105 ကျမ်းစာထဲက ဧည့်ဝတ်ကျေပွန်မှုအကြောင်း ကျမ်းပိုဒ်များ

ဧည့်ဝတ်ကျေပွန်တယ်ဆိုတာ စစ်မှန်တဲ့မေတ္တာတရားကို ပြသတဲ့အရာပါ။ ကိုယ့်အိမ်မှာ တစ်ယောက်ယောက်ကို လက်ခံဧည့်ခံတယ်ဆိုတာ ကောင်းကင်တမန်တစ်ပါးကို လက်ခံဧည့်ခံသလိုပါပဲ။ ဟေဗြဲ ၁၃:၂ မှာလည်း “ဧည့်ဝတ်ကျေပွန်ခြင်းကို မမေ့လျော့ကြနှင့်။ ထိုသို့ကျေပွန်သောကြောင့် လူအချို့တို့သည် ကောင်းကင်တမန်တို့ကို မသိဘဲဧည့်ခံကြပြီ” လို့ ပြောထားပါတယ်။

ဘုရားသခင်ရဲ့သားသမီးတွေအနေနဲ့ ကိုယ်တော့်မေတ္တာတရားကို ဒီမြေကြီးပေါ်မှာ ထင်ဟပ်ပြသဖို့ အရေးကြီးပါတယ်။ အဲဒီလိုဆိုရင် တခြားသူတွေက ကျွန်တော်တို့မှာ ယေရှုကိုမြင်ပြီး ကယ်တင်ခြင်းကို ရှာတွေ့နိုင်မှာပါ။ တခြားသူတွေအပေါ် ဂရုမစိုက်ဘူးဆိုရင် ခရစ်တော်ရဲ့ပုံရိပ်က နှလုံးသားထဲမှာ အပြည့်အဝ မရှိသေးဘူးဆိုတာ ပြတာပါပဲ။

ကျမ်းစာက နေ့စဉ်ဘဝမှာ ဘယ်လိုနေထိုင်ရမလဲဆိုတာ လမ်းညွှန်ပေးပါတယ်။ ဧည့်ဝတ်ကျေပွန်တယ်ဆိုတာ ဘာမှမမျှော်လင့်ဘဲ တခြားသူတွေကို လက်ခံပြီး ကူညီစောင့်ရှောက်တာပါပဲ။ လူတိုင်းဟာ ဘုရားသခင်ရဲ့ရှေ့မှောက်မှာ တန်ဖိုးရှိတယ်ဆိုတာ သတိရပြီး စိတ်ရင်းမှန်နဲ့ ကူညီဖို့ အသင့်ရှိရမယ်။

အအေးဒဏ်ခံနေရသူကို နွေးထွေးမှုပေးဖို့၊ မိုးလုံလေလုံမရှိသူကို အမိုးအကာပေးဖို့၊ အကူအညီလိုအပ်နေသူကို ထောက်ပံ့ဖို့၊ ဆာလောင်နေသူကို အစာကျွေးဖို့ ၀န်မလေးသင့်ဘူး။ ၁ပေတရု ၄:၉ မှာ “တစ်ယောက်ကိုတစ်ယောက် ညည်းညူခြင်းမရှိဘဲ ဧည့်ဝတ်ပြုကြလော့” လို့ ပြောထားသလိုပဲ အမြဲတမ်း ကောင်းမှုပြုလုပ်ဖို့ ကြိုးစားသင့်ပါတယ်။

ဘာမှပြန်မမျှော်လင့်ဘဲ ကောင်းမှုပြုလုပ်တာဟာ ဘုရားသခင်ကို နှစ်သက်စေတယ်ဆိုတာ သိထားရမယ်။ သုတ္တံ ၁၉:၁၇ မှာလည်း “ဆင်းရဲသားကို သနားသောသူသည် ထာဝရဘုရားအား ချေးငှားသောသူဖြစ်၏။ ထိုသူပြုသောကျေးဇူးကို ဘုရားသခင်သည် ဆပ်ပေးတော်မူလိမ့်မည်” လို့ ပြောထားပါတယ်။

သို့ ဖြစ်၍ ယုံ ကြည် ခြင်း တ ရား ဆိုင် ရာ အိမ် သူ အိမ် သား များ မှ စ သော သူ ခပ် သိမ်း တို့ အား အ ခါ အ ခွင့် ရ ရှိ သည့် အ တိုင်း ကျေး ဇူး ပြု ကြ ကုန် အံ့။

တစ် ယောက် ကို တစ် ယောက် မ ညည်း ညူ ဘဲ ဧည့် ဝတ် ပြု ကြ လော့။

အ သို့ ဆို လျှင် ငါ ဆာ မွတ် သော် ကျွေး မွေး ခြင်း၊ ရေ ငတ် သော် တိုက် ခြင်း၊ အာ ဂ န္တု ဖြစ် သော် ဧည့် ခံ ခြင်း၊

သို့ ဖြစ်၍ သင်း အုပ် သည် အ ပြစ် တင် ခွင့် မဲ့ သူ၊ မ ယား တစ် ယောက် နှင့် သာ အိမ် ထောင် ပြု သူ၊ သ တိ ရှိ သူ၊ ဣ န္ဒြေ စောင့် သူ၊ သင့် လျော် စွာ ပြု သူ၊ ဧည့် ဝတ် ကြေ သူ၊ သင် ကြား တတ် သူ၊

ဧည့် ဝတ် ကြေ သူ၊ အ ကောင်း နှစ် သက် သူ၊ ဣ န္ဒြေ စောင့် သူ၊ တ ရား သူ၊ သန့် ရှင်း သူ၊ ကိုယ် ကို ချုပ် တည်း သူ၊

တ ရား နှင့် အ ညီ ဖော် ပြ လျက် ပ ညတ် တ ရား ကောင်း မွန် ကြောင်း ငါ တို့ သိ လျက် ပင်၊

ထို ကာ လ၊ ဖြောင့် မတ် ခြင်း သ က္ကာ၊ မီး ရှို့ ရာ သ က္ကာ၊ ကောင် လုံး မီး ရှို့ ရာ သ က္ကာ များ ကို နှစ် သက် တော် မူ ပါ လိမ့် မည်။ ပူ ဇော် ရာ ပ လ္လင် တော် ပေါ် တွင်၊ နွား ပေါက် များ ကို ဆက် ကပ် ကြ ပါ လိမ့် မည်။

