Падняліся яны на горы, і апалі ў лагчыны, на месца, якое Ты ім прызначыў.
Узьнімаліся горы, зыходзілі раўніны на месцы, якія Ты заснаваў для іх.
Вечна Ён памятае Свой запавет, слова, якое запавядаў тысячам родаў,
Але воды плылі і спадалі аж да дзесятага месяца; бо дзесятага месяца, у першы дзень месяца, паказаліся вяршыні гор.
Быццам у мяшок, збірае Ён воды марскія, у скарбніцах складае бяздонні.
перш, чым узвысіліся горы, раней за ўзгоркі я нарадзілася.