ඔවුන් ඉදිරියේදී ඔහු තමාගේ හැසිරීම වෙනස්කොට, පිස්සු වැටුණාක් මෙන් ඔවුන් ළඟදී හඟවමින්, වාසල්දොර පහුරුගෑවේය, තමාගේ කෙළ රැවුල පිට වැටෙන්ටත් ඇරියේය.
මනුෂ්යයාට භයවීම මලපතක්ය; එහෙත් ස්වාමීන්වහන්සේ කෙරෙහි විශ්වාසකරන්නා සුරක්ෂිතව සිටියි.
සැබවින්ම බලාත්කාරය නිසා ප්රඥාවන්තයා මෝඩවන්නේය; අල්ලසක් සිත මුළාකරන්නේය.
නුඹලා සනසන්නේ මමමය. නැසී යන මනුෂ්යයාටත් තෘණ මෙන් පහව යන මනුෂ්ය පුත්රයාටත් භයවෙන්ටද නුඹේ මැවුම්කාරවූ,
පුරුෂයෙකුට හෝ ස්ත්රියෙකුට හෝ හිසේ නොහොත් රැවුලේ ලපයක් තිබෙන විට,
සාවුල්ද සියලු ඉශ්රායෙල්වරුන්ද පිලිස්තියයාගේ ඒ වචන අසා තැතිගෙන බොහෝසෙයින් භයපත්වූහ.
එවිට ආඛීෂ් තමාගේ සේවකයන්ට කථාකොට: මෙන්න, මේ මනුෂ්යයා පිස්සෙක් බව නුඹලාට පෙනේ. නුඹලා ඔහු මා ළඟට ගෙනාවේ මක්නිසාද?