මක්නිසාද යුද්ධයේදී පලායන සෙනඟ ලජ්ජා සහිතව හොරෙන් එන්නාක් මෙන්, ඒ දවසේදී සෙනඟ හොරෙන් නුවරට ඇතුල්වුණෝය.
මාගේ පුත්රයන්ද දූවරුන්ද සිඹගන්ට මට අවකාශ නොදී, ප්රීතියද ගීතිකාද රබානද වීණාද ඇතුව නුඹ පිටත් කරන පිණිස මට නොදන්වා,
දාවිත් මහනායිම්ට ආයේය. අබ්සලොම්ද ඔහු සමඟ සියලු ඉශ්රායෙල් මනුෂ්යයෝද යොර්දානෙන් එගොඩට ගියෝය.
රජ තමාගේ පුත්රයා ගැන ශෝකවන්නේයයි ඒ දවසේ සෙනඟට සැලවුණු බැවින් ඒ දවසේ ඇතිවූ ජය මුළු සෙනඟට වැලපීමක් වුණේය.
බර්සිල්ලයි ඉතා මහලුව අසූ අවුරුද්දක් වයස්ව සිටියේය. ඔහු රජු මහනායිම්හි සිටි කල ඔහුට කන බොන දේ සපයාදුන්නේය; ඔහු ඉතා පොහොසත් මනුෂ්යයෙකි.
රජ තමාගේ මුහුණ වසාගෙන: අනේ, මාගේ පුත්රවූ අබ්සලොම්, අනේ අබ්සලොම්, මාගේ පුත්රය, මාගේ පුත්රය කියා මහත් හඬින් ඇඬුවේය.