Kategorya
66 Mga Bersikulo sa Bibliya Bahin sa Amahan nga Diyos
Higugmaon tika, higala. Ang gugma sa Ginoo labaw pa sa tanan. Putli ug maloloy-on, andam Siya mohatag sa tanan para nimo. Dili kini base sa imong kahimtang, kondili sa pagtuo sa usa ka balaan nga nagpadala sa Iyang bugtong Anak para mamatay alang kanimo. Karon, pwede na ta mahimong anak Niya, sama sa usa ka anak ngadto sa iyang amahan.
Sa una, layo ta sa Ginoo tungod sa atong mga sayop ug kahuyang. Apan sa pagdawat nato ni Jesus sa atong kasingkasing, nahimo na kitang mga anak sa Dios. Pasalamati ang tanan Niyang gibuhat para mapaduol ka Niya. Pasalamati ang Iyang gugma nga walay sama ug pagkinabuhi nga matarong atubangan sa Iyang kabalaan.
Mahimong anak nga Iyang ikapasigarbo. Himoa nga Siya mopahiyom gikan sa langit matag higayon nga Siya makakita nimo. Higugmaa Siya sa tibuok mong kasingkasing. Ayaw kahadlok isulti sa Ginoo ang imong mga problema, pangayo sa imong mga panginahanglan, ug ipakita ang imong kahuyang. Dili ka Niya hukman; hinunoa, higugmaon ka Niya ug gusto lang Niya nga imong mailhan ug sundon Siya kanunay.
Mahigugmaon, malumo, ug mapailubon ang atong Dios ug Amahan. Siya modisiplina ug mobadlong, apan Siya usab ang moganti sa imong maayong mga buhat. Ug hinumdomi, bisan kon biyaan ka sa imong mga ginikanan, ang Ginoo dili gayud mobiya nimo. Dili ka nag-inusara. Siya anaa kanimo aron mopanalipod, moamig, ug moingon, "Ayaw kahadlok, kay Ako motabang kanimo." Usa ra ang Dios ug Amahan natong tanan, nga labaw sa tanan, nagabuhat pinaagi sa tanan, ug anaa sa tanan. (Efeso 4:6)
usa ka Dios ug Amahan natong tanan, nga ibabaw sa tanan ug pinaagi sa tanan ug sulod diha sa tanan.
Apan ngadto sa tanang midawat kaniya, sa mga mituo sa iyang ngalan, naghatag siya kanila ug katungod sa pagkahimong mga anak sa Dios,
Si Jesus mitubag ug miingon kaniya, “Kon ang usa ka tawo nahigugma kanako, siya magtuman sa akong pulong, ug ang akong Amahan mahigugma kaniya ug moanha kami kaniya ug kami mopuyo uban kaniya.
“Ayaw kahadlok, gamayng panon, kay gikahimuot sa inyong Amahan ang paghatag kaninyo sa gingharian.
Apan karon, O Ginoo, ikaw mao ang among Amahan, kami yuta nga kulonon, ug ikaw mao ang among magkukulon; kaming tanan binuhat sa imong kamot.
Ang tanang maayong paghatag ug ang tanang hingpit nga gasa gikan sa kahitas-an, gikan sa Amahan sa mga kahayag, kinsa walay pagkausab o anino sa pagkabalhin.
Ug hibaloi ninyo diha sa inyong kasingkasing nga sama nga ang tawo magpanton sa iyang anak, ang Ginoo nga inyong Dios magpanton usab kaninyo.
Kon ang usa ka tawo mag-alagad kanako, kinahanglan nga mosunod siya kanako ug kon asa gani ako, ang akong alagad atua usab didto. Kon ang usa ka tawo mag-alagad kanako, ang Amahan magpasidungog kaniya.
Amahan sa mga wala nay amahan ug tigpanalipod sa mga biyuda ang Dios nga anaa sa iyang balaang puluy-anan.
Ug ako mangamuyo sa Amahan, ug kamo iyang hatagan ug laing Manlalaban nga mag-uban kaninyo hangtod sa kahangtoran
Ug kinahanglang walay tawo dinhi sa yuta nga inyong tawgon nga inyong amahan kay kamo adunay usa lamang ka Amahan nga anaa sa langit.
Ayaw ninyo higugmaa ang kalibotan o ang mga butang diha sa kalibotan. Kon may nahigugma sa kalibotan, ang gugma sa Amahan wala diha kaniya.
Busa pag-ampo kamo sama niini: Amahan namo nga anaa sa langit, balaanon unta ang imong ngalan.
Dayegon nato ang Dios ug Amahan sa atong Ginoong Jesu-Cristo, nga pinaagi kang Cristo nagpanalangin kanato sa tanang mga espirituhanong panalangin diha sa mga langitnong dapit.
