ඇද නැත්තන්ගේ ආශීර්වාදයෙන් නගරය උසස්වෙයි; එහෙත් දුෂ්ටයන්ගේ මුඛයෙන් එය පෙරළාදමනු ලබයි.
එබැවින් මා මෙහි එවුවේ නුඹලා නොව දෙවියන්වහන්සේය. උන්වහන්සේ මා ඵාරාවෝට පියෙක්ද ඔහුගේ මුළු ගෙදරට ස්වාමියෙක්ද මුළු මිසර දේශයට ආණ්ඩුකාරයෙක්ද කළසේක.
බෙන්යමියයෙක්වූ බික්රිගේ පුත්රවූ ෂෙබා නම්වූ දුර්ජන මනුෂ්යයෙක් එහි සිටියේය. ඔහු හොරණෑව පිඹ: දාවිත් තුළ කොටසක්වත් යෙස්සේගේ පුත්රයා තුළ කිසි උරුමයක්වත් අපට නැත. ඉශ්රායෙල්වරුනි, ඒ ඒ මනුෂ්යයා තම තමාගේ කූඩාරම්වලට යේවයි කීය.
නිදොස් නොවන තැනැත්තා පවා උන්වහන්සේ මුදනසේක; එසේය, නුඹේ අත්වල පිරිසිදුකම නිසා ඔහු මුදනු ලැබේයයි කීවේය.
ධර්මිෂ්ඨයන්ට ශුභසිද්ධවන කල නගරය ප්රීතිවෙයි; දුෂ්ටයන් නැතිවනකල ඔල්වරහඬ පවත්වයි.
තමාගේ අසල්වාසියා හෙළාදකින්නා නුවණ නැත්තෙකි; එහෙත් ඥානය ඇති මනුෂ්යයා නිශ්ශබ්දව සිටියි.
ධර්මිෂ්ඨකම ජාතියක් උසස්කරයි; එහෙත් කවර සෙනඟකට වුවත් පාපය නින්දාවක්ය.
දේශයක කැරළිකාරකම නිසා එහි අධිපතියෝ බොහෝ වෙති; එහෙත් තේරුම සහ දැනගැන්ම ඇති මනුෂ්යයන් කරණකොට එය බොහෝ කල් පවතින්නේය.
නින්දාකරන මනුෂ්යයෝ නගරයෙහි ගිනි අවුළුවති; එහෙත් ප්රඥාවන්තයෝ උදහස පහකරති.
එහි දිළිඳුවූ ප්රඥාවන්ත මනුෂ්යයෙක් සිටියේය, ඔහු තමාගේ ප්රඥාවෙන් ඒ නුවර ගැළෙවුවේය. එහෙත් කිසිවෙක් ඒ දිළිඳු මනුෂ්යයා සිහිකළේ නැත.
එය අපේ අවයවයන් අතරේ අධර්මමිෂ්ඨකමේ ලෝකයක්ය. ඒක මුළු ශරීරය කිලුටුකොට, සකල ලෝකයට ගිනි අවුලවයි, ඒකට ගිනි ඇවිලෙන්නේ නිරයෙන්ය.