ආබ්රහම්ද තමා සන්තක සියල්ලට මූලිකකම් කළාවූ තමාගේ ගෙදර වැඩිමහල් මෙහෙකරුවාට කථාකොට:
ආබ්රම් කථාකොට: ස්වාමිවූ දෙවියන්වහන්ස, මට දරුවෙක් නැත, දමස්කයේ එලියේසර් මාගේ උරුමක්කාරයා වෙන්ට සිටින්නේය, ඉතින් ඔබ මට කුමක් දෙනසේක්දැයි කීය.
එවිට ඔහු: මම ආබ්රහම්ගේ මෙහෙකරු වෙමි.
තවද මාගේ ස්වාමියා–මා වසන රටෙහි කානානිවරුන්ගේ දූවරුන්ගෙන් නුඹ මාගේ පුත්රයාට භාර්යාවක් නොගෙන
තවද ඔහු තමාගේ ගෙයි ගබඩාකාරයාට අණකොට: ගෙනගිය හැකි පමණ ආහාරයෙන් ඒ මනුෂ්යයන්ගේ ගෝණි පුරවා එක් එක්කෙනාගේ මුදල ඒ ඒ තැනැත්තාගේ ගෝණි කටේ තබන්න.
ඉශ්රායෙල් නසින කාලය ආසන්නවූයේය. ඔහු තමාගේ පුත්රවූ යෝසෙප් කැඳවා ඔහුට කථාකොට: නුඹෙන් මට කරුණාව ඇත්තේවීනම් නුඹේ අත මාගේ කළවය යට තබා ගිවිස, මට කරුණාවෙන් සහ සැබෑකමෙන් ක්රියාකරන්න; මිසරයෙහි මා තැන්පත්නොකරන්න.
එවිට ඔහු: මට දිවුරන්නැයි කීය. ඔහු දිවුළේය. ඉශ්රායෙල් ඇඳ ඉද්දර දෙසට හැරී නමස්කාරකෙළේය.
ඔහු බිමෙන් නැගුටුවන්ට ඔහුගේ ගෙදර වැඩිමහල්ලෝ නැගිට ඔහු ළඟ සිටියෝය. එහෙත් ඔහු කැමතිවුණේ නැත, ඔවුන් සමඟ කෑම කෑවෙත් නැත.
ඔහුගේ රථවලින් දෙකෙන් කොටසකට අධිපතියාව සිටි ඔහුගේ සේවකවූ සිම්රි ඔහුට විරුද්ධව කුමන්ත්රණයකොට, ඔහු තිර්ශාහි ගෙදර ප්රධානියාවූ අරිශාගේ ගෙයිදී බීමත්වී සිටින අතර,
සියලු අධිපතීහුද බලවන්තයෝද දාවිත් රජුගේ සියලු පුත්රයෝද සාලමොන් රජුට යටත්වුණෝය.
යහපත්ලෙස ප්රධානකම්කරන වැඩිමහල්ලෝ, ප්රධානකොට වචනයෙහිත් ඉගැන්වීමෙහිත් වැඩකරන වැඩිමහල්ලෝ, දෙගුණයක් ගෞරව ලබන්ට වටින්නෝයයි ඒත්තුගනු ලබත්වා.
ගොයම් කපන්නන්ගේ ප්රධානියාවූ මෙහෙකරුවා උත්තර දෙමින්: මෑ නායොමි සමග මෝවබ් රටෙන් හැරී ආවාවූ මෝවබිය යෞවනීය.