(මාගේ හුස්ම මා තුළේද, දෙවියන්වහන්සේ දුන් පණ මාගේ නාසේද තිබෙන තුරුම,)
ස්වාමිවූ දෙවියන්වහන්සේ භූමියේ දූවිල්ලෙන් මනුෂ්යයා සාදා ඔහුගේ නාස්පුඩු තුළට ජීවනයේ හුස්ම හෙළූසේක; එවිට මනුෂ්යයා ජීවමාන ප්රාණයක් විය.
ජීවත්වෙන සියලු සත්වයන්ගේ පණද මුළු මනුෂ්ය වර්ගයාගේ ආත්මද උන්වහන්සේගේ අතෙහිය.
එහෙත් මනුෂ්යයා තුළ ආත්මයක් ඇත්තේමය, සර්වපරාක්රමයාණන්ගේ හුස්මද ඔවුන්ට ඥානය දෙන්නේය.
දෙවියන්වහන්සේගේ ආත්මය මා සෑදුවේය, සර්වපරාක්රමයාණන්ගේ හුස්ම මා ජීවත් කරන්නේය.
තමාගේ නාසාපුටවල හුස්ම ඇති මනුෂ්යයා තවත් විශ්වාස නොකරන්න. මක්නිසාද ඔහුගේ වටිනාකම කුමක්ද?
උන්වහන්සේ යම් දෙයකින් අඩුකමක් ඇති කෙනෙකු මෙන් මනුෂ්යයන්ගේ අත්වලින් උපස්ථාන නොලැබ උන්වහන්සේම සියල්ලන්ට ජීවිතයද හුස්මද සියලු දේවල්ද දෙනසේක.