ဘုရားသခင်ရဲ့ နှစ်သက်တော်မူတဲ့ ကျမ်းစာထဲမှာ ဘာသာစကားတွေ ဘယ်လိုစတင်ပေါ်ပေါက်လာခဲ့တယ်ဆိုတာ ဖတ်ရတာ အံ့ဩစရာပါပဲ။ ဒီကျမ်းစာဟာ ဘာသာစကားအမျိုးမျိုးနဲ့ ဘာသာပြန်ထားတာကို တွေ့ရတော့လည်း အံ့ဩစရာပါပဲ။ ခရစ်ယာန်တစ်ယောက်အနေနဲ့ ကိုယ်ပိုင်ဘာသာစကားနဲ့ ဘုရားသခင်ရဲ့ နှုတ်ကပတ်တော်ကို ဖတ်ရှုလေ့လာနိုင်တဲ့ အခွင့်အရေးရတာ တကယ်ကို ကောင်းချီးတစ်ခုပါပဲ။ ဘယ်သူမှ ကိုယ့်ကိုနားမလည်တဲ့အခါ၊ အခက်အခဲတွေနဲ့ ရင်ဆိုင်နေရတဲ့အခါ ဘုရားသခင်ရဲ့ နှုတ်ကပတ်တော်ဟာ ապահုံကျောင်းလိုပါပဲ။ အဲဒီလိုအချိန်တွေမှာ ဘုရားသခင်က ကိုယ့်ဘာသာစကားနဲ့ စကားပြောတယ်ဆိုတာ သတိရပါ။ ကျမ်းစာဖတ်ရင် နှစ်သိမ့်မှု၊ အားပေးမှုနဲ့ သွန်သင်ချက်တွေကို ရရှိပြီး ပြဿနာတွေကို ဖြေရှင်းနိုင်တဲ့ နည်းလမ်းတွေကိုလည်း ရှာတွေ့နိုင်ပါတယ်။
ဒီကျမ်းစာဟာ ဘဝလမ်းညွှန်လိုပါပဲ။ ဘာတွေလုပ်သင့်တယ်၊ ဘာတွေရှောင်ကြဉ်သင့်တယ်ဆိုတာ သိရှိနိုင်ပါတယ်။ ဘယ်နေရာမှာပဲရှိရှိ၊ လူတိုင်းနဲ့ ဆက်သွယ်ပြောဆိုနိုင်အောင် ဖန်တီးပေးတဲ့ စွမ်းရည်ကို ဘုရားသခင်က လူသားတွေကို ပေးတော်မူခဲ့တာ ကျေးဇူးတင်စရာပါပဲ။ ဘုရားသခင်ရဲ့ အဆုံးမရှိတဲ့ မေတ္တာကရုဏာက တကယ်ကို အံ့ဩစရာပါပဲ။
မြေ ပေါ် ရှိ လူ အ ပေါင်း တို့ သည် ဘာ သာ စ ကား တစ် မျိုး တည်း ဖြစ် လျက် အ ရှေ့ သို့ သွား ရာ၊ရှေ မ၏ သား စဉ် မြေး ဆက် ဟူ မူ ကား ရှေ မ သည် အ သက် တစ် ရာ ရှိ၍ ရေ လွှမ်း မိုး ပြီး နောက် နှစ် နှစ် ကြာ သော် သား အာ ဖာ ဇဒ် ကို ရ လေ၏။အာ ဖာ ဇဒ် ကို ရ ပြီး နောက် ရှေ မ သည် အ နှစ် ငါး ရာ နေ လျက် သား သ မီး များ ကို ရ သေး၏။အာ ဖာ ဇဒ် သည် အ သက် သုံး ဆယ့် ငါး နှစ် ရှိ သော် သား ရှာ လ ကို ရ လေ၏။ရှာ လ ကို ရ ပြီး နောက် အာ ဖာ ဇဒ် သည် အ နှစ် လေး ရာ့ သုံး နှစ် နေ လျက် သား သ မီး များ ကို ရ သေး၏။ရှာ လ သည် အ သက် သုံး ဆယ် ရှိ သော် သား ဟေ ဗာ ကို ရ လေ ၏။ဟေ ဗာ ကို ရ ပြီး နောက် ရှာ လ သည် အ နှစ် လေး ရာ့ သုံး နှစ် နေ လျက် သား သ မီး များ ကို ရ သေး၏။ဟေ ဗာ သည် အ သက် သုံး ဆယ့် လေး နှစ် ရှိ သော် သား ဖာ လက် ကို ရ လေ၏။ဖာ လက် ကို ရ ပြီး နောက် ဟေ ဗာ သည် အ နှစ် လေး ရာ့ သုံး ဆယ် နေ လျက် သား သ မီး များ ကို ရ သေး၏။ဖာ လက် သည် အ သက် သုံး ဆယ် ရှိ သော် သား ရာ ဂေါ ကို ရ လေ ၏။ရာ ဂေါ ကို ရ ပြီး နောက် ဖာ လက် သည် အ နှစ် နှစ် ရာ့ ကိုး နှစ် နေ လျက် သား သ မီး များ ကို ရ သေး ၏။ရှိ နာ ပြည် ၌ ကွင်း ပြင် ကို တွေ့ ၍ တည် နေ ကြ စဉ် လာ ကြ၊ အုတ် ကို ဖုတ် လုပ် ကြ ကုန် အံ့ ဟု အ ချင်း ချင်း ပြော ဆို ကြ ၏။ရာ ဂေါ သည် အ သက် သုံး ဆယ့် နှစ် နှစ် ရှိ သော် သား စေ ရောက် ကို ရ လေ ၏။စေ ရောက် ကို ရ ပြီး နောက် ရာ ဂေါ သည် အ နှစ် နှစ် ရာ့ ခု နစ် နှစ် နေ လျက် သား သ မီး များ ကို ရ သေး ၏။စေ ရောက် သည် အ သက် သုံး ဆယ် ရှိ သော် သား နာ ခေါ် ကို ရ လေ ၏။နာ ခေါ် ကို ရ ပြီး နောက် စေ ရောက် သည် အ နှစ် နှစ် ရာ နေ လျက် သား သ မီး များ ကို ရ သေး ၏။နာ ခေါ် သည် အ သက် နှစ် ဆယ့် ကိုး နှစ် ရှိ သော် သား တေ ရ ကို ရ လေ၏။တေ ရ ကို ရ ပြီး နောက် နာ ခေါ် သည် အ နှစ် တစ် ရာ့ တစ် ဆယ့် ကိုး နှစ် နေ လျက် သား သ မီး များ ကို ရ သေး၏။တေ ရ သည် အ သက် ခု နစ် ဆယ် ရှိ သော်၊ သား အာ ဗြံ၊ နာ ခေါ်၊ ဟာ ရန် တို့ ကို ရ လေ၏။တေ ရ၏ သား စဉ် မြေး ဆက် ဟူ မူ ကား၊ တေ ရ သည် သား အာ ဗြံ၊ နာ ခေါ်၊ ဟာ ရန် တို့ ကို ရ လေ၏။ဟာ ရန် လည်း သား လော တ ကို ရ လေ၏။ ဟာ ရန် သည် အ ဘ တေ ရ မျက် မှောက် အ မျိုး သား ချင်း တို့ နေ ရာ ခါ လ ဒဲ ပြည်၊ ဥ ရ မြို့၌ သေ လေ ၏။အာ ဗြံ နှင့် နာ ခေါ် တို့ သည် မ ယား ကို ယူ ကြ ရာ အာ ဗြံ၏ မ ယား အ မည် ကား၊ စာ ရဲ တည်း။ နာ ခေါ်၏ မ ယား အ မည် ကား ဟာ ရန်၏ သ မီး မိ လ ခါ တည်း။ ဟာ ရန် သည် မိ လ ခါ နှင့် ဣ သ ခ တို့ အ ဘ ဖြစ်၏။ထို အ ခါ ကျောက် အ စား အုတ် ကို လည်း ကောင်း၊ အင်္ဂ တေ အ စား က တ္တ ရာ စေး ကို လည်း ကောင်း ရ ရှိ သ ဖြင့်၊စာ ရဲ မြုံ၍ သား သ မီး မ ရ။တေ ရ သည် သား အာ ဗြံ ကို လည်း ကောင်း၊ ဟာ ရန်၏ သား ဖြစ် သူ မြေး လော တ ကို လည်း ကောင်း၊ သား အာ ဗြံ၏ မ ယား ဖြစ် သူ ချွေး မ စာ ရဲ ကို လည်း ကောင်း ခေါ် လျက် ခါ နာန် ပြည် သို့ အ သွား ခါ လ ဒဲ ပြည်၊ ဥ ရ မြို့ မှ ထွက် သ ဖြင့် ခါ ရန် မြို့ သို့ ရောက်၍ တည် နေ ကြ သော အ ခါ တေ ရ သည် အ သက် နှစ် ပေါင်း နှစ် ရာ့ ငါး နှစ် စေ့ သော် ခါ ရန် မြို့၌ သေ လေ ၏။လာ ကြ၊ မြေ တစ် ပြင် လုံး၌ အ ရပ် ရပ် ကွဲ ပြား ကြ မည် စိုး၍ မြို့ တစ် မြို့ ကို လည်းကောင်း၊ မိုး ကောင်း ကင် သို့ မှီ လောက် သော အ ထွဋ် ရှိ ရဲ တိုက် တစ် ဆောင် ကို လည်း ကောင်း၊ ကျော် စော ကိ တ္တိ ရှိ ရစ် စေ ခြင်း ငှါ တည် လုပ် ကြ ကုန် အံ့ ဟု ပြော ဆို ကြ ၏။ထို လူ့ သား တို့ တည် လုပ် သော မြို့ နှင့် ရဲ တိုက် ကို ရှု စား ရန် ထာ ဝ ရ ဘု ရား သ ခင် ဆင်း သက် တော် မူ ရာ၊ထာ ဝ ရ ဘု ရား က လူ တစ် မျိုး တည်း၊ ဘာ သာ တစ် မျိုး တည်း ဖြစ် သ ဖြင့် ဤ အ မှု ကို ဦး စွာ ပြု ကြ ပြီ တ ကား။ ရှေ့ သို့ အ ထ မ မြောက် နိုင် သော အ ကြံ တစ် စုံ တစ် ရာ မျှ ရှိ တော့ မည် မ ဟုတ်။လာ ကြ၊ ဆင်း သက် ကြ ကုန် အံ့။ အ ချင်း ချင်း နား မ လည် စေ ခြင်း ငှါ ၎င်း တို့ ဘာ သာ စ ကား ကို ထို အ ရပ် တွင် ပင် ကွဲ ပြား ရှုပ် ထွေး စေ အံ့ ဟု မိန့် တော် မူ ၏။ထို သို့ ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် မြေ တစ် ပြင် လုံး ၌ အ ရပ် ရပ် ကွဲ ပြား စေ တော် မူ သ ဖြင့် မြို့ တည် ထောင် မှု ကို သူ တို့ ရပ် စဲ ရ၏။မြေ ပေါ် ရှိ လူ အ ပေါင်း တို့၏ ဘာ သာ စ ကား ကို ထာ၀ ရ ဘု ရား ရှုပ် ထွေး စေ တော် မူ သော ကြောင့် ၎င်း မြို့ သည် ဗာ ဗု လုန် မြို့ ဟူ ၍ တွင် သ တည်း။ သူ တို့ ကို လည်း ထို မြို့ မှ မြေ တစ် ပြင် လုံး၌ ကွဲ ပြား စေ တော် မူ ၏။
မွန် မြတ် သော စ ကား သည်၊ မိုက် မဲ သူ နှင့် မ သင့် လျော် သည် မှန် လျှင်၊ မု သာ စ ကား လည်း၊ သူ တော် ကောင်း နှင့် မ သင့် မ လျော်။
ထာ ဝ ရ ဘု ရား က လူ တစ် မျိုး တည်း၊ ဘာ သာ တစ် မျိုး တည်း ဖြစ် သ ဖြင့် ဤ အ မှု ကို ဦး စွာ ပြု ကြ ပြီ တ ကား။ ရှေ့ သို့ အ ထ မ မြောက် နိုင် သော အ ကြံ တစ် စုံ တစ် ရာ မျှ ရှိ တော့ မည် မ ဟုတ်။လာ ကြ၊ ဆင်း သက် ကြ ကုန် အံ့။ အ ချင်း ချင်း နား မ လည် စေ ခြင်း ငှါ ၎င်း တို့ ဘာ သာ စ ကား ကို ထို အ ရပ် တွင် ပင် ကွဲ ပြား ရှုပ် ထွေး စေ အံ့ ဟု မိန့် တော် မူ ၏။
အိ ဂျစ် ပြည် ပေါ် တွင် ကြွ တော် မူ ရာ၊ ယော သပ် အ နွယ် ၌ သက် သေ ခံ ချက် ကို ထို သို့ စီ ရင် တော် မူ သ တည်း။ မ သိ မ ကျွမ်း သော ဘာ သာ ကို ငါ ကြား ရ မည် မှာ၊
