23 Elia a gemeras ar bugel, hag a ziskennas anezhañ eus kambr uhel an ti, d'e reiñ d'e vamm. Hag Elia a lavaras: Sell! Da vab a zo bev!
An AOTROU a selaouas mouezh Elia, hag ene ar bugel a zeuas ennañ en-dro, hag e vevas.
Ar vaouez a lavaras da Elia: Anavezout a ran bremañ ez out un den Doue, hag ez eo ar wirionez komz an AOTROU ez kenoù.
An hini marv a azezas hag en em lakaas da gomz. Jezuz en roas d’e vamm.
Evel ma tiskenne, e vevelien a zeuas d’e ziarbenn hag a gemennas dezhañ: Da vab a vev.
Eñ, o reiñ dezhi e zorn, he savas. O vezañ galvet ar sent hag an intañvezed, e tiskouezas anezhi bev dezho.
Gwragez a adkavas o re varv dre an adsavidigezh, reoù all a voe merzheriet, o nac’hañ an dieubidigezh evit kaout un adsavidigezh welloc’h,