ထို သူ တို့ ကျေး ဇူး မ ဆပ် နိုင် သည့် အ တွက် သူ တော် ကောင်း တို့ ရှင် ပြန် ထ မြောက် ရာ ကာ လ တွင် ကျေး ဇူး ဆပ် ခြင်း ကို ခံ ရ မည့် သင်၌ မင်္ဂ လာ ရှိ လ တ္တံ့ ဟု မိန့် တော် မူ၏။

သူ သည် နေ့ ရှိ သ မျှ သ နား လျက်၊ ချေး ငှား လျက်၊ သား မြေး တို့ လည်း ကောင်း ကြီး မင်္ဂ လာ ခံ ရ ကြ၏။

ဘု ရား သ ခင် ကို ယုံ ကြည် သ ဖြင့် တစ် အိမ် ထောင် လုံး ရွှင် လန်း ကြ သည် နှင့် ကိုယ့် အိမ် သို့ ပင့် ခေါ်၍ စား ဖွယ် သောက် ဖွယ် တည် လေ၏။

ကျွန်း သား တို့ သည် ငါ တို့ ကို ကျေး ဇူး အ ထူး ပြု လျက် မိုဃ်း ရွာ၍ ချမ်း ဧ သော ကြောင့် မီး ဖို ပြီး လျှင် ရှိ သ မျှ ကို ဧည့် ခံ ကြ၏။

လက် ဝယ် ပေး ရန် ရှိ လျက်၊ သွား တော့ နက် ဖြန် ပြန် လာ မှ ပေး မည် ဟု၊ အ ပေါင်း အ ဖော် အား မ ပြော နှင့်။

ထို ကြောင့်၊ အိ ဂျစ် ပြည် တွင် ဝင် နေ သူ အ ဖြစ် နေ ဘူး သော သင် တို့ လည်း ဝင် နေ သူ တို့ ကို ချစ် ခင် လျက်၊

အ ကျိုး ဆက် အ ဖြစ် ပိုင် ရာ တော် ကို အ ရှင် ဘု ရား ထံ မှ ခံ ရ မည့် အ ကြောင်း သိ သည် နှင့် အ ညီ မည် သည့် အ မှု မ ဆို ပြု သော် လူ့ အ မှု မ ဟုတ်။ အ ရှင် ဘု ရား အ မှု တော် ဟု မှတ်၍ စိတ် ပါ ကိုယ် ရောက် ပြု ကြ လော့။ မ တ ရား ပြု သူ သည် မ တ ရား မှု အ ကျိုး ကို မျက် နှာ မ ရွေး ခံ စား ရ မည် ဖြစ်၍ အ ရှင် ခ ရစ် တော်၏ ကျွန် အ ဖြစ် ဆောင် ရွက် ကြ လော့။

သင် တို့ သည် အိ ဂျစ် ပြည် တွင် ဝင် နေ သူ အ ဖြစ် နေ ခဲ့ ရ ဘူး သည် နှင့် အ ညီ ဝင် နေ သူ ကို မ ညှဉ်း ဆဲ မ နှိပ် စက် ကြ နှင့်။

ကျွန် ဖြစ် စေ၊ လူ လွတ် ဖြစ် စေ၊ အ သီး အ သီး ဆောင် ရွက် သော ကောင်း မှု အ တိုင်း အ ရှင် ဘု ရား ထံ အ ကျိုး ခံ စား ရ မည် ကို သိ လျက် လူ့ အ မှု မ ဟုတ်၊ အ ရှင် ဘု ရား အ မှု တော် ဟု မှတ်၍ ကောင်း သော စေ တ နာ နှင့် ဆောင် ရွက် ကြ လော့။

နွမ်း ပါး သူ့ ကို သ နား မ စ သူ သည်၊ ထာ ဝ ရ ဘု ရား အား ချေး ငှား ရာ ရောက် သ ဖြင့်၊ ပြု ခဲ့ ဖူး သော ကျေး ဇူး ကို၊ ဆပ် ပေး တော် မူ လိမ့် မည်။

လမ်း ခ ရီး ၌ ရွာ တစ် ရွာ သို့ ကြွ ဝင် တော် မူ သော် မာ သ အ မည် ရှိ သော မိန်း မ တစ် ယောက် က ကိုယ် တော် ကို ကိုယ့် အိမ် တွင် ဧည့်ခံ ရာ၊မာရိ ခေါ် ညီ မ သည် အ ရှင် ဘု ရား၏ ခြေ တော် ရင်း၌ ထိုင်၍ တ ရား တော် ကို ကြား နာ ၏။ငွေ အိတ်၊ လွယ် အိတ်၊ ဖိ နပ် မ ဆောင် ကြ နှင့်။ ခ ရီး သွား စဉ် မည် သူ ကို မျှ နှုတ် မ ဆက် ကြ နှင့်။မာသ မူ ကား ဝေ ယျာ ဝ စ္စ ဆောင် ရွက် မှု နှောင့် ရှက် သ ဖြင့် ကိုယ် တော့် ထံ ချဉ်း ကပ် ပြီး လျှင် အ ရှင် ဘု ရား၊ တ ပည့် တော် မ တစ် ယောက် တည်း ဆောင် ရွက် ရန် ညီ မ ပစ် ထား သည် ကို ဂ ရု ပြု တော် မ မူ လော။ တ ပည့် တော် မ အား ကူ ညီ စေ ရန် အ မိန့် ရှိ တော် မူ ပါ ဟု လျှောက် သော်၊အ ရှင် ဘု ရား က အို မာ သ၊ မာ သ၊ အ နည်း ငယ် တ မည် သာ လို လျက် သင် သည် ဝေ ယာ ဝ စ္စ မှု အ များ နှင့် စိုး ရိမ် ကြောင့် ကြ လေ စွ။မာ ရိ မှာ မူ ကောင်း မြတ် သော တ မည် ကို ရွေး ယူ ပြီး ဖြစ်၍ လွတ် ရ မည် မ ဟုတ် ဟု မိန့် တော် မူ ၏။

