එප්රායිමියයෙක්වූ ශුප්ගේ පුත්රවූ තොහුගේ පුත්රයා වන එලීහුගේ පුත්රවූ යෙරොහාම්ගේ පුත්රයා වන එල්කානා නම් මනුෂ්යයෙක් එප්රායිම් කඳුරටේ රාමාතයිම්-ශෝපීම්හි සිටියේය.
තවද ශෙරේදායේ එප්රායිමියයෙක්වූ නෙබාත්ගේ පුත්රවූ, සාලමොන්ගේ සේවකයෙක්වූ යෙරොබොවම්ද රජුට විරුද්ධව තමාගේ අත එසෙවුවේය. වැන්දඹු ස්ත්රියෙක්ව සිටිය ඔහුගේ මවුගේ නම ශෙරුවාය.
අහිතූබ්ට දාව ශාදොක්ද ශාදොක්ට දාව ෂල්ලූම්ද;
කොහාත්ගේ පුත්රයෝ නම්: ඔහුගේ පුත්රයා අම්මිනාදාබ්ය, ඔහුගේ පුත්රයා කෝරාය, ඔහුගේ පුත්රයා අස්සීර්ය;
එසේ සිටි අය සහ ඔවුන්ගේ පුත්රයෝ මොව්හුය: කොහාත් පුත්රයන්ගෙන් ගායනාකාර හේමාන්ය. ඔහු යෝවෙල්ගේ පුත්රයාය, ඔහු සාමුවෙල්ගේ පුත්රයාය;
ඔහු එල්කානාගේ පුත්රයාය, ඔහු යෙරොහාම්ගේ පුත්රයාය, ඔහු එලියෙල්ගේ පුත්රයාය, ඔහු තෝවාගේ පුත්රයාය;
සවස්වූ කල යේසුස්වහන්සේගේ ගෝලයෙක්ව සිටිය යෝසෙප් නම් වස්තුකාර මනුෂ්යයෙක් අරිමාතියේ සිට ඇවිත්,
ආරොන්ගේ පුත්රවූ එලෙයාසර්ද මළේය; ඔව්හු ඔහුගේ පුත්රවූ පීනෙහාස්ට එප්රායිම් කඳුරටෙහි දෙනලද හෙලේ ඔහු තැන්පත් කළෝය.
ගිලියද්වරු එප්රායිම්ට යන යොර්දාන් තොටුපල් අල්ලාගත්තෝය. තවද පලාගිය එප්රායිම්වරුන්ගෙන් යමෙක් ඇවිත්: මට එගොඩවෙන්ට අරින්නැයි කී කල ගිලියද් මනුෂ්යයෝ: නුඹ එප්රායිමියයෙක්දැයි ඔහුගෙන් අසති;
එප්රායිම් කඳු රටේ මීකා නම් මනුෂ්යයෙක් සිටියේය.
තවද ඉශ්රායෙල්හි රජෙක් නොසිටිය ඒ දවස්වලදී එප්රායිම් කඳු රටේ එහා පැත්තේ එක්තරා ලෙවීයයෙක් වාසයකෙළේය. ඔහු වනාහි යුදයේ බෙත්-ලෙහෙමෙන් උප භාර්යාවක් පාවාගත්තේය,
ඈ එප්රායිම් කඳු රටේ රාමාටත් බෙතෙල්ටත් අතරේ තිබෙන දෙබොරාගේ ඉඳි ගස යට වාසයකළාය. ඉශ්රායෙල් පුත්රයෝ විනිශ්චය පිණිස ඈ ළඟට ආවෝය.
ඒ මනුෂ්යයාගේ නම එලීමෙලෙක්ය, ඔහුගේ භාර්යාවගේ නම නායොමිය, පුත්රයන් දෙදෙනාගේ නම් මාලොන් සහ කිලියොන්ය, ඔව්හු යුදයේ බෙත්-ලෙහෙමේ එප්රාත්වරුය. ඔව්හු මෝවබ් රටට පැමිණ එහි සිටියෝය.
ඕබෙද් යෙස්සේ ඉපදවිය, යෙස්සේ දාවිත් ඉපදවිය.
ඔව්හු අලුයම නැගිට ස්වාමීන්වහන්සේ ඉදිරියෙහි නමස්කාරකොට හැරී ගොස් රාමාහි තමුන්ගේ ගෙදරට පැමුණුණෝය. එල්කානා තමාගේ භාර්යාවවූ හන්නා ඇඳින්නේය; ස්වාමීන්වහන්සේද ඈ සිහිකළසේක.
දාවිත් යුදයේ බෙත්-ලෙහෙම්හි යෙස්සේ නම්වූ එප්රාතියයාගේ පුත්රයාය; යෙස්සේට පුත්රයන් අට දෙනෙක් වූවෝය. ඒ මනුෂ්යයා සාවුල්ගේ දවස්වල මහලුව මනුෂ්යයන් අතරේ වයස්ගතව සිටියේය.
එල්කානා රාමාහි තමාගේ ගෙදරට ගියේය. ළමයාද ඒලී පූජකයා ඉදිරියෙහි ස්වාමීන්වහන්සේට සේවයකෙළේය.
රාමාට හැරී ආවේය, මක්නිසාද ඔහුගේ ගෙය තිබුණේ එහිය; එහිදී ඔහු ඉශ්රායෙල් විනිශ්චයකෙළේය. ඔහු එහි ස්වාමීන්වහන්සේට පූජාසනයක් ගොඩනැගුවේය.
ඔහු එප්රායිම් කඳු රටෙහිද ෂාලිෂා රටෙහිද ඇවිද්ද නුමුත් උන් සම්බවුණේ නැත. ඔව්හු ෂාලීම් රටෙහිත් ඇවිද්දෝය, උන් එහිත් නැති බැවින් ඔහු බෙන්යමින් රටෙහිද ඇවිද්දේය. නුමුත් ඔවුන්ට උන් සම්බවුණේ නැත.
ඔවුන් ශූප් රටට පැමිණි කල, සාවුල් තමා සමඟ සිටි තමාගේ වැඩකාරයාට කථාකොට: අපි හැරී යමු; නැත්නම් මාගේ පියා කොටළුවන් ගැන කල්පනාව අත්හැර අප ගැන ශෝක වෙනවා ඇතැයි කීවේය.