මෘදු උත්තරයකින් කෝපය පහවෙයි; එහෙත් කර්කශ වචනයකින් තරහ හටගනියි.
ඉශ්රායෙල් මනුෂ්යයෝ යූදා මනුෂ්යයන්ට උත්තරදෙමින්: රජුගෙන් දස කොටසක් අපට තිබේ, දාවිත්ගෙනුත් නුඹලාට වඩා අයිතිකම අපට ඇත්තේය. නුඹලා අප සුළුකොට සිතුවේ මක්නිසාද? රජු නැවත ගෙනෙන්ට පළමුකොට කථාකළේ අප නොවේදැයි කීවෝය. නුමුත් ඉශ්රායෙල් මනුෂ්යයන්ගේ වචනවලට වඩා යූදා මනුෂ්යයන්ගේ වචන සැරව තිබුණේය.
ඔව්හු: ඔබ අද මේ සෙනඟට සේවකයෙක් වී, ඔවුන්ට සේවයකොට, ප්රිය වචන ඔවුන්ට කථාකර උත්තරදෙන්නෙහි නම්, ඔවුන් සෑමකල්ම ඔබගේ සේවකයන් වෙනවා ඇතැයි ඔහුට කීවෝය.
ඔව්හුද: ඔබ මේ සෙනඟට කරුණාවන්තව, ඔවුන් ප්රසන්නකොට, ප්රිය වචන ඔවුන්ට කථාකළොත්, ඔවුන් සෑම කල්හිම ඔබගේ මෙහෙකරුවන් වෙනවා ඇතැයි ඔහුට කීවෝය.
ඌ නුඹට බොහෝ කන්නලව් කරනවා ඇද්ද? නොහොත් මෘදු වචන නුඹට කියනවා ඇද්ද?
වෛරය ඩබර උපදවයි; එහෙත් ප්රේමය සියලු වැරදි වසයි.
තරඟකාර මනුෂ්යයෙක් තරඟ උපදවයි; එහෙත් ඉවසිලි ඇත්තා ඩබරය සන්සිඳුවයි.
ඉවසිලිවන්තකමෙන් ආණ්ඩුකාරයෙකු නමාගත හැක, මොළොක් දිවෙන් ඇට බිඳෙයි.
ගිජු සිත් ඇත්තා තරඟය උපදවයි; එහෙත් ස්වාමීන්වහන්සේ කෙරෙහි විශ්වාසකරන්නා පුෂ්ටිමත් වෙයි.
තරහකාර මනුෂ්යයෙක් තරඟ උපදවයි; කෝපවෙන මනුෂ්යයෙක්ද බොහෝ වරද කරන්නේය.
නින්දාකරන මනුෂ්යයෝ නගරයෙහි ගිනි අවුළුවති; එහෙත් ප්රඥාවන්තයෝ උදහස පහකරති.
ඔහු මෙසේ කියා සභාව යන්ට ඇරියේය.