ငါ သည် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ပေ တည်း။ နေ ပြည် တွင် သင့် ထံ ဝင် နေ သူ လူ မျိုး ခြား ကို မ လု မ ယက် ရ။

အိမ် သူ အိမ် သား တို့ ပါ ဗ တ္တိ ဇံ မင်္ဂ လာ ခံ ပြီး နောက် အ ရှင် ဘု ရား ကို မု ချ ယုံ ကြည် သည် ဟူ၍ မှတ် ယူ ကြ လျှင် တ ပည့် တော် မ အိမ် သို့ လာ ရောက် တည်း ခို ကြ ပါ ဟု အား ကြီး စွာ ပင့် ခေါ် လျက် ငါ တို့ ကို နေ စေ၏။

သို့ ဖြစ်၍ ဘု ရား သ ခင်၏ ဘုန်း တော် ထင် ရှား စေ ရန် ခ ရစ် တော် သည် သင် တို့ ကို လက် ခံ တော် မူ သည့် နည်း တူ အ ချင်း ချင်း လက် ခံ ကြ လော့။

အ သီး အ သီး တို့ သည် ပူ ပန် စွာ၊ မ လွှဲ သာ စွာ မ ဟုတ်။ စိတ် ပြ ဋ္ဌာန်း ပြီး သည့် အ တိုင်း လှူ စေ၊ ဘု ရား သ ခင် သည် ရွှင် လန်း စွာ ပေး ကမ်း သူ့ ကို နှစ် သက် တော် မူ ၏။

သ နား ညှာ တာ၍ ချေး ငှား သူ သည် ကောင်း စား လျက်၊ တ ရား စီ ရင် ရာ ၌ အောင် လိမ့် မည်။

သီး သန့် ထား တော် မူ သူ တို့ အား ပြု ပြီး ပြု ဆဲ လုပ် ကျွေး မှု၌ နာ မ တော် ကို ထောက်၍ သင် တို့ ပြ သော မေ တ္တာ ကျေး ဇူး နှင့် ကိုယ် ကျင့် များ ကို မေ့ လျော့ ရန် ဘု ရား သ ခင် သည် ဖြောင့် မတ် ခြင်း ကင်း တော် မူ သည် မ ဟုတ်။

သင် တို့ ကို လက် ခံ သော သူ သည် ငါ့ ကို လက် ခံ၏။ ငါ့ ကို လက် ခံ သော သူ လည်း ငါ့ ကို စေ လွှတ် တော် မူ သော အ ရှင် ကို လက် ခံ၏။ပ ရော ဖက် ဟူ သော အ မည် ကို ထောက်၍ ပ ရော ဖက် ဖြစ် သူ့ ကို လက် ခံ သော သူ သည် ပ ရော ဖက်၏ အ ကျိုး ကို ရ လိမ့် မည်။ သူ တော် ကောင်း ဟူ သော အ မည် ကို ထောက်၍ သူ တော် ကောင်း ကို လက် ခံ သော သူ လည်း သူ တော် ကောင်း၏ အ ကျိုး ကို ရ လိမ့် မည်။၎င်း ပြင် မည် သူ မ ဆို တ ပည့် တော် ဟူ သော အ မည် ကို ထောက်၍ ဤ သူ ငယ် တစ်ဦး တစ် ယောက် ကို ရေ ၕဧ တစ် ခွက် မျှ တိုက် လျှင် အ ကျိုး မ ရ ဘဲ အ လျှင်း မ ရှိ ရ၊ ငါ အ မှန် ဆို သည် ဟူ၍ မိန့် မှာ တော် မူ လိုက်၏။

လော က စည်း စိမ် ရှိ လျက် ညီ အစ် ကို ချင်း ဆင်း ရဲ သည် ကို သိ မြင်၍ သ နား စိတ် ချုပ် ချယ် သူ၌ ဘု ရား သ ခင် အား ချစ် ခြင်း မေတ္တာ သည် မည် သို့ တည် သ နည်း။

အ လျင် အ မြန် ဆင်း လာ၍ ဝမ်း မြောက် စွာ ဧည့် ခံ ၏။

ယုံ ကြည် ခြင်း အား နည်း သူ့ ကို လက် ခံ ရာ တွင်၊ သူ့ စေ တ နာ ကို အ ပြစ် မ တင် ရ။

ညီ အစ် ကို တို့၊ လွတ် ခွင့် အ ဖို့ သင် တို့ ကို ခေါ် ထား တော် မူ သည် မှန်၏။ သို့ ရာ တွင် ထို လွတ် ခွင့် ကို ရုပ် ခ န္ဓာ သွေး ဆောင် ရာ သွေး ဆောင် ကြောင်း မ ဖြစ် စေ ဘဲ ချစ် ခြင်း မ တ္တာ အား ဖြင့် အ ချင်း ချင်း တို့ ထံ ကျွန် ခံ ကြ လော့။

အ ကျိုး ဆက် အ ဖြစ် ပိုင် ရာ တော် ကို အ ရှင် ဘု ရား ထံ မှ ခံ ရ မည့် အ ကြောင်း သိ သည် နှင့် အ ညီ မည် သည့် အ မှု မ ဆို ပြု သော် လူ့ အ မှု မ ဟုတ်။ အ ရှင် ဘု ရား အ မှု တော် ဟု မှတ်၍ စိတ် ပါ ကိုယ် ရောက် ပြု ကြ လော့။ မ တ ရား ပြု သူ သည် မ တ ရား မှု အ ကျိုး ကို မျက် နှာ မ ရွေး ခံ စား ရ မည် ဖြစ်၍ အ ရှင် ခ ရစ် တော်၏ ကျွန် အ ဖြစ် ဆောင် ရွက် ကြ လော့။

ငါ့ နာ မ ကို ထောက်၍ ဤ သို့ သော သူ ငယ် တစ် ယောက် ကို လက် ခံ လျှင် ငါ့ ကို လက် ခံ၏။

