8 Pa ginnig un aberzhour ul loskaberzh evit un den, an aberzhour en devo kroc’hen al loskaberzh en deus kinniget.
An AOTROU Doue a reas da Adam ha d'e wreg saeoù kroc'hen hag o gwiskas ganto.
Met deviñ a ri en tan, er-maez eus ar c'hamp, kig ar c'hole, e groc'hen hag e fank. Un aberzh eo evit ar pec'hed.
Digroc’henañ a raio al loskaberzh hag e troc’ho anezhañ a dammoù.
Kroc’hen ar c’hole, e holl gig, e benn, e zivhar, e vouzelloù hag e fank,
Bez’ emañ eus an aberzh a gablusted evel eus an aberzh-dic’haouiñ, an hevelep lezenn o deus: ar prof a vo d’an aberzhour a raio an dic’haou.
Pep donezon poazhet er forn, aozet er billig pe war ar baelon, a vo evit an aberzhour en deus he c’hinniget.
Devet e vo ar vuoc'h dirak e zaoulagad, devet e vo he c'hroc'hen, he c'hig, he gwad, he fank.
Ha gwiskit an Aotrou Jezuz-Krist, na selaouit ket ar c’hig en e zroukc’hoantoù.
e resevo evit boued ul lodenn heñvel ouzh hini ar re all, ouzhpenn ar pezh a c'hellfe bezañ gwerzhet eus madoù e dadoù.