မိန့် မြွက် ခြင်း၊ ပြော ဆို ခြင်း မဲ့၍၊ ကြား နိုင် ရန် စ ကား မ ရှိ သော် လည်း၊အ တိုင်း အ တာ သည် မြေ တစ် ပြင် လုံး သို့လည်း ကောင်း၊ အ မြွက် အ ဆို သည် လော က အ စွန်း အ ဖျား တိုင် အောင် လည်း ကောင်း၊ ရောက် ပြီ။ နေ ဗိ မာန် ထား တော် မူ သည် နှင့်၊
ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် သင် တို့ နား မ လည် သည့် ဘာ သာ စ ကား သုံး သော လူ မျိုး၊ အို သူ ပျို သူ တို့ ကို ညှာ တာ စာ နာ ခြင်း ကင်း လျက် ရက် စက် စွာ မျက် နှာ ထား သော လူ မျိုး ကို ဝေး ကွာ ရာ မြေ ကြီး စွန်း မှ၊ လင်း ယုန် သုတ် သည့် နည်း တူ၊ ချီ လာ စေ တော် မူ မည့် အ လျောက် သင် တို့ ကို ပယ် ရှား ဖျက် ဆီး သည့် တိုင် အောင်၊
အ ကယ် စင် စစ်၊ အ ခြား သော ဘာ သာ နှင့်၊ စ ကား ရိုင်း ကို သုံး သူ တို့ ဖြင့်၊ ဤ လူ မျိုး အား မိန့် တော် မူ ဦး မည်။
မ ကြား လောက် အောင် နက် သော အ သံ၊ နာ မ လည် နိုင် အောင် စ ကား ထွေး သုံး သော လူ ရိုင်း မျိုး ကို တွေ့ ရ ဦး မည် မ ဟုတ်၊
ထို ကြောင့် ညီ အစ် ကို တို့၊ ဘာ သာ စ ကား ထူး ပြော ဆို ခွင့် ကို မ ကန့် ကွက် ဘဲ ဟော ပြော ခွင့် စွဲ လမ်း လျက်၊ဘာ သာ စ ကား ထူး ပြော ဆို သူ သည် ကိုယ် ကို ဆောက် တည်၏။ ဟော ပြော သူ မူ ကား အ သင်း တော် ကို ဆောက် တည် ၏။အ ရာ ရာ ကို သင့် လျော် သေ ဝပ် စွာ ပြု ကြ လော့။
ငါ တို့ ခံ စား ရ သော ကျေး ဇူး တော် အ လျောက် ကွဲ ပြား သော ဆု တော် များ ကို ရ ကြ သော ကြောင့် ဟော ပြော ဆု ဖြစ် လျှင် ယုံ ကြည် ခြင်း ပ မာ ဏ အ တိုင်း ဟော ပြော ခြင်း၊
ထို အ ခါ သံ တော် ဆင့် တစ် ဦး က ဘာ သာ စ ကား အ မျိုး မျိုး ပြော ဆို သော လူ မျိုး ဟူ သ မျှ တို့၊ အ မိန့် တော် ကို နာ ခံ ရ မည် မှာ၊တံ ပိုး၊ ခ ရာ၊ စောင်း၊ တ ရော၊ ပတ် သာ၊ ပြွေ အ စ ရှိ သော တု ရိ ယာ အ မျိုး မျိုး တီး မှုတ် သံ ကို ကြား သော အ ခါ နေ ဗု ခဒ် နေ ဇာ မင်း တည် ထား တော် မူ သော ရွှေ ရုပ် တု ကို ပျပ် ဝပ် ရှိ ခိုး ကြ စေ။
ညီ အစ် ကို တို့၊ ငါ တို့ ရှိ သ မျှ သည် အ နည်း နည်း အား ဖြင့် မှောက် မှား မိ ကြ သည့် အ လျောက် ကြီး လေး သော စီ ရင် ဒဏ် ခံ ရ မည် ကို စိုး ၍ ဆ ရာ အ ဖြစ် ကို အ များ တို့ မ ရှာ ကြ နှင့်။ ဝ စီ ကံ မ မှောက် မှား သူ ကား စုံ လင် သူ၊ တစ် ကိုယ် လုံး ချုပ် တည်း နိုင် သူ ဖြစ်၏။နှုတ် တစ် ခု တည်း မှ သြ ဘာ ဆက် ခြင်း နှင့် ကျိန် ဆဲ ခြင်း ထွက် လေ စွ တ ကား။ ညီ အစ် ကို တို့၊ ထို သို့ မ ဖြစ် သင့်။စမ်း တစ် ပေါက် တည်း မှ ရေ ချို ရေ ခါး ထွက် သ လော။ညီ အစ် ကို တို့၊ သ ဖန်း ပင် သည် သံ လွင် သီး ကို လည်း ကောင်း၊ စ ပျစ် ပင် သည် သ ဖန်း သီး ကို လည်း ကောင်း သီး နိုင် သ လော။ ရေ ငံ မှ လည်း ရေ ချို မ ထွက် နိုင်။
ရေး သား သော စာ ကား၊ မ နေ မ နေး၊ တ ကေ လ၊ ဉဖ ရစင် တည်း။အ နက် ကား၊ မ နေး၊ ဘု ရား သ ခင် သည် ဘု ရင် မင်း မြတ် နိုင် ငံ ခေတ် ကို ရေ တွက်၍ ကုန် စေ တော် မူ ပြီ။တ ကေ လ၊ ဘု ရင် မင်း မြတ် ကို ချိန် စက်၍ လျော့ ကြောင်း ကို တွေ့ မြင် တော် မူ ပြီ။ဉဖ ရစင်၊ နိုင် ငံ ကို ခွဲ ဝေ၍ မေ ဒိ လူ မျိုး၊ ပေ ရ သိ လူ မျိုး တို့ အား အပ် ပေး တော် မူ ပြီ ဟူ၍ ရှေ့ တော် တွင် တင် လျှောက် လေ၏။
