එවිට රජ සාවුල්ගේ වැඩකාරයාවූ ශීබාට අඬගසා: සාවුල්ටත් ඔහුගේ මුළු වංශයටත් අයිතිව තිබුණ සියල්ල නුඹේ ස්වාමිහුගේ පුත්රයාට දුනිමි.
එවිට රජ: නුඹේ ස්වාමියාගේ පුත්රයා කොතනදැයි ඇසුවේය. ශීබාද: ඔහු යෙරුසලමෙහි නැවතී සිටියි. මක්නිසාද–ඉශ්රායෙල් වංශය අද මාගේ පියාගේ රාජ්යය නැවත මට දෙනවා ඇත කියා ඔහු කීවායයි රජුට කීවේය.
එවිට රජ: බලව, මෙපිබොෂෙත්ට අයිති සියල්ල නුඹට වේවයි ශීබාට කීය. ශීබාද: මාගේ ස්වාමිවූ රජ්ජුරුවෙනි, මම ඔබ බැහැදකිමි; ඔබ ඉදිරියෙහි මට කරුණාව ලැබේවයි කීවේය.
රජද: නුඹේ කාරණා ගැන තවත් කථාකරන්නේ මන්ද? නුඹත් ශීබාත් බිම බෙදාගන්න ලෙස මම කියමියි ඔහුට කීවේය.
මෙපිබොෂෙත්ද: එසේය, මාගේ ස්වාමිවූ රජ්ජුරුවන් තමාගේ ගෙදරට සමාදානයෙන් ආ බැවින් සියල්ලම වුණත් ඔහු ගත්තාවේයයි රජුට කීවේය.
එහෙත් ත්යාගවත් තැනැත්තා ත්යාගවත් දේ යෝජනාකරයි; ඔහු වනාහි ත්යාගවත් දේවලම යෙදී සිටියි.
බෙන්යමිය මනුෂ්යයෙකුගේ පුත්රවූ, අපියාගේ පුත්රයා වන බෙඛෝරත්ගේ පුත්රවූ ශෙරොර්ගේ පුත්රයා වන අබියෙල්ගේ පුත්රවූ කීෂ් නම්වූ බෙන්යමිය මනුෂ්යයෙක් සිටියේය, ඔහු මහත් ධනවතෙක්ය.