEARNA, mar do rinneabhair altóir dhíbh féin, chor go rachadh sibh a ttréatuireachd a niugh a naghaidh an TIGHEARNA?
“Mar seo a deir comhthionól uile an Tiarna libh: ‘Cén chealg í seo a rinne sibh in aghaidh Dia Iosrael? Cad ab áil libh ag casadh i leataobh ón Tiarna inniu, ag tógáil altóra agus ag déanamh ceannairce inniu in aghaidh an Tiarna?
Oír do bhí náire orum buidhe an sheighdiúr agus mharcshlúagh díarruigh air an rígh do chungnamh linn a naghaidh ná námhad annsa tslighe: do bhrígh gur labhramar ris an rígh, dhá rádh, Atá lámh ar Ndé chum maitheasa leis an mhéid íarrus é; acht bí a chumhacht agus a fhearg a naghaidh gach áoin dá ttréigionn é.
Ann sin biáidh ionad noch thoighfeas an TIGHEARNA bhur Ndía do thabhairt fa deara a ainm do aitreabh ann; chum a nionaid sin do bheurthaoi gach uile ní dá naithnighimsi dháoibh; bhur nófrala loiscthe, agus bhur níochbartha, agus bhur ndeachmhadha, agus ofrála togtha bhur lámh, agus bhur móide uile noch do mhóideabhair don TIGHEARNA:
¶ Agus do chúaladar clann Israel dhá rádh, Feuch, do rínneadair clann Reuben agus clann Ghad agus leiththreabh Mhanasseh altóir thall as coinne fhearuinn Chánaain, a mbrúachaibh Iordan, mar a ngéabhaidís clann Israel thairis.
As aithreach liom go ndearna mé rígh do Shuail: óir do iompoigh sé ó misi leanmhuin, agus níor choimhlíon maitheanta. Agus do ghoill sin ar Shamuel; agus do eígh ar an TTIGHEARNA feadh na hoidhche.