Dalaygon ang Dios ug Amahan sa atong Ginoong Jesu-Cristo! Tungod sa dako niyang kaluoy, kita gipakatawo pag-usab ngadto sa usa ka buhing paglaom pinaagi sa pagkabanhaw ni Jesu-Cristo gikan sa mga patay,
Amahan, buot unta nako nga kon asa ako atua usab uban kanako sila nga imong gitugyan kanako, aron makakita sila sa akong himaya nga imong gihatag kanako tungod kay nahigugma man ikaw kanako bisan sa wala pa buhata ang kalibotan.
Ug kita nakakita ug nagpamatuod nga ang Amahan nagpadala sa iyang Anak, ingon nga Manluluwas sa kalibotan.
Tan-awa ninyo unsang gugmaha ang gihatag kanato sa Amahan nga kita tawgon nga mga anak sa Dios, ug kita mao. Ang hinungdan ngano nga ang kalibotan wala makaila kanato mao nga kini wala makaila kaniya.
Dalaygon ang Dios ug Amahan sa atong Ginoong Jesu-Cristo, ang Amahan sa mga kaluoy ug Dios sa tanang paglipay. Siya naglipay kanamo sa tanan namong kasakit aron kami makahimo sa paglipay kanila nga anaa sa bisan unsang kasakit, pinaagi sa paglipay nga niini kami gilipay sa Dios.
Ug tungod kay kamo mga anak man, ang Dios mipadala sa Espiritu sa iyang Anak nganhi sa atong mga kasingkasing nga nagtuaw, “Abba! Amahan!” Busa pinaagi sa Dios dili na ikaw ulipon kondili anak, ug kon anak man, manununod usab.
Siya mao ang nagluwas kanato gikan sa gahom sa kangitngit ug nagbalhin kanato ngadto sa gingharian sa iyang pinalanggang Anak, nga diha kaniya kita nakabaton sa pagkatinubos, sa kapasayloan sa mga sala.
Ako gikan sa Amahan ug ako mianhi sa kalibotan, ug usab, mobiya ako sa kalibotan ug moadto sa Amahan.”
Unya si Jesus miingon kanila pag-usab, “Ang kalinaw mag-uban kaninyo. Ingon nga gipadala ako sa Amahan, ako usab magpadala kaninyo.”
Ug sa matag higayon nga kamo motindog aron sa pag-ampo, kon aduna kamoy kayugot batok kang bisan kinsa, pasayloa siya aron ang inyong Amahan nga anaa sa langit mopasaylo usab kaninyo sa inyong mga kalapasan.”
Pinaagi niini, ang akong Amahan napasidunggan, nga namunga kamo ug daghan, ug nahimo nga akong mga tinun-an.
Kon nakaila pa kamo kanako, nakaila usab unta kamo sa akong Amahan. Sukad karon nakaila na kamo kaniya ug nakakita na kaniya.”
Ang usa ka buangbuang magtamay sa pahimangno sa iyang amahan, apan siya nga nagtagad sa pagbadlong maalamon.
Tan-awa ninyo ang mga langgam sa kalangitan; wala sila magpugas o mag-ani o maghipos ngadto sa mga kamalig apan ang inyong langitnong Amahan nagpakaon kanila. Dili ba labaw pa man kamo ug bili kay kanila?
Anak ko, ayaw tamaya ang pagpanton sa Ginoo o maluya ikaw sa iyang pagbadlong, kay ang Ginoo magbadlong kaniya nga iyang gihigugma, ingon sa usa ka amahan ngadto sa anak nga iyang gikahimut-an.
Ug ang Pulong nahimong tawo ug mipuyo uban kanato ug atong nakita ang iyang himaya, ang himaya nga iyang nadawat gikan sa Amahan ingon nga bugtong Anak, puno sa grasya ug kamatuoran.
Kay wala kamo makadawat sa espiritu sa pagkaulipon aron mahadlok na usab kamo, hinuon maoy nadawat ninyo ang espiritu sa pagkaanak. Ug pinaagi kaniya magtuaw kita, “Abba! Amahan!”
Kay ikaw mao ang among Amahan, bisan wala kami mailhi ni Abraham, ug si Israel wala moila kanamo; ikaw, O Ginoo, mao ang among Amahan, among Manunubos gikan sa karaang panahon maoy imong ngalan.
Apan inig-abot unya sa Manlalaban nga akong ipadala kaninyo gikan sa Amahan, ang Espiritu sa kamatuoran nga moanhi gikan sa Amahan, kini siya magpamatuod mahitungod kanako.
Si Jesus miingon kaniya, “Ayaw ako ug kupti kay wala pa ako makabalik ngadto sa Amahan. Apan adtoa ang akong kaigsoonan ug sultihi sila nga mobalik ako ngadto sa akong Amahan ug inyong Amahan, sa akong Dios ug inyong Dios.”