ဘု ရား သ ခင် သည်၊ အ သီး ပု ဂ္ဂိုလ် တို့ အား နေ ရာ ပေး လျက်၊ သုံ့ ပန်း ခံ ရ သူ တို့ ကို ကောင်း စား ရာ သို့ ပို့ ဆောင် တော် မူ၏။ ပုန် ကန် တတ် သူ တို့ မူ ကား၊ သွေ့ ခြောက် ရာ၌ နေ ထိုင် ရ ကြ၏။

ကိုယ့် အ ပေါင်း အ ဖော် နှင့် အ ဘ၏ အ ပေါင်း အ ဖော် ကို မ စွန့် လင့်။ ဘေး သင့် သော ကာ လ၌ ညီ အစ် ကို အိမ် သို့ မ သွား နှင့်။ အိမ် နီး ချင်း သူ စိမ်း သည်၊ ဝေး ကွာ သော ညီ အစ် ကို ထက်၊ သာ၍ ကောင်း၏။

အ ထူး ဆို သော် မေ တ္တာ သည် များ ပြား သော အ ပြစ် ကို ဖုံး အုပ် သည် ဖြစ်၍ အ ချင်း ချင်း မေ တ္တာ သ ဘော ကို တောင့် တ ကြ လော့။

ဖာ ရိ ရှဲ တစ် ယောက် သည် ကိုယ် တော် ကို သုံး ဆောင် တော် မူ ရန် ပင့် ခေါ် ရာ ထို ဖာ ရိ ရှဲ အိမ် သို့ ကြွ ဝင် ပြီး လျှင် စား ပွဲ ထိုင် တော် မူ၏။ထို သို့ ထိုင် နေ တော် မူ သည် ကို၊ ၎င်း မြို့ နေ အ ပြစ် ရှိ သူ မိန်း မ တစ် ယောက် သိ သည့် ကာ လ၊နံ့ သာ ဆီ ကို ကျောက် ဖြူ ဘူး နှင့် ယူ ဆောင်၍ ကိုယ် တော့် နောက် ခြေ တော် ရင်း တွင် ရပ် ငို ရာ ခြေ တော် ကို မျက် ရည် စွတ်၍ ဦး ဆံ နှင့် သုတ် လျက် နမ်း ရှုတ် ပြီး လျှင် နံ့ သာ ဆီ လိမ်း ကျံ လေ၏။ပင့် ခေါ် သူ ဖာ ရိ ရှဲ မြင် သော် ဤ သူ သည် ပ ရော ဖက် မှန် လျှင် ယ ခု သုံး သပ် သော မိန်း မ မှာ အ ပြစ် ရှိ၍ မည် သို့ သော မိန်း မ ဖြစ် သည် ကို သိ မြင် လေ ပြီ ဟု အောက် မေ့ သ ဖြင့်၊ယေ ရှု ထံ ရောက် ကြ လျှင် ထို တပ် မှူး သည် အ ကျွန်ုပ် တို့ လူ မျိုး ကို ချစ်၍ အ ကျွန်ုပ် တို့ အ ဖို့ ဓ မ္မာ ရုံ ကို ဆောက် လုပ် သော ကြောင့် ကိုယ် တော့် မ စ ခြင်း ကို ခံ ထိုက် သူ ဖြစ် ပါ သည် ဟု နှိုး ဆော် တောင်း လျှောက် ကြ သ ဖြင့် ယေ ရှု လိုက် ကြွ တော် မူ၏။ယေ ရှု က အို ရှိ မုန်၊ သင့် အား ငါ ပြော ရန် ရှိ သည် ဟု မိန့် တော် မူ သော် ဆ ရာ မိန့် တော် မူ ပါ ဟု လျှောက် သည့် ကာ လ၊ကိုယ် တော် က ငွေ ရှင် တစ် ဦး၌ မြီ စား နှစ် ယောက် ရှိ ရာ တစ် ယောက် မှာ ငွေ ငါး ရာ၊ တစ် ယောက် မှာ ငွေ ငါး ဆယ် ကြွေး တင်၍ မ ဆပ် နိုင် ကြ သ ဖြင့်၊နှစ် ဦး လုံး ပင် မြီ ရှင် ပ လပ် စေ၏။ ထို ကြောင့် မြီ စား နှစ် ယောက် တွင် မြီ ရှင် ကို မည် သူ သာ၍ ချစ် မည် နည်း ဟု မေး တော် မူ သော်၊ရှိ မုန် က များ စွာ ပ လပ် ခွင့် ရ သူ ထင် ပါ သည် ဟု ဖြေ ဆို၏။သင် သည် မှန် ကန် စွာ ဆုံး ဖြတ် လေ ပြီ ဟု မိန့် တော် မူ ပြီး လျှင် ထို မိန်း မ ဘက် သို့ လှည့်၍ ရှိ မုန် အား လည်း ဤ မိန်း မ ကို သင် မြင် သ လော။ သင့် အိမ် သို့ ငါ ဝင် သည့် ကာ လ ခြေ ဆေး ရန် ရေ ကို သင် မ ပေး။ ဤ မိန်း မ မူ ကား ငါ့ ခြေ ကို မျက် ရည် စွတ်၍ ဦး ဆံ နှင့် သုတ် လေ ပြီ။ငါ့ ကို သင် မ နမ်း၊ ဤ မိန်း မ မူ ကား ငါ ၀င် လာ သည့် အ ချိန် က စ၍ ခြေ ကို မ ပြတ် နမ်း ရှုပ် လေ ပြီ။ငါ့ ဦး ခေါင်း ကို ဆီ နှင့် သင် မ လိမ်း မ ကျံ။ ဤ မိန်း မ မူ ကား ခြေ ကို နံ့ သာ ဆီ နှင့် လိမ်း ကျံ လေ ပြီ။ထို အ ကြောင်း ကြောင့် သူ သည် များ စွာ ချစ် လှ သည် ကို ထောက်၍ ငါ ဆို သည် မှာ များ ပြား သော သူ၏ အ ပြစ် ပြေ လွတ် ပြီ။ အ နည်း ငယ် ပြေ လွတ် ရ သူ မူ ကား အ နည်း ငယ် မျှ ချစ် သည် ဟု မိန့် တော် မူ ပြန်၏။မိန်း မ အား လည်း ကိုယ် တော် က သင့် အ ပြစ် ပြေ လွတ် ပြီ ဟု မိန့် တော် မူ သော်၊အ တူ စား ပွဲ ထိုင် သူ တို့ က အ ပြစ် ဖြေ လွှတ် သော ဤ သူ ကား မည် သူ နည်း ဟု အ ချင်း ချင်း ပြော ဆို ကြ ရာ၊စိတ် ဧ လျက် သွား တော့၊ သင့် ယုံ ကြည် ခြင်း သည် သင့် ကို ကယ် ပြီ ဟု မိန်း မ အား မိန့် ပြန် တော် မူ၏။

