Δὲν θὰ φιλονεικῇ, οὔτε θὰ φωνάζῃ, οὔτε θὰ ἀκούῃ κανεὶς τὴν φωνήν του εἰς τὰς πλατείας.
Β' Προς Τιμόθεον 2:24 - Η Καινή Διαθήκη του Κυρίου και Σωτήρος ημών Ιησού Χριστού κατά νεοελληνικήν απόδοσιν Ὁ δοῦλος ὅμως τοῦ Κυρίου, δὲν πρέπει νὰ μάχεται, ἀλλὰ νὰ εἶναι ἤπιος πρὸς ὅλους, διδακτικός, ὑπομονητικός, Περισσότερες εκδόσειςH Αγία Γραφή στη Δημοτική (Filos Pergamos) O δούλος τού Kυρίου, όμως, δεν πρέπει να μάχεται, αλλά να είναι πράος προς όλους, διδακτικός, ανεξίκακος, Νεοελληνική Μετάφραση Λόγου Ενώ ο δούλος του Κυρίου δεν πρέπει να λογομαχεί, αλλά να είναι ήπιος απέναντι σε όλους, διδακτικός, ανεξίκακος, Η Αγία Γραφή (Παλαιά και Καινή Διαθήκη) Κι ο δούλος του Κυρίου δεν πρέπει να φιλονικεί, αλλά να είναι ήπιος απέναντι σε όλους, πρόθυμος να διδάξει, ανεκτικός. Η Αγία Γραφή με τα Δευτεροκανονικά (Παλαιά και Καινή Διαθήκη) Κι ο δούλος του Κυρίου δεν πρέπει να φιλονικεί, αλλά να είναι ήπιος απέναντι σε όλους, πρόθυμος να διδάξει, ανεκτικός. Textus Receptus (Scrivener 1894) δουλον δε κυριου ου δει μαχεσθαι αλλ ηπιον ειναι προς παντας διδακτικον ανεξικακον Textus Receptus (Elzevir 1624) δουλον δε κυριου ου δει μαχεσθαι αλλ ηπιον ειναι προς παντας διδακτικον ανεξικακον |
Δὲν θὰ φιλονεικῇ, οὔτε θὰ φωνάζῃ, οὔτε θὰ ἀκούῃ κανεὶς τὴν φωνήν του εἰς τὰς πλατείας.
Οἱ Ἰουδαῖοι ἐφιλονεικοῦσαν μεταξύ τους καὶ ἔλεγαν, «Πῶς μπορεῖ αὐτὸς νὰ μᾶς δώσῃ νὰ φάγωμεν τὴν σάρκα του;».
Ἐπειδὴ δὲ ὁ Παῦλος καὶ ὁ Βαρνάβας εἶχαν φιλονικείαν καὶ συζήτησιν πολλὴν μαζί τους, ἐκανόνισαν νὰ ἀνεβοῦν ὁ Παῦλος καὶ ὁ Βαρνάβας καὶ μερικοὶ ἄλλοι ἀπὸ αὐτοὺς πρὸς τοὺς ἀποστόλους καὶ τοὺς πρεσβυτέρους εἰς τὴν Ἱερουσαλὴμ διὰ τὸ ζήτημα αὐτό.
Ἔγινε θόρυβος μεγάλος καὶ σηκώθηκαν οἱ γραμματεῖς τῆς μερίδος τῶν Φαρισαίων καὶ φιλονεικοῦσαν λέγοντες, «Κανένα κακὸ δὲν βρίσκομε εἰς τὸν ἄνθρωπον αὐτόν. Ἐὰν τοῦ μίλησε κάποιο πνεῦμα ἢ κάποιος ἄγγελος, ἂς μὴ πολεμοῦμε ἐναντίον τοῦ Θεοῦ».
Τὴν ἑπομένην ἡμέραν ἐμφανίσθηκε εἰς αὐτοὺς ὅταν φιλονεικοῦσαν καὶ προσπάθησε νὰ τοὺς εἰρηνεύσῃ, λέγων, «Ἄνδρες, σεῖς εἶσθε ἀδελφοί, γιατί ἀδικεῖτε ὁ ἕνας τὸν ἄλλον;».
Ἐγὼ ὁ ἴδιος ὁ Παῦλος, σᾶς παρακαλῶ διὰ τῆς πραότητος καὶ τῆς ἐπιεικείας τοῦ Χριστοῦ, ἐγώ, ὁ ὁποῖος ἐνώπιόν σας εἶμαι ταπεινός, ἀλλ᾽ ὅταν εἶμαι μακρυὰ εἶμαι θαρραλέος ἀπέναντί σας·
Διότι τὰ ὅπλα τοῦ πολέμου μας δὲν εἶναι κοσμικά, ἀλλ᾽ ἔχουν θείαν δύναμιν διὰ νὰ γκρεμίζουν ὀχυρώματα.
