5 An heol a sav, an heol a ya da guzh, hag ec'h huanad war-zu al lec'h ma sav a-nevez dioutañ.
Keit ha ma pado an douar, an haderezh hag an eost, ar yenijenn hag an tommder, an hañv hag ar goañv, an deiz hag an noz n'ehanint ket.
D'ar mestr-kaner; "Maskil" mibien Kora.
betek ma teuio ur bir da doullañ e avu, evel ul labous en em daol etrezek al lindag, hep gouzout eo stegnet a-enep e vuhez.
Evel-henn e komz an AOTROU: Ma c'hellit terriñ va emglev gant an deiz ha va emglev gant an noz, en doare ma ne vo ken deizioù na nozioù en o amzer,
An heol hag al loar a chom a-sav en o annez; mont a reont diouzh gouloù da viroù o nijal, diouzh lugern da c'hoaf skedus.