ထို ကြောင့် သွား၍ လူ မျိုး တ ကာ ကို ငါ့ တ ပည့် များ ဖြစ် စေ လျက် ခ မည်း တော်၊ သား တော်၊ သန့် ရှင်း သော ဝိ ညာဉ် တော်၏ နာ မ တော်၌ ဗ တ္တိ ဇံ မင်္ဂ လာ ပေး လျက်၊
ယုံ ကြည် သူ တို့ ရ အံ့ သော နိ မိတ် လ က္ခ ဏာ များ ကား ငါ့ နာ မ နှင့် နတ် များ ကို နှင် ထုတ် ခြင်း၊ ဘာ သာ စ ကား ထူး ပြော ဆို ခြင်း၊
သန့် ရှင်း သော ဝိ ညာဉ် တော် နှင့် ပြည့် လျက် ဝိ ညာဉ် တော် သွန် သင် သည့် အ တိုင်း၊ အ ခြား ဘာ သာ များ ဖြင့် ဟော ပြော ကြ ၏။အ ခြား စ ကား အ များ ဖြင့် သက် သေ ခံ လျက် ကောက် ကျစ် သော ဤ လူ မျိုး မှ ထွက် မြောက် ကြ လော့ ဟု တိုက် တွန်း နှိုး ဆော် လေ၏။ထို အ ခါ ပေ တ ရု စ ကား ကို နာ ယူ သူ တို့ သည် ဗ တ္တိ ဇံ မင်္ဂ လာ ခံ ကြ သ ဖြင့် ထို နေ့ ချင်း တွင် လူ သုံး ထောင် ခန့် ထပ် ဝင် ရာ၊တ မန် တော် တို့ ဒေ သ နာ ပေး ခြင်း၊ ပေါင်း သင်း ဆက် ဆံ ခြင်း၊ မုန့် ကို ဖဲ့ ခြင်း၊ ပ ဌ နာ ပြု ခြင်း များ ကို ထို သူ တို့ စွဲ မြဲ လျက် နေ ကြ ၏။လူ တိုင်း ခန့် ညား လျက် တ မန် တော် တို့ သည် အံ့ ဖွယ် ရာ နိ မိတ် လ က္ခ ဏာ အ များ ကို ပြ ကြ ၏။ယုံ ကြည် သူ ရှိ သ မျှ တို့ လည်း တစ် စု တစ် ဝေး တည်း နေ၍ ပိုင် သ မျှ ကို ဘုံ ပ စ္စည်း ပြု လျက်၊ ပိုင် ဆိုင် ရာ ဥ စ္စာ ကို လည်း ရောင်း ချ ပြီး လျှင်၊မည် သူ မ ဆို လို သည့် အ လျောက် ဝေ ငှ ပေး ကမ်း ကြ၏။တစ် နေ့ နောက် တစ် နေ့ တ ညီ တ ညွတ် တည်း ဗိ မာန် တော် သို့ တက် မြဲ တက် လျက်၊ ကိုယ့် အိမ်၌ မုန့် ကို ဖဲ့ လျက်၊ စိတ် ရွှင် လန်း ကြည် ဖြူ စွာ အ စာ အာ ဟာ ရ ကို သုံး ဆောင် လျက် နေ ရာ၊ဘု ရား သ ခင် ၏ ဂုဏ် တော် ကို ချီး မွမ်း ၍ ပြည် သူ ပြည် သား အ ပေါင်း တို့ ရှေ့ မျက် နှာ သာ ရ ကြ၏။ အ ရှင် ဘု ရား လည်း ကယ် တင် တော် မူ ရာ ရောက် လျက် နေ သူ တို့ ကို တစ် နေ့ နောက် တစ် နေ့ ထပ် သွင်း တော် မူ ၏။ထို ကာ လ ကောင်း ကင် အောက် ရှိ လူ မျိုး တိုင်း မှ ဘု ရား တ ရား ကြည် ညို သူ ယု ဒ လူ မျိုး တို့ သည်၊ယေ ရု ရှ လင် မြို့ တွင် တည်း နေ ကြ ရာ ထို အ သံ ရောက် သော် လူ အ မြောက် အ မြား စု ရုံး၍ ကိုယ့် ဘာ သာ ဖြင့် ဟော ပြော သည် ကို အ သီး အ သီး ကြား ရ သော ကြောင့်၊
သင် တို့ ရှိ သ မျှ သည် ခ ရစ် တော် ယေ ရှု၌ တစ် ကိုယ် တည်း ဖြစ် သည့် အ လျောက် ယု ဒ လူ မျိုး နှင့် လူ မျိုး ခြား အ ဖြစ် အ နေ၊ ကျွန် နှင့် လူ လွတ် အ ဖြစ် အ နေ၊ ယောက်ျား နှင့် မိန်း မ အ ဖြစ် အ နေ မ ရှိ ရာ။
ထို သို့ ပြု ပြင် ရာ၌ လူ မျိုး ခြား နှင့် ယု ဒ လူ မျိုး အ ဖြစ် အ နေ၊ လှီး ဖြတ် ခြင်း မင်္ဂ လာ ခံ၊ မ ခံ အ ဖြစ် အ နေ၊ သ ကု သိ လူ မျိုး မှ စ၍ လူ ရိုင်း အ ဖြစ် အ နေ၊ ကျွန် နှင့် လူ လွတ် အ ဖြစ် အ နေ မ ရှိ ရာ။ ခ ရစ် တော် သည် ရှိ ရှိ သ မျှ၏ အ ချက် အ ခြာ ဖြစ် တော် မူ၏။
သင် တို့ နှုတ် မှ အ လ ဇ္ဇီ စ ကား မ ထွက် စေ ဘဲ၊ ကြား နာ သူ တို့၌ အ ကျိုး ကျေး ဇူး ဖြစ် စေ ရန်၊ ဆောက် တည် ဖွယ် ကောင်း သော စ ကား ကို သာ ထွက် စေ ကြ လော့။
ပေါ လု လက် တင် သည့် ကာ လ သူ တို့ အ ပေါ် သို့ သန့် ရှင်း သော ဝိ ညာဉ် တော် သက် ရောက် တော် မူ သ ဖြင့် ဘာ သာ စ ကား ထူး ပြော လျက် ဟော ရ ကြ၏။