ကျွန် တို့ သည် သ ခင် လက် ကိုလည်း ကောင်း၊ ကျွန် မ တို့ သည် သ ခင် မ လက် ကိုလည်း ကောင်း၊ မျှော် ကြည့် သ ကဲ့ သို့၊ က ရု ဏာ သက် တော် မ မူ မီ၊ အ ကျွန်ုပ် တို့ ဘု ရား သ ခင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ကို မျှော် ကြည့် လျက် နေ ကြ ပါ ၏။

ဆင်း ရဲ သူ တို့ အား လက် ဆန့်၍ လည်း‌ ကောင်း၊ နွမ်း ပါး သူ တို့ အား လက် လှမ်း၍ လည်း‌ ကောင်း၊ ပေး ကမ်း တတ်၏။

ဘု ရင် မင်း က ဤ ညီ တော် တို့ အ နက် သိမ် ငယ် သူ တစ် ယောက် ယောက် ကို သင် တို့ ပြု သ မျှ ပင် ငါ့ ကို ပြု ကြောင်း ငါ အ မှန် ဆို သည် ဟု အ မိန့် ရှိ တော် မူ လိမ့် မည်။

ထို သူ သည် ပင် လယ် ကမ်း အ နီး၊ သား ရေ နယ် ဆ ရာ ရှိ မုန် အိမ် တွင် တည်း ခို လျက် နေ သည် ဟု မြွက် ဆို၏။

ထို ကြောင့် ညီ အစ် ကို တို့၊ ဘု ရား သ ခင့် က ရု ဏာ တော် ကို ထောက်၍ ငါ နှိုး ဆော် တိုက် တွန်း သည် မှာ၊ ဘု ရား သ ခင် နှစ် သက် တော် မူ ဖွယ် သန့် ရှင်း သော သ က္ကာ၊ ရှင် သော ပူ ဇော် သ က္ကာ အ ဖြစ် သင် တို့ ကိုယ် ခ န္ဓာ များ ကို ဉာဏ် ဆိုင် ရာ ဝတ် ဖြစ် သည့် အ လျောက် ဆက်ကပ် ကြ လော့။

ကိုယ့် အ မှု အ ရေး များ ကို သာ ဂ ရု မ ပြု ဘဲ တစ် ပါး သူ့ အ မှု အ ရေး များ ကို လည်း ဂ ရု ပြု ကြ လော့။

ညှဉ်း ပန်း ခံ ရ သူ တို့ အ ဖို့ တ ရား သ ဖြင့် ဆုံး ဖြတ် လျက်၊ ဆာ မွတ် သူ တို့ ကို ကျွေး မွေး လျက်၊ အ ကျဉ်း ခံ ရ သူ တို့ ကို လွှတ် တော် မူ ၏။ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် ကန်း သော မျက် စိ များ ကို ပွင့် လင်း စေ ခြင်း၊ ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် ငုံ့ လျှိုး ရ သူ တို့ ကိုထူ ပင့် ခြင်း၊ ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် ဖြောင့် မတ် သူ တို့ ကို ချစ် ခင် ခြင်း၊ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည်၊ ဝင် နေ သူ တို့ ကို စောင် မ ခြင်း၊ ဖ သက် ဆိုး နှင့် မု ဆိုး မ တို့ ကို ထောက် မ ခြင်း ပြု လျက်၊ လူ ဆိုး တို့၏ လမ်း ကို ကွေ့ ကောက် စေ တော် မူ ၏။

မွတ် သိပ် သူ့ ကို အ စာ ကျွေး ခြင်း၊ နေ ရာ မဲ့ ဆင်း ရဲ သူ့ ကို ကိုယ့် အိမ် သို့ ဆောင် သွင်း ခြင်း၊ တွေ့ ကြုံ သော အ ဝတ် မဲ့ သူ ကို ခြုံ လွှမ်း ခြင်း၊ ညာ တ ကာ တို့ မှ မ လွှဲ မ ရှောင် ခြင်း ဖြစ် သည် မ ဟုတ် လော။

အ ရာ ရာ ပြု ပြင် သော အ ရှင် ကား ခ ရစ် တော် အား ဖြင့် ငါ တို့ ကို မိတ် သ ဟာ ယ ဖွဲ့ စေ ပြီး လျှင် ထို မိတ် သ ဟာ ယ ဖွဲ့ ခြင်း ဆိုင် ရာ အ မှု ဆောင် ရွက် ခွင့် ကို ငါ တို့ အား သ နား တော် မူ သော ဘု ရား သ ခင် ပေ တည်း။

ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် မံ ရေ ညန် မြိုင် အ နီး၊ အာ ဗြ ဟံ အား ထင် ရှား တော် မူ သည် မှာ နေ ပူ သော အ ချိန် တွင် တဲ၀ ၌ အာ ဗြ ဟံ ထိုင် လျက် ရှိ စဥ်၊တဲ အ တွင်း၌ ရှိ ပါ သည် ဟု ပြန် လျှောက် ရာ နောင် နှစ် မိုး ဦး ကာ လ၌ သင့် ထံ ငါ မု ချ ပြန် လာ ဦး မည် ဖြစ်၍ သင့် မ ယား စာ ရာ သည် သား ကို ရ လိမ့် မည် ဟု မိန့် မြွက် တော် မူ သော် ကိုယ် တော့် နောက် တဲ၀ တွင် ရှိ နေ သူ စာ ရာ ကြား ရ ၏။အာ ဗြ ဟံ နှင့် စာ ရာ တို့ သည် အ သက် အ ရွယ် ကြီး ရင့် လှ ပြီ။ စာ ရာ လည်း မိန်း မ တို့ ဓ မ္မ တာ ကုန် ခန်း ပြီး ဖြစ် ၍၊စာ ရာ က၊ ငါ လည်း အို မင်း ပြီ။ သ ခင် လည်း အို မင်း ပြီ။ ပျော် ပါး ခွင့် ငါ ရှိ အံ့ လော့ ဟု ဆို လျက် စိတ် တွင် ရယ် လေ ၏။သင့် မ ယား စာ ရာ က၊ အို မင်း သော ငါ သည် သား ကို အ မှန် ရ နိုင် မည် လော ဟု ဆို လျက် အ ဘယ် ကြောင့် ရယ် သ နည်း။ငါ ထာ ဝ ရ ဘု ရား မ တတ် နိုင် သော အ မှု တစ် စုံ တစ် ရာ ရှိ သ လော။ နောင် နှစ် ယ ခု အ ခါ သ မ ယ မိုး ဦး ကာ လ ရောက် လျှင် သင့် ထံ ငါ ပြန် လာ ဦး မည် ဖြစ်၍ စာ ရာ သည် သား ကို ရ လိမ့် မည် ဟု အာ ဗြ ဟံ အား ထာ၀ ရ ဘုရား မိန့် တော် မူ ၏။စာ ရာ က လည်း ကျွန် မ မ ရယ် ပါ ဟု ကြောက် ၍ ကွယ် ဆို လျှင် သင် မ ရယ် သည် မ ဟုတ် ဟု မိန့် တော် မူ၏။ထို အ ရပ် မှ သူ တို့ ထ၍ သော ဒုံ မြို့ ကို စီး ကြည့် ကြ ရာ၊အာ ဗြ ဟံ သည် လမ်း ညွှန် ရန် လိုက် လေ ၏။ ထာ၀ ရ ဘု ရား က လည်း အာ ဗြ ဟံ အား ဖြင့် ကြီး မြတ် ၍ တန် ခိုး နှင့် ပြည့် စုံ သော လူ မျိုး ဖြစ် သည့် ပြင် မြေ ပေါ် ရှိ လူ မျိုး ခပ် သိမ်း တို့ သည် ကောင်း ကြီး မင်္ဂ လာ ခံ ရ ကြ လိမ့် မည် ကို ထောက် ၍ ငါ ပြု ဆဲ အ မှု ကို အာ ဗြ ဟံ အား ထိမ် ချန် ရ မည် လော။ငါ ဘု ရား က တိ ထား သည့် အ တိုင်း အာ ဗြ ဟံ့ အ ပေါ် သက် ရောက် ခွင့် ရှိ စေ ရန် ငါ ဘု ရား၏ နည်း လမ်း ကို နောက် သား နောင် လာ အိမ် သူ အိမ် သား တို့ စောင့် ရှောက်၍ တ ရား သ ဖြင့် ဖြောင့် မှန် စွာ ဆောင် ရွက် ကြ ရ မည့် အ ကြောင်း ပ ညတ် ထား စေ ခြင်း ငှာ ထို သူ့ ကို ငါရွေး ကောက် ပြီ ဟု မြွက် ဆို တော် မူ ၏။မျှော် ကြည့် ၍ ရှေ့ တွင် ရပ် နေ သူ သုံး ဦး တို့ ကို မြင် သော အ ခါ ခ ရီး ဦး ကြို ပြု ရန် ထို တဲ၀ မှ ပြေးပြီး လျှင် ပျပ်၀ပ် ရှိ ခိုး လျက်၊တစ် ဖန် ထာ ဝ ရ ဘု ရား က သော ဒုံ၊ ဂေါ မော ရ မြို့ များ တစ် ဘက် အော် ဟစ် သံ ပြင်း ထန် ၍ ၎င်း မြို့ များ အ ပြစ် အ လွန် ကြီး လေး သော ကြောင့်၊ငါ့ ရှေ့ သို့ ရောက် ရှိ သော အော် ဟစ် သံ အ တိုင်း အ မှန် ပြု မ ပြု ကို ငါ ဆင်း သက် ရှု မှတ် မည် ဟု မိန့် တော် မူ သော်၊သူ တို့ သည် ထို အ ရပ် ကို ကျော ခိုင်း ၍ သော ဒုံ မြို့ သို့ သွား ကြ၏။ အာ ဗြ ဟံ မူ ကား၊ ထာ ဝ ရ ဘု ရား မျက် မှောက် တော် တွင် ရပ် နေ သေး သ တည်း။ထို အ ခါ အာ ဗြ ဟံ တိုး ၀င် ၍ သူ တော် ကောင်း တို့ ကို မ သူ တော် တို့ နှင့် အ တူ ကိုယ် တော် ပယ် ရှင်း တော် မူ မည် လော။ထို မြို့ တွင် အ ကယ် ၍ သူ တော် ကောင်း ငါး ဆယ် ရှိ လျှင် ထို သူ တော် ကောင်း ငါး ဆယ် အ တွက် ၎င်း မြို့ ကို မ နှ မြော ဘဲ ပယ် ရှင်း တော် မူ မည် လော။ထို သို့ သူ တော် ကောင်း တို့ ကို မ သူ တော် တို့ နှင့် ရော ပြွမ်း၍ ကွပ် မျက် ရ ခြင်း အ မှု သည် ကိုယ် တော် နှင့် ကင်း​ ၀ေး ပါ စေ သော။ မြေ တစ် ပြင် လုံး၏ တ ရား မင်း သည် တ ရား သ ဖြင့် ပြု တော် မူ မည် မ ဟုတ် လော ဟု လျှောက် ဆို ရာ၊သော ဒုံ မြို့ အ တွင်း သူ တော် ကောင်း ငါး ဆယ် ငါ တွေ့ ရ လျှင် သူ တို့ အ တွက် တစ် မြို့ လုံး ကို ငါ နှ မြော မည် ဟု ထာ၀ ရ ဘု ရား မိန့် တော် မူ ၏။တစ် ဖန် အာ ဗြ ဟံ က၊ မြေ မှုန့် နှင့် ဖုတ် မျှ သာ ဖြစ် သော အ ကျွန်ုပ် သည် အ ရှင် ဘု ရား အား လျှောက်၀ံ့ သည် မှာ၊ဆို ခဲ့ သော သူ တော် ကောင်း ငါး ဆယ် အ နက် အ ကယ် ၍ ငါး ​ယောက် လျော့ လျှင် ထို ငါး ​ယောက် လျော့ သော ကြောင့် တစ် မြို့ လုံး ကို ဖျက် ဆီး တော် မူ မည် လော ဟု မေး လျှောက် ပြန် သော် ထို မြို့ တွင် လေး ဆယ့် ငါး​ ယောက် ကို တွေ့ ရ လျှင် ငါ ဖျက် ဆီး မည် မ ဟုတ် ဟု မိန့် တော် မူ၏။တစ် ဖန် ထို မြို့ တွင် အ ကယ်၍ လေး ဆယ် ကို တွေ့ တော် မူ အံ့ ဟု လျှောက် ဆို ပြန် လျှင် ထို လေး ဆယ့် အ တွက် ငါ စီ ရင် မည် မ ဟုတ် ဟု မိန့် တော် မူ ၏။အ ရှင် ဘု ရား၊ ကိုယ် တော့် ထံ မျက် နှာ သာ ရ ပါ လျှင် ကျွန် တော့် ထံ မှ လွန် ကြွ တော် မ မူ ပါ နှင့်။နောက် တစ် ဖန် အ ရှင် ဘု ရား၊ စိတ် ရှိ တော် မ မူ ပါ နှင့်။ အ ကျွန်ုပ် လျှောက် ပါ ရ စေ ဦး။ ထို မြို့ တွင် အ ကယ် ၍ သုံး ဆယ် ကို တွေ့ တော် မူ အံ့ ဟု လျှောက် ဆို ပြန် သော် ထို မြို့ တွင် သုံး ဆယ် ကို တွေ့ ရ လျှင် ငါ စီ ရင် မည် မ ဟုတ် ဟု မိန့် တော် မူ၏။တစ် ဖန် အ ကျွန်ုပ် သည် အ ရှင် ဘု ရား အား လျှောက်၀ံ့ သည် မှာ ထို မြို့ တွင် အ ကယ် ၍ နှစ် ဆယ် ကို တွေ့ တော် မူ အံ့ ဟု လျှောက် ဆို ပြန် သော် နှစ် ဆယ့် အ တွက် ငါ ဖျက် ဆီး မည် မ ဟုတ် ဟု မိန့် တော် မူ၏။အ ရှင် ဘု ရား၊ စိတ် ရှိ တော် မ မူ ပါ နှင့်။ ယ ခု တစ် ကြိမ် သာ အ ကျွန်ုပ် လျှောက် ပါ ရ စေ ဦး။ ထို မြို့ တွင် အ ကယ် ၍ တစ် ဆယ် ကို တွေ့ တော် မူ အံ့ ဟု လျှောက် ဆို ပြန် သော် တစ် ဆယ့် အ တွက် ငါ ဖျက် ဆီး မည် မ ဟုတ် ဟု မိန့် တော် မူ၏။ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် အာ ဗြံ ဟံ အား မိန့် မြွက် တော် မူ ခြင်း ကို အ ဆုံး သတ် ပြီး မှ ကြွ သွား တော် မူ၏။ အာ ဗြ ဟံ လည်း ကိုယ့် နေ ရာ သို့ ပြန် သွား လေ ၏။ကျွန် တော့် ထံ သို့ ရောက် ရှိ တော် မူ ကြ ပါ ပြီး ဖြစ်၍ ရေ အ နည်း ငယ် ကို ယူ ခဲ့ ပါ ရ စေ။ ခြေ ကို ဆေး ပြီး လျှင် သစ် ပင် ရိပ် ၌ နား နေ တော် မူ ကြ ပါ။ခဲ ဖွယ် စား ဖွယ် အ နည်း ငယ် ကို လည်း ယူ ခဲ့ ပါ မည်။ အား ဖြည့် တင်း ပြီး မှ ကြွ တော် မူ ကြ ပါ ဟု လျှောက် သော် ထို သူ တို့ က သင့် စ ကား အ တိုင်း ပြု လေ လော့ ဟု ဆို ကြ ၏။အာ ဗြ ဟံ လည်း တဲ အ တွင်း စာ ရာ့ ထံ သို့ အ လျင် ဝင် သွား ပြီး လျှင် ဂျုံ မုန့် ညက် သုံး စိတ် ကို အ မြန် ပြင် ဆင် နယ် ၍ မုန့် လုပ် ပါ ဟု ဆို လေ ၏။ထို နောက် နွား အုပ် သို့ ပြေး လျက် နူး ညံ့ ၍ စား ဖွယ် ကောင်း သော နွား ပေါက် တစ် ကောင် ကို ယူ ခဲ့ ပြီး လျှင် လူ ငယ့် လက် သို့ အပ် သ ဖြင့် မြန် မြန် ပြင် ဆင် စေ ၏။တစ် ဖန် နို့ ဓမ်း နှင့် နို့ ရည် ကို လည်း ကောင်း၊ ပြင် ဆင် ပြီး သော နွား ပေါက် ကို လည်း ကောင်း ယူ ၍ ထို သူ တို့ ရှေ့ ပွဲ ခင်း ပြီး လျှင် သုံး ဆောင် ကြ ရာ သူ တို့ အ ပါး သစ် ပင် ရိပ် တွင် ရပ် နေ ၏။

