ධර්මිෂ්ඨකම ජාතියක් උසස්කරයි; එහෙත් කවර සෙනඟකට වුවත් පාපය නින්දාවක්ය.
මක්නිසාද යූදාහි රජවූ ආහාස් යූදාවරුන් සල්ලාලකමට පමුණුවා ස්වාමීන්වහන්සේට විරුද්ධව ද්රෝහිකම්කළ බැවින්, ස්වාමීන්වහන්සේ යූදා මනුෂ්යයන් යටත්කළසේක.
වැසියන්ගේ දුෂ්ටකම නිසා සාරවූ දේශය ලවණ කාන්තාරයක් කරනසේක.
නුවණ ඇත්තාගේ සිතෙහි ප්රඥාව පවතියි; එහෙත් අඥානයන් තුළ තිබෙන දේ ප්රකාශවේ.
රජුගේ ප්රසන්නකම නුවණින් හැසිරෙන සේවකයා කෙරෙහිය; එහෙත් ලජ්ජාව උපදවන්නාට ඔහුගේ උදහස පැමිණේ.
රජ තෙමේ යුක්තියෙන් දේශය ස්ථිරකරයි; එහෙත් බලෙන් තෑගි ලබාගන්න මනුෂ්යයා ඒක පෙරළාදමයි.
එප්රායිම් කථාකළ විට වෙවුලුමක් විය; ඔහු ඉශ්රායෙල් අතරෙහි උසස්වුණේය. නුමුත් ඔහු බාල් කරණකොටගෙන වරදකර නැසුණේය.