Biblia Todo Logo
Online nga Bibliya
- Mga paanunsiyo -




Joel 2:13 - Ang Pulong sa Dios

13 Paghinulsol kamo nga kinasing-kasing ug dili pakaaron-ingnon nga paghinulsol pinaagi sa paggisi sa inyong mga bisti. Balik na kamo sa Ginoo nga inyong Dios, kay maluloy-on siya ug mapuanguron. Mahigugmaon siya ug dili daling masuko. Andam siyang magbag-o sa iyang huna-huna nga dili na magpadala ug kalaglagan.

Tan-awa ang kapitulo Kopyaha

Ang Biblia 2011

13 gisia ang inyong mga kasingkasing ug dili ang inyong mga bisti.” Balik kamo sa Ginoo nga inyong Dios, kay siya puno sa grasya ug maluluy-on, hinay sa pagkasuko ug madagayaon sa gugmang walay paglubad, ug nagbasol sa daotan.

Tan-awa ang kapitulo Kopyaha

Maayong Balita Biblia

13 Gisia ang inyong kasingkasing inay ang inyong bisti.” Balik sa Ginoo nga inyong Dios kay maluluy-on siya kaayo, mapailubon ug matinumanon sa saad; andam siya sa pagpasaylo ug sa dili pagsilot.

Tan-awa ang kapitulo Kopyaha

Ang Bag-ong Maayong Balita Biblia

13 Gisia ang inyong kasingkasing inay ang inyong bisti.” Balik sa Ginoo nga inyong Dios kay maluluy-on siya kaayo, mapailubon ug matinumanon sa saad; andam siya sa pagpasaylo ug sa dili pagsilot.

Tan-awa ang kapitulo Kopyaha




Joel 2:13
41 Cross References  

Sa pagbalik ni Ruben didto sa bangag wala na didto si Jose, busa gigisi niya ang iyang bisti sa tumang kaguol.


Unya gigisi ni Jacob ang iyang bisti ug nagsul-ob siya ug sako sa pagpakita sa iyang pagsubo. Dugay-dugay siyang nagbangotan sa pagkamatay sa iyang anak.


Unya gigisi ni David ug sa tanan niyang mga tawo ang ilang mga bisti sa pagpakita sa ilang pagsubo.


Pagkadungog ni Ahab sa gisulti ni Elias, gigisi niya ang iyang bisti ug nagbistig sako, ug nagpuasa. Natulog siya nga nagbistig sako ug naglakaw-lakaw nga masulob-on.


Pagkadungog sa hari sa nasulat sa Libro sa Kasugoan, gigisi niya ang iyang bisti sa kasubo.


Gidungog ko ang imong pag-ampo, kay naghinulsol ka ug nagpaubos sa imong kaugalingon sa akong atubangan sa dihang nadungog mo ang akong gisulti nga tunglohon ug laglagon ko kini nga lugar ug ang mga lumulupyo niini. Gigisi mo pa ang imong bisti ug mihilak sa akong atubangan sa pagpakita sa imong paghinulsol. Busa ako, ang Ginoo, nag-ingon nga


Pagkabasa sa hari sa Israel sa sulat, gigisi niya ang iyang bisti ug miingon, “Nganong gipadala niya kanako kining tawo aron ayohon sa iyang sakit sa panit? Unsa ako, Dios? Adunay gahom ba ako sa pagpatay ug sa pagbuhi? Nangita lang siya ug hinungdan nga magkaaway kami!”


Pagkadungog sa hari sa giingon sa babaye, gigisi niya ang iyang bisti sa labihang kasubo. Ug samtang naglakaw siya ibabaw sa paril, nakita sa mga tawo nga sako ang pang-ilalom nga bisti ang iyang gisul-ob sa pagpakita sa iyang pagsubo.


pamatia sila diha sa langit. Pasayloa sila nga imong mga alagad, ang imong katawhan nga mga Israelinhon. Tudloi sila sa matarong nga pagkinabuhi, ug padad-i ug ulan ang yuta nga imong gihatag kanila ingon nga ilang panulondon.


Nagdumili sila sa pagpamati kanimo, ug gikalimtan nila ang mga milagro nga imong gihimo alang kanila. Wala gayod sila naminaw kanimo, ug misupak kanimo pinaagi sa pagpili ug mga pangulo nga modala kanila pagbalik sa pagkaulipon sa Ehipto. Apan mapinasayloon ka nga Dios, maluloy-on, puno sa grasya, dili daling masuko, ug mahigugmaon. Busa wala mo sila isalikway


Pagkadungog niadto ni Job, mitindog siya ug gigisi niya ang iyang bisti. Unya gikiskisan niya ang iyang ulo ug mihapa sa yuta sa pagsimba sa Ginoo.


