Я стаўся, як мех [скураны] ў дыме; але пастановаў Тваіх не забыўся.
Бо стаў я, як мех [скураны] у дыме, пастановаў жа Тваіх не забыўся.
Скура мая счарнела на мне, і косткі мае высахлі ад сьпякоты.
У пастановах Тваіх будзе пацяшэньне маё, не забудуся слова Твайго.
Я заблукаў як авечка, што згубілася, адшукай Ты слугу Твайго, бо прыказаньняў Тваіх я не забываўся.
Путы бязбожнікаў аблыталі мяне, але Закон Твой я не забыўся.
Я выліўся, быццам вада, і разьдзяліліся ўсе косткі мае. Сталася сэрца маё як воск, растапілася ў нутры маім.