ἀλλὰ σὰν ὑπηρέται τοῦ Θεοῦ συσταίνομε τοὺς ἑαυτούς μας σὲ ὅλα διὰ τῆς μεγάλης ὑπομονῆς μας σὲ θλίψεις, σὲ ταλαιπωρίες, σὲ στερήσεις,
Ὁ καρπὸς ὅμως τοῦ Πνεύματος εἶναι ἀγάπη, χαρά, εἰρήνη, μακροθυμία, χρηστοήθεια, ἀγαθωσύνη, πίστις,
μὲ πᾶσαν ταπεινοφροσύνην καὶ πραότητα, μὲ ὑπομονὴν εἰς τὸ νὰ ἀνέχεσθε ὁ ἕνας τὸν ἄλλον μὲ ἀγάπην,
Χωρὶς νὰ κάνετε τίποτε ἀπὸ διάθεσιν φιλονεικίας ἢ ματαιοδοξίας, ἀλλὰ μὲ ταπεινοφροσύνην ὁ ἕνας νὰ θεωρῇ τὸν ἄλλον ἀνώτερόν του.
ἀνεχόμενοι ὁ ἕνας τὸν ἄλλον καὶ συγχωροῦντες ὁ ἕνας τὸν ἄλλον, ἐὰν ἔχῃ κανεὶς παράπονον ἐναντίον ἄλλου. Ὅπως καὶ ὁ Χριστὸς σᾶς συγχώρησε, ἔτσι καὶ σεῖς.
ἂν καὶ μπορούσαμε, σὰν ἀπόστολοι τοῦ Χριστοῦ, νὰ ἔχωμεν ἀπαιτήσεις. Ἀλλὰ ἤμαστε στοργικοὶ μεταξύ σας, ὅπως μιὰ μητέρα περιθάλπει τὰ παιδιά της.
Ἀλλὰ σύ, ὦ ἄνθρωπε τοῦ Θεοῦ, ἀπόφευγε αὐτά, καὶ ἐπιδίωκε τὴν δικαιοσύνην, τὴν εὐσέβειαν, τὴν πίστιν, τὴν ἀγάπην, τὴν ὑπομονήν, τὴν πραότητα.
Ὁ Παῦλος, δοῦλος τοῦ Θεοῦ καὶ ἀπόστολος τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ, διὰ νὰ ὁδηγήσω τοὺς ἐκλεκτοὺς τοῦ Θεοῦ εἰς τὴν πίστιν καὶ τὴν τελείαν γνῶσιν τῆς ἀληθείας, ποὺ ἀπαιτεῖ ἡ εὐσέβεια,
Διότι ὁ ἐπίσκοπος, ὡς ὑπηρέτης τοῦ Θεοῦ, δὲν πρέπει νὰ ἔχῃ καμμίαν κατηγορίαν, νὰ μὴν εἶναι αὐθάδης, οὔτε ὀργίλος, οὔτε μέθυσος, οὔτε βίαιος, οὔτε αἰσχροκερδής,
νὰ κρατῇ σταθερὰ τὸν ἀξιόπιστον λόγον, ὅπως ἐδιδάχθηκε, διὰ νὰ εἶναι εἰς θέσιν καὶ νὰ στηρίζῃ εἰς τὴν ὑγιᾶ διδασκαλίαν καὶ νὰ ἐλέγχῃ ἐκείνους ποὺ ἀντιλέγουν.
νὰ μὴ κακολογοῦν κανένα, νὰ εἶναι εἰρηνικοί, ἐπιεικεῖς, νὰ δείχνουν κάθε πραότητα πρὸς ὅλους τοὺς ἀνθρώπους.
Ὁ Ἰάκωβος, δοῦλος τοῦ Θεοῦ καὶ τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ, πρὸς τὰς δώδεκα φυλάς, αἱ ὁποῖαι εἶναι μεταξὺ τῆς Διασπορᾶς· χαίρετε.
Ἡ σοφία ὅμως ποὺ ἔρχεται ἀπὸ ἐπάνω εἶναι πρῶτα ἁγνή, ἔπειτα εἰρηνική, ἐπιεικής, εὐπειθής, γεμάτη εὐσπλαγχνίαν καὶ καρποὺς καλούς, ἀμερόληπτη καὶ εἰλικρινής.
Ἐπιθυμεῖτε κάτι καὶ δὲν τὸ ἔχετε· φονεύετε καὶ ζηλεύετε καὶ δὲν μπορεῖτε νὰ ἐπιτύχετε· μάχεσθε καὶ πολεμᾶτε καὶ δὲν ἔχετε, διότι δὲν ζητᾶτε.
Τέλος, νὰ εἶσθε ὅλοι τῆς ἰδίας γνώμης, συμπονητικοί, γεμᾶτοι ἀδελφικὴν ἀγάπην, εὔσπλαγχνοι, εὐγενικοί,
Ἀγαπητοί, εἶχα μεγάλην ἐπιθυμίαν νὰ σᾶς γράψω διὰ τὴν σωτηρίαν εἰς τὴν ὁποίαν μετέχομεν καὶ αἰσθάνθηκα τὴν ἀνάγκην νὰ τὸ κάνω διὰ νὰ σᾶς προτρέψω νὰ ἀγωνίζεσθε διὰ τὴν πίστιν, ἡ ὁποία μιὰ γιὰ πάντα παραδόθηκε εἰς τοὺς ἁγίους.