Unya si Jesus misinggit sa kusog nga tingog nga nag-ingon, “Amahan, nganha sa imong mga kamot itugyan nako ang akong espiritu!” Ug sa nakasulti siya niini, nabugto ang iyang gininhawa.
Busa ingon nga gituboy siya ngadto sa tuo sa Dios, ug nadawat niya gikan sa Amahan ang saad nga Espiritu Santo, siya mibubo niini. Ug kini inyong nakita ug nadungog.
“Sa pagkatinuod gayod, sultihan ko kamo nga ang nagtuo kanako magbuhat usab sa mga buhat nga akong gibuhat, ug labaw pa ka dagko kay niini ang iyang buhaton kay ako moadto man sa Amahan.
Apan kon maghatag ikaw ug limos, ayaw pahibaloa ang wala nimong kamot sa gibuhat sa tuo nimong kamot Ug kon sa ingon gibistihan sa Dios ang mga tanom sa kaumahan nga karon buhi pa apan ugma ilabay na ngadto sa hudno, dili ba labaw pa kamong bistihan niya, O mga tawo nga diyotay ug pagsalig? Busa ayaw na kamo kabalaka nga mag-ingon, ‘Unsay among kaonon?’ o ‘Unsay among imnon?’ o ‘Unsay among ibisti?’ Kay ang mga Gentil nagtinguha niining tanan ug ang inyong langitnong Amahan nasayod nga kamo nagkinahanglan niining tanan. Apan maoy unaha ninyo pagpangita ang gingharian sa Dios ug ang iyang pagkamatarong ug kining tanan idugang kaninyo. “Busa ayaw na kamo kabalaka mahitungod sa ugma, kay ang ugma may kabalaka sa iyang kaugalingon. Igo na alang sa usa ka adlaw ang iyang kaugalingong suliran. aron matago ang imong limos ug ang imong Amahan nga nagtan-aw kanimo sa tago magganti kanimo.
Ako naghatag kanila ug kinabuhing dayon ug sila dili gayod malaglag, ug walay si bisan kinsa nga makaagaw kanila gikan sa akong kamot. Ang akong Amahan nga maoy naghatag kanila ngari kanako dako pa kay sa tanan, ug walay si bisan kinsa nga makahimo sa pag-agaw kanila gikan sa kamot sa Amahan. Alang kaniya ang tigbantay sa pultahan moabli ug ang mga karnero mamati sa iyang tingog ug ang iyang kaugalingong mga karnero tawgon niya sa ngalan ug mag-una kanila sa ilang pagpanggawas. Ako ug ang Amahan usa ra.”
Sama sa usa ka amahan nga naluoy sa iyang mga anak, mao usab ang Ginoo nga maluoy niadtong may kahadlok kaniya.
Ug nakalimot ba kamo sa tambag nga nagsangpit kaninyo ingon nga mga anak? “Anak ko, ayaw ibaliwala ang pagpanton sa Ginoo kanimo, ayaw kaluya sa diha nga badlongon niya ikaw. Kay ang Ginoo nagpanton kaniya nga iyang gihigugma, ug naglatos sa matag anak nga iyang gipangga.”
Ug kinsa bang amahana diha kaninyo nga kon ang iyang anak mangayo ug isda, hatagan hinuon niya ug bitin inay isda, o kon mangayo siya ug itlog, hatagan hinuon niya ug tanga? Busa, kon kamo, nga mga daotan, mahibalo man ganing mohatag ug mga maayong gasa ngadto sa inyong mga anak, dili ba labaw pa ang inyong langitnong Amahan nga mohatag sa Espiritu Santo ngadto sa mga nangayo kaniya?”
