නුමුත් පාපය අවකාශ ලැබ, ආඥාව කරණකොටගෙන මා තුළ සියලු ආකාර තණ්හා ඉපදෙවූවේය. මක්නිසාද ව්යවස්ථාවෙන් වෙන්ව පාපය නැසී තිබේ.
තණ්හා, දුෂ්ටකම්, වංචාව, සල්ලාලකම, ඊර්ෂ්යාව, අපහාසකිරීම, උඩඟුකම සහ මෝඩකම නික්මෙයි.
මම ඇවිත් ඔවුන්ට කථා නොකෙළෙම් නම්, ඔවුන්ට පාපයක් නැත. නුමුත් දැන් ඔවුන්ගේ පාපය ගැන ඔව්හු නිරුත්තරව සිටිති.
වෙන කිසිවෙකු විසින් නොකළ ක්රියා මම ඔවුන් අතරෙහි නොකෙළෙම් නම්, ඔවුන්ට පාපයක් නැත. නුමුත් දැන් ඔව්හු මාද මාගේ පියාණන්වහන්සේද දැක වෛරවූවෝය.
කුමක්හෙයින්ද ව්යවස්ථාවේ ක්රියාවලින් කිසිම මනුෂ්යයෙක් දෙවියන්වහන්සේ ඉදිරියෙහි ධර්මිෂ්ඨකරනු නොලබන්නේය. මක්නිසාද ව්යවස්ථාව කරණකොටගෙන පාපය දැනගැනීම වේ.
මක්නිසාද ව්යවස්ථාව උදහස උපදවන්නීය; නුමුත් ව්යවස්ථාවක් නැති තැන වරද කිරීමකුත් නැත.
ඒ ඇර ව්යවස්ථාව පැමුණුණේ වරද බොහෝ වන පිණිසය; නුමුත් පාපය මරණයෙහි රජකම්කළාක්මෙන්ම අනුග්රහය සදාකාල ජීවනය සඳහා අපේ ස්වාමිවූ යේසුස් ක්රිස්තුස්වහන්සේ කරණකොටගෙන ධර්මිෂ්ඨකමෙන් රජකම්කරන පිණිස, පාපය බොහෝ වූ තැන අනුග්රහය ඊට වඩා අධික වූයේය.
මක්නිසාද පාපය අවකාශ ලැබ, ආඥාව කරණකොටගෙන මා රවටා, එයින් මා මැරුවේය.
එසේවී නම් ඒ යහපත් දේ මට මරණය වූයේද? එසේ නොවේවා. නුමුත් මෙසේ වුණේ යහපත්වූ එක කරණකොටගෙන මට මරණය ඉපදවීමෙන් පාපය පාපය ලෙස පෙනෙන පිණිසත්, ව්යවස්ථාව කරණකොටගෙන පාපය ඉතා පාපිෂ්ඨව පෙනෙන පිණිසත්ය.
එහෙයින් එය කරන්නේ මා නොව මා තුළ වාසයකරන පාපයය.
මම වරක් ව්යවස්ථාව නැතුව ජීවත්ව සිටියෙමි. නුමුත් ආඥාව පැමිණි කල පාපය පණ ලැබුවේය, මමද මැරුණෙමි.
මරණයේ කටුව නම් පාපයය; පාපයේ බලය නම් ව්යවස්ථාවය.