මෝඩයාගේ කෝපවීම එවේලේම එළිදරව්වන්නේය; එහෙත් බුද්ධිමත් මනුෂ්යයා ලජ්ජාව සඟවාගන්නේය.
මක්නිසාද නොසතුටුභාවය අඥානයා නසන්නේය, ඊර්ෂ්යාවද නුවණ නැත්තා මරන්නේය.
වෛරය ඩබර උපදවයි; එහෙත් ප්රේමය සියලු වැරදි වසයි.
සැබෑව කියන්නා ධර්මිෂ්ඨකමද බොරු සාක්ෂිකාරයා වංචාවද දක්වන්නේය.
නුවණ ඇත්තාගේ සිතෙහි ප්රඥාව පවතියි; එහෙත් අඥානයන් තුළ තිබෙන දේ ප්රකාශවේ.
නුවණ ඇත්තාට ඒක ජීවන උල්පතක්ය; එහෙත් අඥානයන්ගේ ගුරුකම මෝඩකමය.
වරදක් වසාලන්නා ප්රේමය සොයන්නේය. එහෙත් කාරණයක් නැවත මතුකරන්නා හිතමිත්රයන් වෙන්කරන්නේය.
තමාගේ සිත මැඩපවත්වා නොගන්න මනුෂ්යයා පවුරක් නැති බිඳවැටුණු නුවරක් මෙන්ය.
ගලක් බරය, වැලිත් බරය. එහෙත් ඒ දෙකටම වඩා මෝඩයෙකුගේ උරණය බරය.
අඥානයා තමාගේ මුළු උදහස පිටතට ගෙනෙයි; එහෙත් ප්රඥාවන්තයා ඒක නවත්වාගනියි;
මාගේ ප්රේමවන්ත සහෝදරයෙනි, නුඹලා මේක දන්නහුය. නුමුත් එක එක මනුෂ්යයා ඇසීමට ඉක්මන්වේවා, කථාකිරීමටත් උදහස්වීමටත් ප්රමාද වේවා.