Hag e teuaz d’ho c’havoud evit an deirved gwech, hag e lavaraz dezhe: Kouskit breman, ha kemerit ho repos! Awalc’h eo! deuet eo an heur; setu, Mab an den a zo livret etre daouarn ar bec’herien.
Ha kerkent, evel ma oa c’hoas o komz, e teuaz Judas, unan euz an daouzec, ha ganthan eur vanden vraz a dud gant klezeier ha bizier, a‐berz prinsed ar veleien, ar Scribed hag ar re Ancien.