ကိုယ် တော် က လည်း သင် တို့ အ နက် တစ် ယောက် ယောက် သည် မိတ် ဆွေ ဖြစ် သူ့ ထံ သန်း ခေါင် အ ချိန် သွား ပြီး လျှင် အ ဆွေ မုန့် သုံး လုံး ချေး ပါ။အာ ဗေ လ အ သွေး မှ ပူ ဇော် ရာ ပ လ္လင် တော် နှင့် ဗိ မာန် တော် ကြား တွင် သေ ရ သော ဇာ ခ ရိ အ သွေး တိုင် အောင် ဤ လော က တည် သည် က စ၍ လွန် ခဲ့ သော ပ ရော ဖက် ရှိ သ မျှ တို့ အ သွေး ကို ယ ခု လူ မျိုး ထံ မှ တောင်း ဆို ရ စေ ခြင်း ငှာ တည်း။ ယ ခု လူ မျိုး ထံ မှ မု ချ တောင်း ဆို တော် မူ လိမ့် မည် ငါ ဆို၏။အ ချင်း ကျမ်း တတ် တို့၊ သင် တို့၌ အ မင်္ဂ လာ ရှိ၏။ အ သိ ပ ညာ ဆိုင် ရာ သော့ ကို ယူ သွား သော သင် တို့ သည် ကိုယ် တိုင် မ ဝင်။ ဝင် သူ တို့ ကို လည်း ကန့် ကွက် ကြ သည် တ ကား ဟု မိန့် တော် မူ၏။ထို အ ရပ် မှ ထွက် ကြွ တော် မူ သော် ကျမ်း တတ် ဆ ရာ နှင့် ဖာ ရိ ရှဲ တို့ သည် ကိုယ် တော် ကို ကြီး စွာ ရန် ငြိုး ဖွဲ့ သ ဖြင့် နှုတ် တော် ထွက် စ ကား ကို ဖမ်း မိ ရန် စောင့် စား လျက် အ မျိုး မျိုး မေး မြန်း ကြ ၏။ခ ရီး ရောက် မ ဆိုက် မိတ် ဆွေ တစ် ယောက် ကို တည် ရန် မ ရှိ ပါ ဟု ဆို သော်။အိမ် တွင် ရှိ သူ က ကျွန်ုပ် ကို ဒု က္ခ မ ရှာ ပါ နှင့်။ တံ ခါး ပိတ် ထား ပါ ပြီ။ သား သ မီး တို့ လည်း ကျွန်ုပ် နှင့် တ ကွ အိပ် လျက် ရှိ ကြ သ ဖြင့် ထ၍ မ ပေး နိုင် ဟု အ ကယ် ဆို ခဲ့ လျှင်၊မိတ် ဆွေ ဝတ် ကြောင့် ထ၍ မ ပေး သော် လည်း အ နှောင့် အ ရှက် ကြောင့် လို သ မျှ ကို ထ၍ ပေး လိမ့် မည် ငါ ဆို၏။