တစ် ဦး ကား အ မှု ကြီး များ ပြု ခွင့် ကို လည်းကောင်း၊ တစ် ဦး ကား ဟော ပြော ခွင့် ကို လည်းကောင်း၊ တစ် ဦး ကား နတ်၀ိ ညာဥ် များ ပိုင်း ခြား သိ မြင် ခွင့် ကို လည်းကောင်း၊ တစ် ဦး ကား ဘာ သာ စ ကား ထူး ပြော ဆို ခွင့် ကို လည်းကောင်း၊ တစ် ဦး ကား ထို အ ဓိ ပ္ပါယ် ကို ဖော် ပြ ခွင့် ကို လည်းကောင်း ခံ ကြ ရာ၊
ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် နည်း လမ်း တော် ရှိ သ မျှ တွင် ဖြောင့် မတ်၍၊ အ မှု တော် များ တွင် သန့် ရှင်း တော် မူ ပါ၏။
ဘု ရား သ ခင် ကို ခန့် ညား သူ ရှိ သ မျှ တို့၊ လာ ရောက် နား ထောင် ကြ လော့။ ငါ့ အ သက် အ ဖို့ မည် သို့ ပြု တော် မူ ကြောင်း ကြား ပြော မည်။
ပ ထ မ တ မန် တော် များ၊ ဒု တိ ယ ပ ရော ဖက် များ၊ တ တိ ယ ဆ ရာ များ မှ စ၍ အ မှု ကြီး များ ပြု ခွင့်၊ ကု သ ခွင့် ထောက် ပံ့ ခွင့်၊ အုပ် ချုပ် ခွင့်၊ ဘာ သာ စ ကား ထူး ပြော ဆို ခွင့် ရ သူ တို့ ကို အ သင်း တော် တွင် ဘု ရား သ ခင် ထား တော် မူ ပြီ။
လွန် ကဲ သော နည်း လမ်း ကို ငါ ပြ ဦး မည် မှာ ငါ သည် လူ တို့ နှင့် စေ တ မန် တော် တို့ ဘာ သာ စ ကား ထူး ပြော ဆို သော် လည်း၊ မေ တ္တာ မ ရှိ လျှင် ပဲ့ တင် ခတ် သော ကြေး စည်၊ အ သံ မြည် သော လင်း ကွင်း မျှ ဖြစ် လေ ပြီ။
လျှာ သည်၊ အ သက် ရှင် စေ ရန်၊ သေ စေ ရန် တန် ခိုး ရှိ၏။ လျှာ ကို နှစ် သက် သော သူ လည်း၊ ၎င်း၏ အ သီး ကို စား ရ လိမ့် မည်။
အ သို့ ဆို သော် ဘာ သာ စ ကား ထူး ပြော ဆို သူ သည် မည် သူ မျှ နား မ လည် ဘဲ စိတ် မ နော ဖြင့် နက် နဲ ရာ များ ကို ပြော ဆို သည့် အ လျောက် လူ တို့ အား မ ဟုတ်၊ ဘု ရား သ ခင် အား လျှောက် ဆို၏။
ငါ သည် သင် တို့ ရှိ သ မျှ ကို ဘာ သာ စ ကား ထူး ပြော ဆို ခွင့် ရ စေ လို သော် လည်း ဟော ပြော ခွင့် ကို အ ထူး သ ဖြင့် ရ စေ လို၏။ အ သင်း တော် ကို ဆောက် တည် ခြင်း ငှာ အ ဓိ ပ္ပါယ် ကို မ ဖော် ပြ နိုင် ဘဲ ဘာ သာ စ ကား ထူး ပြော ဆို သူ ထက် ဟော ပြော သူ သည် ကြီး မြတ်၏။
ဤ လော က တွင် ထို ထို မျှ လောက် ရှိ သော ဘာ သာ စ ကား မျိုး အ နက် အ ဓိ ပ္ပာယ် ကင်း လျက် တစ် မျိုး မျှ မ ရှိ သော် လည်း ဘာ သာ စ ကား အ ဓိ ပ္ပါယ် ကို ငါ မ သိ လျှင်၊ပြော ဆို သူ သည် ငါ့ ကို လူ ရိုင်း၊ ငါ လည်း ပြော ဆို သူ ကို လူ ရိုင်း သ ဖွယ် မှတ် လိမ့် မည်။
အ ရာ ရာ၌ ယေ ရှု ခ ရစ် အား ဖြင့် ဘု ရား သ ခင့် ဘုန်း တော် ထင် ပေါ် စေ ရန် ဟော ပြော သူ သည် ဘု ရား သ ခင့် နှုတ် သ တ္တိ နှင့် လည်း ကောင်း၊ အ မှု တော် ဆောင် ရွက် သူ သည် ဘု ရား သ ခင် သ နား တော် မူ သော အ စွမ်း သ တ္တိ နှင့် လည်း ကောင်း ပြု စေ။ ထို အ ရှင် ယေရှု ခ ရစ် သည် က မ္ဘာ အ ဆက် ဆက် ဘုန်း တော်၊ တန် ခိုး တော် ကြီး ပါ စေ သ တည်း အာ မင်။
ငါ သည် သင် တို့ ရှိ သ မျှ ထက် ဘာ သာ စ ကား ထူး ပြော ဆို ခွင့် ရ သည့် အ တွက် ဘု ရား သ ခင့် ကျေး ဇူး တော် ကြီး လှ၏။သို့ သော် လည်း အ စည်း အ ဝေး တော် တွင် ဘာ သာ စ ကား ထူး ခွန်း ပေါင်း တစ် သောင်း ပြော ဆို ရ သည် ထက် သူ တစ် ပါး တို့ အား သွန် သင် ရန် စ ကား ငါး ခွန်း ကို ဉာဏ် ဖြင့် ပြော ဆို ရ လို၏။
