දෙවෙනිදා මුළු සෙනඟගේ පියවංශවල ප්රධානියෝද පූජකයෝද ලෙවීවරුද ව්යවස්ථාවේ වචන කල්පනාකරන පිණිස ලියන්නාවූ එස්රා වෙතට රැස්වුණෝය.
මුළු සභාවද තවත් සත් දවසක් මංගල්යය පවත්වන්ට සම්මතකරගෙන, එය සත් දවසක් ප්රීතියෙන් පැවැත්තුවෝය.
එසේ මුළු සෙනඟ කන්ටත් බොන්ටත් කොටස් අරින්ටත් බොහෝසේ ප්රීතිවෙන්ටත් ගියෝය, මක්නිසාද තමුන්ට දන්වනලද වචන ඔව්හු තේරුම්ගත්තෝය.
එවිට හත්වෙනි මාසයේ මංගල්යයේදී ඉශ්රායෙල් පුත්රයන් පැල්වල වාසයකළ යුතුය කියාත්, ලියා තිබෙන හැටියට:
අවවාදයට ප්රේමකරන්නා දැනගැන්මට ප්රේමකරන්නේය; එහෙත් තරවටුවට ද්වේෂකරන්නා මෝඩයෙක්ය.
එකල ඔව්හු: උන්වහන්සේ අප සමඟ මගදී කථාකළ කල්හිත් ලියවිලි අපට තෝරාදුන් කල්හිත් අපේ සිත් දෑවා නොවේදැයි එකිනෙකා කථා කරගත්තෝය.
ඔවුන් නික්ම යද්දී එම වචන ඊළඟ සබත් දවසෙහිත් තමුන්ට ප්රකාශකරන ලෙස ඔව්හු ඉල්ලුවෝය.
ඔවුන් සෙනඟට කථාකරද්දී පූජකයෝද දේවමාළිගාවේ සේනාපතියාද සද්දුසිවරුද සෙනඟට ඔවුන් ඉගැන්වූ බැවිනුත්,