hag e veze ret embann kement-se hag henn disklêriañ en holl gêrioù hag e Jeruzalem, o lavarout: Kit d'ar menez, ha degasit skourroù olived, skourroù gwez sunek, skourroù meurta, skourroù palmez, ha skourroù gwez stank, evit ober logelloù, evel ma'z eo skrivet.
Pa c'hoarvezo un tabut bennak, en em zalc'hint d'ar varn, hag e varnint hervez va barnedigezhioù. Hag e virint va lezennoù ha va reolennoù em holl c'houelioù, hag e santelaint va deizioù sabad.
Er memes deiz-mañ ec’h embannot e vo ur c’hengalv santel; ne reot labour-mevel ebet. Ur reolenn beurbadus e vo evidoc’h a rummadoù da rummadoù, en hoc’h holl chomlec’hioù.
Ar re-se eo gouelioù an AOTROU, a embannot evel kengalvoù santel evit kinnig d’an AOTROU profoù graet dre an tan, loskaberzhoù, donezonoù, aberzhoù hag evadkinnigoù, pep tra d’e zeiz.
Setu amañ war ar menezioù treid an hini a zegas keleier mat, hag a embann ar peoc'h. Lid da ouelioù, o Juda! Seven da ouestloù! Rak an hini drouk ne dremeno ken ez kreiz, lamet eo kuit a-zevri.