Agus táinic a steach na ccion thrí míosa na dhiáigh sin, gur hinniseadh do Iudah ag radh, Do rinne hinghean Támar meirdreachus: agus feúch fós atá sí torrach o stríopachus: agus a dubhairt Iudah, Tugthar amach í, agus a loiscthear í.
Iósua 2:3 - An Bíobla Naomhtha 1817 (Bedell) Agus do chuir rígh Iericho fios chum Rahab, ghá radh, Tabhair amach na dáoine tháinic chugad, noch do chúaidh a steach ann do thigh: óir is do bhrath na tíre uile thangadar. An Bíobla Naofa 1981 Ansin chuir rí Ireachó scéal go Rácháb á rá: “Tabhair amach na fir a tháinig chugat, agus a chuaigh i do theach isteach, mar is chun an tír go léir a bhrath a thángadar.” |
Agus táinic a steach na ccion thrí míosa na dhiáigh sin, gur hinniseadh do Iudah ag radh, Do rinne hinghean Támar meirdreachus: agus feúch fós atá sí torrach o stríopachus: agus a dubhairt Iudah, Tugthar amach í, agus a loiscthear í.
Agus a dubhradar prionnsuidhe chloinne Ammon ré Hanun a ttighearna, An sáoileann tusa go ttugann Dáibhi onóir dot athair, as a ccuirfeadh sé daóine dot shólásughadh? nach é adhbhar far chuir Dáibhi a sheirbhísigh chugad, do spíonadh na caithreacha, agus dá brath, agus dá scrios.
Agus a nuáir thangadar muinntir Absoloin chum na mná don tigh, a dubhradar, Cáit a bhfuil Ahimaas agus Ionatan? Agus a dubhairt an bhean riú, Do chúadar a nonn thar an tsruthan uisge sin. Agus a nuáir do spíonadarsan agus nach bhfuáradar íad, dfilleadar go Hierusalem.
Acht a dubhradar prionnsadha chloinne Ammon re Hánun, An sáoilionn tusa go bhfuil onóir ag Dáibhi dot athair, as ar chuir sé luchd comhfhurtachda chugadsa? nach do spíonadh thangadar a sheirbhísigh chugad, agus do mhilleadh, agus do bhrath na tíre?
Go ccoigeoltar an droch dhuine a ccoinne láe a naidhmhillte? béarthar amach íad chum laói an díoghaltais.
Tabhair amach an té do rinne an mallughadh táohh amach do nfosluingphurt; agus leagdáois an mhéid do chualaídh é a lámha ar a chíonn, agus clochadh an comhchruinniughadh uile é.
Ann sin do chúaidh Píoláid amach a rís, agus a dubhairt sé ríu, Féuch, atáim dhá thabhair so amach chugaibh, ionnus go mbíadh a fhios aguibh nach bhfaghaim cúis ar bith air.
Agus ar na ghabháil dó, do chuir sé a bpriosún é, ar na thabhairt dá choimhéud do cheithre choírighthibh do shaighdiúiribh; ar mbeith fonn mhar dhó ar a thabhairt amach chum an phóbail a ndiáigh ná Cásg.
Agus ar mbeith Dioruáidh ar tí a thabhairt amach, sa noidhche sin féin do chodail Peadar eidir dhís saighdíuir, ar na cheangal ré dhá shlábhradh: agus do bhádar an luchd coimhéuda ag coimhéud an phriosúin ag an dorus.
Agus do rinneadar mar sin, agus tugadar na cúig ríghthe sin chuige amach as a núamhuigh, rígh Ierusalem, rígh Hebron, rígh Iarmut, rígh Lachis agus rígh Eglon.
Agus do hinnseadh do rígh Iericho dhá rádh, Feach, tangadar daoine anochd asteach annso ó chlainn Israel do bhrath na tíre.
Agus do ghlac an bhean an días fear, agus dfoluigh sí iad, agus a dubhairt marso, Tangadar dáoine chugamhsa, ach ní eidir mé cá has dóibh:
Agus a dubhairt sé ría, Seas a ndorus an phuibill, agus is amhluigh bhías, má thig duine ar bith agus fhiafrochus díot, agus déarus, An bhfuil éanduine annso? déara tusa, Ní bhfuil.