Adunay kahangawa siya ug maluloy-on; mahigugmaon siya ug dili daling masuko.


Gihinumdoman sa Dios ang iyang kasabotan kanila, ug tungod sa iyang dakong gugma kanila nausab ang iyang plano ug wala na niya sila siloti.


Duol ang  Ginoo sa mga napakyas, ug luwason niya ang mga nawad-an ug paglaom.


Ang halad nga makahatag ug kalipay kanimo, O Dios, mao ang kinabuhi nga mapainubsanon ug mahinulsulon sa iyang mga sala. Kining matanga sa halad dili mo isalikway.


Apan ikaw, Ginoo, adunay kahangawa ug maluloy-on nga Dios. Mahigugmaon ikaw ug matinud-anon, ug dili daling masuko.


Tinuod nga maayo ug mapinasayloon ikaw, O Ginoo, ug puno ka sa paghigugma sa tanang nagpanawag kanimo.


Mao usab kini ang giingon sa Labing Halangdong Dios, ang Balaang Dios nga nagkinabuhi sa walay kataposan, “Nagpuyo ako sa habog ug balaang dapit. Apan nagpuyo usab ako uban sa mga tawo nga mapainubsanon ug mahinulsulon aron mapalig-on ko sila.


Kon magpuasa kamo, nagpenitensya kunohay kamo. Nagduko ang inyong mga ulo nga daw kugon, ug naghigda kamo sa abo nga nagbistig sako. Mao ba kana ang gitawag ninyong puasa? Naghuna-huna ba kamo nga makapalipay na kana kanako?


Dili ba ako man ang naghimo sa tanang mga butang? Gihatagan kog pagtagad ang mga tawo nga mapainubsanon, mahinulsulon, ug adunay dakong pagtahod sa akong pulong.


Basin pag pinaagi niini modangop sila sa Ginoo, ug mobiya na sila sa ilang daotang gawi. Kay gipasidan-an na sila sa Ginoo nga silotan niya sila tungod sa iyang hilabihang kasuko.”


adunay 80 ka mga tawo nga miabot sa Mizpa gikan sa Sekem, Silo, ug Samaria. Gibalbasan nila ang ilang mga bangas, gisi ang ilang mga bisti, ug gisamad-samaran ang ilang lawas sa pagpakita nga nagbangotan sila. Aduna silay dala nga: mga halad sa pagpasidungog sa Ginoo ug insenso aron ihalad sa Templo sa Ginoo.


‘Kon magpabilin kamo niini nga yuta pabarogon ko kamo ug lig-onon; dili ko kamo laglagon. Nasubo gayod ako sa katalagman nga gipadala ko kaninyo.


ug giingnan, “Libota ang Jerusalem ug markahi ang agtang niadtong mga nagsubo tungod sa tanang mangil-ad nga mga butang nga ginahimo sulod sa siyudad.”


Mga taga-Israel, balik kamo sa Ginoo nga inyong Dios, kay nalaglag kamo tungod sa inyong mga sala.


Basin pa ug mausab ang huna-huna sa Dios ug mahupay ang iyang dakong kasuko kanato ug dili kita mangamatay.”


Nag-ampo siya sa “Ginoo, wala gayod ako masayop sa akong gisulti sa didto pa ako sa among dapit! Mao man gani nga nagpahilayo ako ug miadto sa Tarshish tungod kay nasayod ako nga maluloy-on ka nga Dios ug adunay kahingawa. Mahigugmaon ka, daling malukmay, ug dili dali nga masuko.


Ginoo, wala nay laing Dios nga sama kanimo. Gipasaylo mo ang mga sala sa nahibiling katawhan nga imong gipanag-iya. Dili ka maghambin ug kasuko hangtod sa hangtod tungod kay gikalipay mo ang paghigugma kanamo.


Ang Ginoo dili daling masuko apan hilabihan ang iyang gahom; Silotan gayod sa Ginoo ang mga sad-an. Iyang gipakita ang iyang gahom sa alimpulos ug sa unos, ug ang mga panganod mga abog sa iyang tiil.


‘Ang Ginoo mahigugmaon ug dili daling masuko, ug mapinasayloon sa mga sala sa tawo. Apan ginasilotan niya ang mga nakasala, hangtod sa ikatulo ug ikaupat nga henerasyon.’


Apan maluloy-on gayod ang Dios, ug dako ang iyang paghigugma kanato.


Adunay kapuslanan ang pagpaugnat sa kusog, apan mas mahinungdanon gayod nga bansayon nato ang atong kaugalingon diha sa espirituhanon nga mga butang, tungod kay kon mao kini ang atong buhaton, magmapuslanon gayod ang atong kinabuhi karon ug sa umaabot.


Sunda kami:

Mga paanunsiyo


Mga paanunsiyo