11 Kavout a rejont er parkeier un den Ejipsian, a zegasjont da Zavid, hag e rojont dezhañ bara, hag e tebras. Hag e rojont dezhañ dour da evañ.
Mar en deus naon da enebour, ro dezhañ bara da zebriñ, ha mar en deus sec'hed, ro dezhañ dour da evañ,
Rak naon am eus bet ha roet hoc’h eus din da zebriñ; sec’hed am eus bet ha roet hoc’h eus din da evañ; diavaeziad on bet ha va degemeret hoc’h eus;
Na'z po ket euzh ouzh an Edomad, rak da vreur eo, na'z po ket euzh ouzh an Ejipsian, ra diavaeziad out bet en e vro;
ar vibien a vo ganet dezho a yelo e bodadenn an AOTROU en trede rumm.
Evel-se David ha pevar c'hant den a gendalc'has, ha daou c'hant a chomas, re skuizh evit treuziñ ar froud Besor.
Hag e rojont dezhañ ivez fiez sec'h ha daou vlokad rezin sec'h. Debriñ a reas hag ec'h adkemeras e spered, rak n'en doa ket debret bara nag evet dour abaoe tri deiz ha teir noz.