ඔහුද: පුත්රය, නුඹ නිතරම මා සමඟ සිටිනෙහිය, මා සන්තක සියල්ලද නුඹේය.
නුමුත් ඔබගේ සම්පත වේශ්යාවන් සමඟ නාස්තිකළාවූ මේ ඔබගේ පුත්රයා ආ වේලේ, ඔහු නිසා තරකළ වස්සා මැරුවෙහියයි පියාට කීවේය.
නුමුත් අප විසින් ප්රීති සන්තෝෂවෙන්ට යුතුව තිබුණේය. මක්නිසාද මේ නුඹේ සහෝදරයා නැසී නැවත ජීවත්ව සිටියි; නැතිවී සම්බවීයයි කීයේයයි කීසේක.
වාලා නිතරම ගෙදර නැවතී නොසිටියි. පුත්රයා නිතරම නැවතී සිටියි.
එසේවී නම් දෙවියන්වහන්සේ තමන්ගේ සෙනඟ අත්හැරදැමූසේක්දැයි අසමි. එසේ නොවේවා. මක්නිසාද මමත් ආබ්රහම්ගේ වංශයේ, බෙන්යමින්ගේ ගෝත්රයේ ඉශ්රායෙලිතයෙක්ය.
නොහොත් පළමුවෙන් උන්වහන්සේට යමක් දුන්නේ කවුද? දුන්නා නම් ඔහුට ප්රතිඵල ලැබේ.
ඔව්හු ඉශ්රායෙල්වරුය; පුත්රකමත් මහිමයත් ගිවිසුමුත් ව්යවස්ථාව දීමත් දේව සේවයත් පොරොන්දුත් ඔවුන්ගේය;