එවිට මෙහෙකරුවා ඔහුට කථාකර: සමහරවිට ඒ ස්ත්රී මා කැටුව මේ දේශයට එන්ට අකැමැතිවන්නීය. එසේවීනම් ඔබ පිටත්ව ආවාවූ දේශයට මා විසින් ඔබගේ පුත්රයා නැවත ගෙන යා යුතුදැයි ඔහුට කීය.
මමද: ඒ ස්ත්රී සමහරවිට මා කැටුව නොඑන්නීයයි මාගේ ස්වාමියාට කීයෙමි.
මාගේම දේශයටද මාගේම නෑයන් වෙතටද ගොස් මාගේ පුත්රවූ ඊසාක්ට භාර්යාවක් ගන්නා හැටියට ස්වර්ගයේ දෙවියන්වහන්සේද පොළොවේ දෙවියන්වහන්සේද වූ ස්වාමීන්වහන්සේ ගැන මා විසින් නුඹ දිවුරවන පිණිස නුඹේ අත මාගේ කළවය යට තබන්නැයි කීයේය.
එලෙස ඔව්හු රෙබෙකාට අඬගසා: නුඹ මේ මනුෂ්යයා කැටුව යන්නෙහිදැයි ඇසුවෝය. යන්නෙමියි ඈ කීවාය.
ආබ්රහම්ද: නුඹ මාගේ පුත්රයා නැවත එහි ගෙන නොයන්ට බලාගන්න.
නුඹේ දෙවිවූ ස්වාමීන්වහන්සේගේ නාමය නිකරුණේ ව්යවහාරනොකරව; මක්නිසාද ස්වාමීන්වහන්සේ තමන් නාමය නිකරුණේ ව්යවහාර කරන තැනැත්තා නිවැරදිකාරයෙකුකොට ගණන් නොගන්නාසේක.
නුඹ ඔවුන්ට යන්ට නොදී තවදුරටත් වලක්වන්නෙහිනම්,
බුද්ධිමත් කවුරු නුමුත් දැනුම ඇතුව ක්රියාකරයි; එහෙත් අඥානයා තමාගේ මෝඩකම පළකරයි.
නුඹ: ස්වාමීන්වහන්සේ ජීවමාන බව සැබෑවා සේම කියා සැබෑකමෙන්ද යුක්තියෙන්ද ධර්මිෂ්ඨකමින්ද දිවුරුවොත්, ජාතීහු උන්වහන්සේගේ නාමයෙන් තමුන්ටම ආශීර්වාදකරගෙන, උන්වහන්සේ තුළ පාරට්ටුකරගන්නෝය.