1 ЦАРСТВАЎ 22:18 - Біблія (пераклад А.Бокуна)

І сказаў валадар Даэгу: «Ты ідзі і забі сьвятароў». І Даэг Эдомец падыйшоў да сьвятароў, і забіў у той дзень восем­дзясят пяць чалавек, апранутых у ільняны эфод.

Біблія (пераклад В. Сёмухі)

І сказаў цар Доіку: ідзі ты і аддай сьмерці сьвятароў. І пайшоў Доік Ідумэянін, і напаў на сьвятароў, і забіў таго дня восемдзесят пяць мужчын, што насілі ільняны наплечнік;

Кнігі Святога Пісання - Біблія - Біблія — пераклад Чарняўскага (выданне 2017 года)

І сказаў цар Даэгу: «Ты ідзі і ўдар святароў». І Даэг ідумеец, пайшоўшы, ударыў святароў; і знішчыў у той дзень восемдзесят пяць чалавек, апранутых у льняны эфод.

1 ЦАРСТВАЎ 22:18 Крыжаваныя спасылкі

2 ЛЕТАПІСАЎ 24:21

І яны змовіліся супраць яго, і закідалі камянямі паводле загаду валадара на панадворку Дому ГОСПАДА.

ПСАЛТЫР 78:64

Сьвятары ягоныя падалі ад мяча, і ўдовы ягоныя ня плакалі.

ВЫХАД 28:40

I для сыноў Аарона зробіш хітоны, і зробіш для іх паясы, і турбаны зробіш для іх дзеля славы і аздабленьня.

ВЫСЛОЎІ 24:15

Не цікуй, бязбожніку, каля жытла праведніка, не спусташай месца супачынку ягонага,

АСІІ 5:11

Эфраім прыгнечаны, судом паламаны, бо пачаў хадзіць за марнотаю.

АСІІ 7:3

Ліхоцьцем сваім весялілі валадара, і маной сваёю — князёў.

МІХЕЯ 6:16

Бо вы захоўваеце пастановы Омры і ўсе справы дому Ахава, і ходзіце паводле рады іхняй. Дзеля гэтага Я аддам цябе на спусташэньне і жыхароў тваіх — на насьмешку, і ты панясеш ганьбу народу Майго».

САФОНА 3:3

Князі ягоныя сярод яго — ільвы, якія рыкаюць, судзь­дзі ягоныя — ваўкі вечаровыя, якія не пакідаюць [нічога] да раніцы.

1 ЦАРСТВАЎ 2:18

А Самуэль служыў перад абліччам ГОСПАДА як хлопец, апрануты ў ільняны эфод.

1 ЦАРСТВАЎ 2:28

Спаміж усіх пакаленьняў Ізраіля Я выбраў іх Сабе на сьвятароў, каб прыходзілі да ахвярніка Майго складаць ахвяры каджэньня і насіць перад абліччам Маім эфод. Я даў для дому бацькі твайго ўсе ахвяры сыноў Ізраіля.

1 ЦАРСТВАЎ 2:36

І будзе, што той, хто яшчэ застанецца ў доме тваім, прыйдзе і ўпакорыцца перад ім дзеля срэбнай манэты або дзеля кавалка хлеба, і будзе ка­заць: "Дай мне хоць які абавязак сьвятарскі, каб я мог зьесьці лусту хлеба"”».