Eagna 7 - An Bíobla Naofa 1981 An Bíobla Naofa 1981
Eagna 7

¹ Duine básmhar ar nós gach duine eile is ea mise freisin; shíolraigh mé ón gcéad fhear a dealbhaíodh as an luaithreach; ar feadh deich mí múnlaíodh mo cholainn i mbroinn mo mháthar,

² i ndiaidh a dlúthú le chéile i bhfuil, ó shíol fir agus ó sháile an phósta.

³ Nuair a rugadh mé, tharraing mé isteach anáil den ghnáthaer, agus thit mé síos ar an talamh, a bhí d'aon mhianach liom féin; ar nós cách b'í an chéad fhuaim a rinne mé uaill chaointe.

⁴ Cuireadh i gcrios ceangail mé agus oileadh mé le togha an aireachais.

⁵ Ní raibh rí ar bith ann riamh a raibh a mhalairt de thosach ar a shaol.

⁶ Óir, níl ach an t‑aon bhealach amháin isteach sa saol seo ag cách agus an t‑aon bhealach amháin amach as mar an gcéanna.

⁷ Ghuigh mé, mar sin, agus tugadh bua na tuisceana dom; rinne mé achainí agus tháinig spiorad na heagna chugam,

⁸ ba í mo rogha í thar shlata agus thar chathaoireacha ríoga, agus ba neamhní liom an saibhreas lena hais.

⁹ Níor chuir mé cloch lómhar ar aon chéim léi, mar i gcóimheas léi níl in ór an domhain ach beagán gainimh agus níl san airgead ach láib i gcomórtas léi.

¹⁰ B'ansa liom í ná an tsláinte nó an áilleacht agus b'fhearr liom í ná an solas féin mar ní mheathfaidh a loinnir go deo.

¹¹ Mar sin féin, tháinig gach maith chugam in éineacht léi agus fuair mé saibhreas gan áireamh tríthi.

¹² Bhí athas orm mar gheall orthu sin go léir, óir is í an eagna a riarann iad; ach níorbh eol dom gurbh ise a máthair.

¹³ Is le hintinn ghlan a d'fhoghlaim mé agus tugaim uaim gan doicheall; ní choinním a saibhreas i bhfolach.

¹⁴ Óir is stór do-ídithe do dhaoine é; agus an mhuintir a fhaigheann é snaidhmeann siad cairdeas le Dia, mar is taitneamhach leis iad de bharr na dtíolacthaí a fhaigheann siad óna teagasc.

¹⁵ Go dtuga Dia domsa labhairt mar is áil leis agus meas cóir a bheith agam ar a thabhartais; óir is é treoraí na heagna agus stiúrthóir na saoithe é.

¹⁶ Mar táimid féin agus ár mbriathra ár dtuiscint agus ár gceardaíocht uile faoina smacht.

¹⁷ Óir is é a thug eolas cruinn dom ar a bhfuil ann, ionas go dtuigfinn comhdhéanamh na cruinne agus oibriú na ndúl,

¹⁸ tosach, deireadh agus lár na n‑aimsirí, sealaíocht na ngrianstadanna agus athrú na séasúr,

¹⁹ timthriallta na mblianta agus na réaltbhuíonta,

²⁰ dúchas na n‑ainmhithe agus iompar na mbeithíoch allta, cumhachta gaoth agus smaointe daoine, saghsanna na bplandaí agus buanna a bhfréamhacha.

²¹ D'fhoghlaim mé a bhfuil folaithe agus follasach,

²² mar b'í an eagna, ceardaí oilte an uile ní, a mhúin mé. Tá spiorad intleachtúil naofa san eagna, é uathúil, ildánach, grinn, aclaí, soiléir, gan smál, cinnte, domhillte,

²³ dea-chroíoch, géar, do-choiscthe, dea-ghníomhach, daonnachtúil, buanseasmhach, daingean, saor ó imní, uilechumhachtach, uilebhreathnaitheach, agus é fite fuaite i ngach uile spiorad intleachtúil, glan, sárghrinn eile.

²⁴ Is gasta í an eagna ná gach gluaiseacht eile; de bharr a glaine tá sí fite fuaite i ngach uile ní.

²⁵ Anáil chumhachtach Dé is ea í, eisileadh fíorghlan ó ghlóir an Uilechumhachtaigh. Ar an ábhar sin, ní féidir le haon ní salach téaltú isteach inti.

²⁶ Scáil niamhrach an tsolais shíoraí is ea í agus scáthán neamhtheimhlithe éifeachtúlacht Dé agus íomhá a mhaitheasa.

²⁷ Níl inti féin ach aon ní amháin ach is féidir léi gach uile ní a dhéanamh; fanann sí istigh inti féin ach déanann sí gach uile ní a athbheochan. I ngach uile ghlúin téann sí a chónaí in anamacha cráifeacha agus déanann sí cairde Dé agus fáithe díobh.

²⁸ Ní ghránn Dia dada ach an té a chónaíonn i bhfochair na heagna.

²⁹ Is áille í ná an ghrian; is gile í ná gach uile réaltbhuíon atá ann. Má chuirtear i gcóimheas leis an solas féin í faightear níos lonraí í na é;

³⁰ mar géilleann an solas don oíche ach ní sháraíonn an t‑olc an eagna choíche.