2 Ur bastard ned aio ket e bodadenn an AOTROU, memes en dekvet rumm ned aio ket e bodadenn an AOTROU.
Mab an diavaeziad hag a zo staget ouzh an AOTROU, ra ne lavaro ket: An AOTROU am dilamm kuit eus e bobl. Ar spazhad, ra ne lavaro ket: Setu ez on ur wezenn sec'h.
Met c'hwi, tostait amañ, mibien ar sorserez, gouenn an avoultrer hag ar c'hast!
pe un den tort, pe gwan, pe gant un tarch en e lagad, pe galus, pe gant un darouedenn, pe gant e gelloù friket.
Ar bastard a vo o chom en Asdod, hag e lamin kuit lorc'h ar Filistined.
C’hwi a ra oberoù ho tad. Lavarout a rejont dezhañ: N’omp ket bet ganet eus un avoultriezh, un Tad hepken hon eus, Doue eo.
Un den gant kelloù friket pe gant ar c'halc'h troc'het ned aio ket e bodadenn an AOTROU.
An Ammonad hag ar Voabad ned aint ket e bodadenn an AOTROU, memes en dekvet rumm ned aint ket e bodadenn an AOTROU, biken,
Met mar d-oc’h hep bezañ kastizet eus ar c’hastiz o deus an holl lod ennañ, oc’h eta bugale vastard ha nann mibien.