ပေ တ ရု က နောင် တ ရ၍ အ ပြစ် ပြေ လွတ် ခြင်း အ လို ငှါ လူ တိုင်း ယေ ရှု ခ ရစ်၏ နာ မ တော်၌ ဗ တ္တိ ဇံ မင်္ဂ လာ ခံ ကြ လော့။ သို့ ပြု လျှင် သန့် ရှင်း သော ဝိ ညာဉ် တော့် ဆု ကျေး ဇူး ကို ခံ ရ ကြ လိမ့် မည်။က တိ တော် မူ ကား သင် တို့ မှ စ၍ သား စဉ် မြေး ဆက် တို့ ပြင် ဝေး ကွာ သူ အ ပေါင်း တို့ အ နက် ငါ တို့ ဘု ရား သ ခင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ခေါ် တော် မူ မည့် သူ ရှိ သ မျှ နှင့် စပ် ဆိုင် သ တည်း ဟု ဖြေ ဆို ပြီး လျှင်၊
အ ချင်း မြွေ ဆိုး သား တို့ စိတ် နှ လုံး ပြည့် လျှံ သည့် အ တိုင်း နှုတ် က မြွက် တတ် သည် ဖြစ်၍ ဆိုး သွမ်း သော သင် တို့ သည် ကောင်း သော စ ကား ကို မည် သို့ ပြော ဆို နိုင် မည် နည်း။ကောင်း သော သူ သည် ကောင်း သော ကိုယ့် ဘ ဏ္ဍာ ထဲ မှ ကောင်း သော အ ရာ များ ကို ထုတ် တတ်၏။ မ ကောင်း သော သူ လည်း မ ကောင်း သော ကိုယ့် ဘ ဏ္ဍာ ထဲ မှ မ ကောင်း သော အ ရာ များ ကို ထုတ် တတ်၏။လူ တို့ သည် အ ချည်း နှီး ပြော ဆို မိ သော စ ကား ရှိ သ မျှ အ တွက် တ ရား စီ ရင် သည့် နေ့ တော် တွင် အ ကြောင်း ပြ ရ ကြ လိမ့် မည် ငါ ဆို၏။အ သို့ ဆို သော် ကိုယ့် စ ကား အား ဖြင့် အ ပြစ် ပြေ လွတ် ခြင်း ကို လည်း ကောင်း၊ ကိုယ့် စ ကား အား ဖြင့် လည်း အ ပြစ် စီ ရင် ခြင်း ကိုလည်း ကောင်း ခံ ရ မည် ဟု မိန့် မှာ တော် မူ၏။
အ ခြား သော ဘာ သာ နှင့် စ ကား ရိုင်း ကို သုံး သူ တို့ ဖြင့် ဤ လူ မျိုး အား ငါ မိန့် ဆို သော် လည်း သူ တို့ နား ထောင် ကြ မည် မ ဟုတ် ကြောင်း ထာ ဝ ရ ဘု ရား ဗျာ ဒိတ် တော် ရှိ သည် ဟု ပ ည တ္တိ ကျမ်း လာ ရှိ သည် နှင့် အ ညီ၊ဘာ သာ စ ကား ထူး သည် ယုံ ကြည် သူ တို့ အ ဖို့ မ ဟုတ်၊ မ ယုံ ကြည် သူ တို့ အ ဖို့ နိ မိတ် လ က္ခ ဏာ၊ ဟော ပြော ခြင်း မူ ကား မ ယုံ ကြည် သူ တို့ အ ဖို့ မ ဟုတ်၊ ယုံ ကြည် သူ တို့ အ ဖို့ နိ မိတ် လ က္ခ ဏာ ဖြစ်၏။
သို့ ဖြစ် လျှင် ညီ အစ် ကို တို့၊ မည် သို့ နည်း။ သင် တို့ စည်း ဝေး ကြ သော အ ခါ အ သီး အ သီး တို့ သည် ကျူး ဧ ချက်၊ သင် ကြား ချက်၊ ဗျာ ဒိတ် ချက်၊ ဘာ သာ စ ကား ထူး ပြော ဆို ချက်၊ အ ဓိ ပ္ပာယ် ဖော် ပြ ချက် ကို ခံ ရ သည့် အ လျောက် အ ရာ ရာ ကို ဆောက် တည် ခြင်း အ လို့ ငှာ ပြု ကြ လော့။ဘာ သာ စ ကား ထူး ပြော ဆို သူ ရှိ လျှင် အ လှည့် ကျ အ တိုင်း နှစ် ဦး ဖြစ် စေ၊ အ များ ဆုံး ဆို သော် သုံး ဦး ဖြစ် စေ ပြော ဆို လျက် တစ် ဦး က အ ဓိ ပ္ပာယ် ဖော် ပြ စေ။ဖော် ပြ သူ မ ရှိ လျှင် ကိုယ် စိတ် နှင့် လည်း ကောင်း၊ ဘု ရား သ ခင် နှင့် လည်း ကောင်း တိုင် ပင် လျက် အ စည်း အ ဝေး တော် တွင် ဆိတ် ဆိတ် နေ ကြ စေ။
ထို နောက် ငါ မျှော် ကြည့် သော် ဘာ သာ စ ကား အ ပုံ ပုံ ပြော ဆို သော လူ အ မျိုး မျိုး အ နွယ် နွယ် တို့ အ နက် မည် သူ မျှ မ ရေ မ တွက် နိုင် သော လူ ပ ရိတ် သတ် ကြီး သည် ပ လ္လင် တော် နှင့် သိုး ငယ် တော့် ရှေ့ ဖွဲ့ ဖြူ ဝတ် လုံ ဆင် လျက် စွန် ပ လွံ လက် များ ကိုင် လျက်၊
ဖြောင့် မတ် သူ သည်၊ နှုတ် ဖြင့် ဉာဏ် ပ ညာ အ ကြောင်း မြွက် ဆို လျက်၊ လျှာ ဖြင့် မျှ တ ခြင်း အ ကြောင်း ပြော ဆို တတ်၏။
ထို အ ခါ ဘာ သာ စ ကား အ ပုံ ပုံ ပြော ဆို သော လူ အ မျိုး အ နွယ် များ နှင့် ဘု ရင် မင်း အ များ ကို ရည်၍ သင် ဟော ပြော ရ ဦး မည် ဟူ သော အ မိန့် ကို ငါ ခံ ရ၏။
