Προς Ρωμαίους 4:9 - Textus Receptus New Testament Variants ο μακαρισμος ουν ουτος επι την περιτομην η και επι την ακροβυστιαν λεγομεν γαρ TR/BM οτι ελογισθη τω αβρααμ η πιστις εις δικαιοσυνην Περισσότερες εκδόσειςH Αγία Γραφή στη Δημοτική (Filos Pergamos) Aυτός ο μακαρισμός, λοιπόν, γίνεται γι’ αυτούς που έχουν την περιτομή ή και γι’ αυτούς που δεν έχουν την περιτομή; Eπειδή, λέμε ότι η πίστη λογαριάστηκε στον Aβραάμ για δικαιοσύνη. Νεοελληνική Μετάφραση Λόγου O μακαρισμός, λοιπόν, αυτός, για ποιους ειπώθηκε; Για τους περιτετμημένους ή και για τους απερίτμητους επίσης; Γιατί λέμε πως για τον Aβραάμ υπολογίστηκε η πίστη του ως βάση για τη δικαίωσή του. Η Καινή Διαθήκη του Κυρίου και Σωτήρος ημών Ιησού Χριστού κατά νεοελληνικήν απόδοσιν Ὁ μακαρισμὸς αὐτὸς ἀναφέρεται εἰς τὸν περιτμημένον ἢ καὶ εἰς τὸν ἀπερίτμητον; Λέγομεν ὅτι εἰς τὸν Ἀβραὰμ λογαριάσθηκε ἡ πίστις πρὸς δικαίωσιν. Η Αγία Γραφή (Παλαιά και Καινή Διαθήκη) Ο μακαρισμός αυτός ισχύει μόνο για τους Ιουδαίους ή μήπως ισχύει και για τους εθνικούς; Γιατί, όπως είπαμε, ο Θεός αναγνώρισε δίκαιο τον Αβραάμ εξαιτίας της πίστεώς του. Η Αγία Γραφή με τα Δευτεροκανονικά (Παλαιά και Καινή Διαθήκη) Ο μακαρισμός αυτός ισχύει μόνο για τους Ιουδαίους ή μήπως ισχύει και για τους εθνικούς; Γιατί, όπως είπαμε, ο Θεός αναγνώρισε δίκαιο τον Αβραάμ εξαιτίας της πίστεώς του. Textus Receptus (Scrivener 1894) ο μακαρισμος ουν ουτος επι την περιτομην η και επι την ακροβυστιαν λεγομεν γαρ οτι ελογισθη τω αβρααμ η πιστις εις δικαιοσυνην |
πως ουν ελογισθη εν περιτομη οντι η εν ακροβυστια ουκ εν περιτομη αλλ εν ακροβυστια
τι γαρ η γραφη λεγει επιστευσεν δε αβρααμ τω θεω και ελογισθη αυτω εις δικαιοσυνην
ινα εις τα εθνη η ευλογια του αβρααμ γενηται εν χριστω ιησου ινα την επαγγελιαν του πνευματος λαβωμεν δια της πιστεως
εμοι τω ελαχιστοτερω παντων TR των αγιων εδοθη η χαρις αυτη TR/BM εν τοις εθνεσιν ευαγγελισασθαι Ax το TR/BM τον ανεξιχνιαστον Ax πλουτος TR/BM πλουτον του χριστου
οπου ουκ ενι ελλην και ιουδαιος περιτομη και ακροβυστια βαρβαρος σκυθης δουλος ελευθερος αλλα Ax τα TR/BM τα παντα και εν πασιν χριστος