siya nagbuot nang daan nga kita mahimo niyang mga anak pinaagi kang Jesu-Cristo, sumala sa tuyo sa iyang kabubut-on,
Kay ikaw ang nag-umol sa akong mga sulod nga bahin; ikaw ang naghulma kanako diha sa tagoangkan sa akong inahan. Gidayeg ko ikaw, kay makalilisang ug katingalahan ang pagbuhat kanako, Katingalahan ang imong mga buhat! Nahibalo ako niana pag-ayo;
Kon gibanhaw man kamo uban kang Cristo, pangitaa ninyo ang mga butang nga atua sa itaas diin anaa si Cristo, naglingkod sa tuo sa Dios. ug gikasul-oban na sa bag-ong kinaiya nga gibag-o diha sa kahibalo, sumala sa dagway sa magbubuhat niini. Diha niini walay Grego o Judio, tinuli o dili tinuli, barbaro, Skityanhon, ulipon o gawasnon, kondili si Cristo mao ang tanan ug anaa sa tanan. Ingon nga kamo mga pinili sa Dios, balaan ug hinigugma, isul-ob ninyo ang pagkamabination, pagkamaluluy-on, pagkamapaubsanon, kaaghop, ug pailob; mag-pinailobay sa usa ug usa ug nga kon aduna may mulo ang usa batok sa usa, magpinasayloay ang usa ug usa. Ingon nga ang Ginoo nagpasaylo kaninyo, busa mao usab kamo. Ug labaw niining tanan isul-ob ang gugma nga mao ang bugkos sa kahingpitan. Ug paharia ang kalinaw ni Cristo diha sa inyong mga kasingkasing, nga ngadto niini kamo gitawag diha sa usa ka lawas. Ug pagmapasalamaton kamo. Ang pulong ni Cristo papuy-a nga madagayaon gayod diha kaninyo, magtudlo ug magtambag kamo sa usa ug usa pinaagi sa tanang kaalam, ug mag-awit kamo ug mga salmo ug mga alawiton ug mga awit nga espirituhanon uban ang pagkamapasalamaton diha sa inyong mga kasingkasing ngadto sa Dios. Ug bisan unsay inyong buhaton, sa pulong o sa buhat, buhata ang tanan sa ngalan sa Ginoong Jesus, uban sa pagpasalamat ngadto sa Dios nga Amahan pinaagi kaniya. Mga asawa, pagpasakop kamo nga masinugtanon sa inyong mga bana, ingon nga maoy angay diha sa Ginoo. Mga bana, higugmaa ninyo ang inyong mga asawa, ug ayaw ninyo sila daogdaoga. Itumong ang inyong mga hunahuna diha sa mga butang nga anaa sa itaas ug dili sa mga butang dinhi sa yuta.
“Malimot ba ang usa ka babaye sa iyang masuso nga bata, nga dili siya magbaton ug kaluoy sa anak sa iyang taguangkan? Bisan kini sila makalimot, apan ako dili gayod malimot kanimo.
Batan-on ako kaniadto ug karon tigulang na ako, apan wala ako makakita sa matarong nga gibiyaan, o ang iyang anak magpakilimos ug pan.
Ug ako mahimong inyong amahan, ug kamo mahimong akong mga anak nga lalaki ug mga anak nga babaye, nag-ingon ang Ginoo nga Makagagahom sa Tanan.”
Ang Ginoo duol niadtong mga magul-anon ug kasingkasing, ug nagluwas niadtong naluya ang espiritu.
ug ang paglaom dili mopakyas kanato kay ang gugma sa Dios gikabubo man nganhi sa atong mga kasingkasing pinaagi sa Espiritu Santo nga gikahatag nganhi kanato.
Kita nahibalo ug nagtuo sa gugma nga gibatonan sa Dios alang kanato. Ang Dios gugma ug ang nagpabilin sa gugma nagpabilin sa Dios ug ang Dios nagpabilin diha kaniya.
Ang Ginoo duol sa tanan nga nagsangpit kaniya, sa tanan nga nagsangpit kaniya sa kamatuoran.
Tungod sa pagtuo si Noe, sa napasidan-an siya sa Dios mahitungod sa mga hitabo nga wala pa makita, mitagad sa pasidaan ug iyang gibuhat ang arka alang sa pagluwas sa iyang panimalay. Tungod niini ang kalibotan iyang gihukman sa silot, ug siya nahimong manununod sa pagkamatarong nga pinaagi sa pagtuo.
Mao ba kini ang ibalos ninyo sa Ginoo, O katawhan nga buangbuang ug hungog? Dili ba siya mao ang imong amahan nga nagbuhat kanimo, ang nagbuhat ug naglig-on kanimo
Ang Ginoo miagi sa iyang atubangan ug miingon, “Si Yahweh, si Yahweh, usa ka Dios nga maluluy-on, mapuangoron, hinay sa pagkasuko, puno sa gugmang walay paglubad ug pagkamatinumanon, nagpadayon sa gugmang walay paglubad ngadto sa mga linibo, nagpasaylo sa pagkadaotan ug sa pagkamalapason ug sa sala, apan dili magpalingkawas sa sad-an, nagsilot sa mga sala sa mga ginikanan diha sa mga anak ug sa mga anak sa mga anak ngadto sa ikatulo ug ikaupat nga kaliwatan.”
aron mahimo kamong mga anak sa inyong Amahan nga anaa sa langit, kay siya nagpasubang sa iyang adlaw ngadto sa mga tawong daotan ug sa mga maayo ug nagpadala siya ug ulan ngadto sa mga matarong ug sa mga dili matarong.
Kita nasayod nga diha sa tanang butang ang Dios nagbuhat sa maayo ngadto kanila nga mga nahigugma kaniya ug mga tinawag sumala sa iyang katuyoan.
Tungod niining maong katarongan, ako magluhod sa atubangan sa Amahan, nga maoy gigikanan sa ngalan sa matag banay didto sa langit ug dinhi sa yuta,