တစ် ဖန် မြေ ကြီး ပေါ် တွင် နေ ထိုင် သူ၊ ဘာ သာ စ ကား အ ပုံ ပုံ ပြော ဆို သော လူ အ မျိုး မျိုး အ နွယ် နွယ် တို့ အား ကြား ပြော ရန် နိစ္စ သ တင်း တော် မြတ် ဆောင် သော စေ တ မန် တော် တစ် ပါး က ဘု ရား သ ခင် ကို ခန့် ညား ၍ ဘုန်း တော် ကို ချီး မွမ်း ကြ လော့။ စီ ရင် ဆုံး ဖြတ် တော် မူ ချိန် တိုင် ရောက် ပြီ။ မိုး မြေ ကို လည်း ကောင်း၊ သ မု ဒ္ဒ ရာ နှင့် စမ်း ပေါက် များ ကို လည်း ကောင်း၊ ဖန် ဆင်း တော် မူ သော အ ရှင် အား ရှိ ခိုး ကြ လော့ ဟု ကျယ် သော အ သံ နှင့် ကြွေး ကြော် လျက် ကောင်း ကင့် အ လယ် တွင် ပျံ ဝဲ သည် ကို ငါ မြင် ရ ၏။
စိတ် ဒု က္ခ ကြီး စွာ ရောက် လေ စွ ဟု ဆို သည့် ပြင်၊ လူ ခပ် သိမ်း သည် မု သာ အိုး များ ဖြစ် ကြောင်း၊
လူ ဆိုး လူ လိမ် တို့ သည် ပါး စပ် ဟ လျက်၊ မု သာ သုံး သော လျှာ ဖြင့် အ ကျွန်ုပ် တစ် ဘက် ပြော ဆို လျက်၊
နှုတ် လျှာ ကို စောင့် စည်း သော သူ သည်၊ ကိုယ့် အ သက် ကို ဒု က္ခ မှ ကွယ် ကာ စောင့် ရှောက် ရာ ရောက်၏။
အ သီး အ သီး တို့ အား မည် သို့ ဖြေ ဆို သင့် ကြောင်း သိ စေ ခြင်း ငှာ ယဉ် ကျေး သော စ ကား ကို သင် တို့ အ ပြော အ ဆို တွင် ဆား သ ဖွယ် ခတ် ကြ လော့။
ဖိ လိ ပ္ပု မူ ကား ထာ ဝ ရ ဘု ရား၏ စေ တ မန် တော် က ထ၍ ယေ ရု ရှ လင် မြို့ မှ ဂါ ဇ မြို့ ရောက် သော တောင် ဘက် သဲ က န္တာ ရ လမ်း ဖြင့် ခ ရီး သွား လော့ ဟု မိန့် ဆို သည့် အ တိုင်း ဖိ လိ ပ္ပု ထ သွား လေ၏။ထို အ ခါ အဲ သ ယော ပိ ဘု ရင် မ က န္ဒ ကေ့ ထံ ဘ ဏ္ဍာ တော် ဝန် ကြီး ဖြစ် သူ အဲ သ ယော ပိ လူ မျိုး မိန်း မ စိုး သည် ယေ ရု ရှ လင် မြို့ ရောက်၍ ဘု ရား ဖူး ပြီး မှ ပြန် လာ စဉ်၊စစ် ရ ထား စီး လျက် ပ ရော ဖက် ဟေ ရှာ ယ ကျမ်း ကို ဖတ် နေ ရာ၊ဖိ လိ ပ္ပု အား ဝိ ညာဉ် တော် က ထို စစ် ရ ထား ကို ထက် ကြပ် လိုက် လော့ ဟု မိန့် ဆို သော်၊ရှော လု မူ ကား အိမ် တိုင်း သို့ ဝင်၍ ယော ကျာ်း မိန်း မ တို့ ကို ဆွဲ ငင် ထောင် ချ လျက် အ သင်း တော် ကို ဖျက် ဆီး လေ၏။ဖိ လိ ပ္ပု သည် အ မြန် လိုက်၍ ပ ရော ဖက် ဟေ ရှာ ယ ကျမ်း ဖတ် နေ သည် ကို ကြား သည့် ကာ လ၊ ဖတ် သော အ ချက် ကို နား လည် ပါ သ လော ဟု မေး လျှင်၊ထို သူ က ညွှန် ပြ သူ မ ရှိ က မည် သို့ နား လည် နိုင် မည် နည်း ဟု ပြန် ဆို လျက် တက်၍ အ တူ ထိုင် ရန် တောင်း ပန် လေ ၏။ဖတ် နေ သော ကျမ်း ချက် မှာ သတ် ရန် ဆွဲ ငင် သော သိုး ကဲ့ သို့ သူ့ ကို ထုတ် သွား ကြ ရာ၊ အ မွေး ညှပ် သူ ရှေ့ ဆိတ် ဆိတ် နေ သော သိုး သား ငယ် ကဲ့ သို့ သူ သည် နှုတ် မ မြွတ် ဘဲ နေ၏။နှိမ့် ချ ရာ၌ ခံ ရ သော စီ ရင် ဒဏ် ပ လပ် လေ ပြီ။ အ သက် ကို မြေ မှ ရုပ် သိမ်း ကြ သည် နှင့် သူ့ ဇာ တိ ကို မည် သူ ဖော် ပြ နိုင် အံ့ နည်း ဟူ၍ တည်း။ထို အ ခါ မိန်း မ စိုး က ပ ရော ဖက် သည် မည် သူ့ ကို ရည် ဆောင်၍ ဆို ပါ သ နည်း။ သူ့ ကိုယ် ကို လော။ အ ခြား သူ ကို လော ပြော ပါ ဟု လျှောက် သော်၊ဖိ လိ ပ္ပု သည် နှုတ် မြွက် လျက် ထို ကျမ်း ချက် က အ စ ပြု၍ ယေ ရှု ဆိုင် ရာ သ တင်း တော် မြတ် ကို ကြား ပြော လေ၏။
ထို နောက် ကိုယ် တော် က သင် တို့ နှင့် အ တူ ရှိ နေ သေး စဉ် ငါ မိန့် ဆို ခဲ့ သည် မှာ မော ရှေ၏ ပ ည တ္တိ ကျမ်း၊ ပ ရော ဖက် ကျမ်း၊ ဆာ လံ ကျမ်း များ တွင် ငါ နှင့် စပ် လျဉ်း သော အ ချက် ချက် သည် ပြည့် စုံ ရ မည် ဟူ၍ တည်း ဟု မိန့် ဆို လျက်၊ထို ကျမ်း ချက် များ ကို နား လည် ကြ စေ ရန် သူ တို့ ဉာဏ် ကို ဖွင့် တော် မူ ရာ ထို အ တိုင်း ခ ရစ် တော် သည် ဒု က္ခ ခံ၍သူ သေ တို့ အ ထဲ မှ သုံး ရက် လည် သော နေ့ တွင် ရှင် ပြန် ထ မြောက် တော် မူ ရ မည့် အ ကြောင်း၊ယေ ရု ရှ လင် မြို့ မှ စ သော လူ အ မျိုး မျိုး တို့ အား အ ပြစ် ပြေ လွှတ် ခြင်း အ လို့ ငှာ နောင် တ ရ ခြင်း တ ရား ကို ကိုယ် တော်၏ နာ မ နှင့် ဟော ပြော ရ မည့် အ ကြောင်း ရေး ထား လျက် ရှိ သည်။ထို အ ဖြစ် အ ပျက် များ နှင့် စပ် လျဉ်း သော သက် သေ ခံ များ ကား သင် တို့ တည်း။
ထို ကြောင့် သွား၍ လူ မျိုး တ ကာ ကို ငါ့ တ ပည့် များ ဖြစ် စေ လျက် ခ မည်း တော်၊ သား တော်၊ သန့် ရှင်း သော ဝိ ညာဉ် တော်၏ နာ မ တော်၌ ဗ တ္တိ ဇံ မင်္ဂ လာ ပေး လျက်၊ထာ ဝ ရ ဘု ရား၏ စေ တ မန် တစ် ပါး သည် လျှပ် စစ် ပ မာ အ ဆင်း မိုး ပွင့် ပ မာ ဖွဲ့ ဖြူ နှင့် ကောင်း ကင် မှ ဆင်း လာ၍ ကျောက် လုံး ကို လှိမ့် ဖယ် ပြီး လျှင် ထို ကျောက် ပေါ် တွင် ထိုင် နေ သည့် အ လျောက်သင် တို့ အား ငါ ပ ညတ် သ မျှ ကို စောင့် ရှောက် စေ ရန် သွန် သင် ကြ လော့။ ယ ခု ခတ် ကာ လ အ ဆုံး တိုင် အောင် သင် တို့ နှင့် အ တူ နေ့ စဉ် မ ပြတ် ငါ ရှိ သည် ဟု မိန့် တော် မူ၏။
မြေ ပေါ် ရှိ လူ အ ပေါင်း တို့ သည် ဘာ သာ စ ကား တစ် မျိုး တည်း ဖြစ် လျက် အ ရှေ့ သို့ သွား ရာ၊
လာ ကြ၊ ဆင်း သက် ကြ ကုန် အံ့။ အ ချင်း ချင်း နား မ လည် စေ ခြင်း ငှါ ၎င်း တို့ ဘာ သာ စ ကား ကို ထို အ ရပ် တွင် ပင် ကွဲ ပြား ရှုပ် ထွေး စေ အံ့ ဟု မိန့် တော် မူ ၏။
မြေ ပေါ် ရှိ လူ အ ပေါင်း တို့၏ ဘာ သာ စ ကား ကို ထာ၀ ရ ဘု ရား ရှုပ် ထွေး စေ တော် မူ သော ကြောင့် ၎င်း မြို့ သည် ဗာ ဗု လုန် မြို့ ဟူ ၍ တွင် သ တည်း။ သူ တို့ ကို လည်း ထို မြို့ မှ မြေ တစ် ပြင် လုံး၌ ကွဲ ပြား စေ တော် မူ ၏။
ပင် ပန်း သူ တို့ အား၊ စ ကား ဖြင့် ထောက် ခံ နိုင် စေ ရန်၊ အ ရှင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် တ ပည့် ရင်း တို့ ၏ နှုတ် သ တ္တိ ကို၊ ငါ့ အား ပေး တော် မူ ပြီ။ တ ပည့် ရင်း တို့ ဘာ ဝ နာ ခံ စေ ခြင်း ငှာ၊ နံ နက် တိုင်း ငါ့ နား ကို နှိုး ဆော် တော် မူ ၏။
မ ဟုတ် ပါ ဆို လျှင် ဆိ ဗော လက် ဟူ၍ ဆို စမ်း လော့ ဟု အ မိန့် ပေး ကြ သော်၊ စ ကား မ ပြီ သ၍ စိ ဗော လက် ဟု လိုက် ဆို သည် နှင့် ဖမ်း ဆီး လျက် ယော် ဒန် မြစ် ကူး ဆိပ် တွင် သတ် ကြ၏။ ထို အ ခါ ဧ ဖ ရိမ့် အ နွယ် လေး သောင်း နှစ် ထောင် ကျ ဆုံး ကြ ကုန် ၏။
ဆို ခဲ့ သော သူ တို့ သည် သီး ခြား သော အ မျိုး အ နွယ်၊ သီး ခြား သော ဘာ သာ အ လိုက် အ ပြည် ပြည် အ တိုင်း တိုင်း ၌ နေ သော ရှေ မ သား များ ဖြစ် ကြ ကုန် သ တည်း။
အာ တ ဇေ ရဇ် မင်း လက် ထက်၌ လည်း၊ ဗိ ရှ လံ၊ မိ သ ရေ ဒတ်၊ တ ဗေ လ တို့ နှင့် ဘက် ပါ သူ တို့ သည်၊ အာ ရံ ဘာ သာ အ က္ခ ရာ ဖြင့် ရေး ၍၊ ပေ ရ သိ ဘု ရင် အာ တ ဇေ ရဇ် မင်း ထံ ထပ် သွင်း ကြ ၏။
ဟိ လ ခိ သား ဧ လျာ ကိမ်၊ ရှေ ဗ န၊ ယော အာ တို့ က ကျွန် တော် မျိုး တို့ နား လည် သော အာ ရံ ဘာ သာ စ ကား ဖြင့် ပြန် ကြား ပါ လော့။ မြို့ ရိုး ပေါ် ရှိ လူ တို့ ရှေ့၊ ယု ဒ ဘာ သာ စ ကား မ သုံး ပါ နှင့် ဟု ရာ ဗ ရှာ ခ အား လျှောက် ကြ သော်၊