အို ထာ ဝ ရ ဘု ရား၊ တဲ တော်၌ တည်း ခို ရ သူ၊ သန့် ရှင်း သော တောင် တော် ပေါ်၌ နေ ထိုင် ရ သူ ကား၊ မည် သူ ပါ နည်း။စုံ လင် စွာ ကျင် လည် လျက်၊ ဖြောင့် မတ် စွာ ပြု ကျင့် လျက်၊ စိတ် ပါ ကိုယ် ရောက် မှန် ကန် စွာ ပြော ဆို သူ၊

နွမ်း ပါး သော သူ၏ အော် ဟစ် သံ ကို၊ မ ကြား လို၍ နား ကို ပိတ် ထား သူ အော် ဟစ် ရ သော်၊ ထူး မည့် သူ မ ရှိ။

ဘု ရင် မင်း က ဤ သိမ် ငယ် သူ တစ် ယောက် ယောက် ကို သင် တို့ မ ပြု ကြ သည် မှာ ငါ့ ကို မ ပြု ကြောင်း ငါ အ မှန် ဆို သည် ဟု အ မိန့် ရှိ တော် မူ မည့် အ တိုင်း

ဝင် နေ သူ တို့ ကို မ နှိပ် စက် နှင့်။ သင် တို့ သည် အိ ဂျစ် ပြည် တွင် ဝင် နေ သူ အ ဖြစ် နေ ခဲ့ ရ ဘူး သည် နှင့် အ ညီ ဝင် နေ သူ တို့ စိတ် သ ဘော ကို သိ ကြ ၏။

နှုတ် က ပတ် တော် ၌ အ ကျွန်ုပ် စောင့် မျှော် ခဲ့ သော ကြောင့်၊ ခန့် ညား သူ တို့ သည် အ ကျွန်ုပ် ကို မြင်၍ ရွှင် လန်း ကြ ရ ပါ စေ သော။

တ ယောက် ဝန် ကို တ ယောက် ထမ်း ဆောင် သ ဖြင့် ခ ရစ် တော်၏ တ ရား တော် ကို ပြည့် စုံ စေ က ရ လော့။

အ ခါ အ ခွင့် ကို ဝယ် ယူ လျက် သာ သ နာ ပ တို့ ရှေ့ လိ မ္မာ စွာ ကျင့် ကြံ ပြု မူ ကြ လော့။အ သီး အ သီး တို့ အား မည် သို့ ဖြေ ဆို သင့် ကြောင်း သိ စေ ခြင်း ငှာ ယဉ် ကျေး သော စ ကား ကို သင် တို့ အ ပြော အ ဆို တွင် ဆား သ ဖွယ် ခတ် ကြ လော့။

ဆူ ဖြိုး သော နွား တစ် ကောင် ကို၊ အ ချင်း ချင်း မုန်း ထား သော စိတ် နှင့် စား ရ သည် ထက်၊ ဟင်း ရွက် တစ် နပ် စာ ကို ချစ် ခြင်း မေတ္တာ နှင့် စား ရ ခြင်း သည်၊ သာ၍ မြတ်၏။

ထို အ ရပ် အ နီး လယ် ယာ ပိုင် သော ပု ဗ လိ ဆို သူ ကျွန်း စား သည် ငါ တို့ ကို လက် ခံ ပြီး လျှင်၊ သုံး ရက် ဧည့် ဝတ် ပြု၏။

သင် တို့ ဘောင် တွင် လူ ရှိ သ မျှ အား ငါ ခံ စား ရ သော ကျေး ဇူး တော် ကြောင့် ထပ် ဆို သည် ကား၊ ကိုယ် ကို ထင် သင့် သည် ထက် လွန်၍ မ ထင် ဘဲ အ သီး အ သီး တို့ အား ဘု ရား သ ခင် ဝေ မျှ တော် မူ သော ယုံ ကြည် ခြင်း ပ မာ ဏ အ တိုင်း သင့် လျော် စွာ ထင် ကြ လော့။

အ သို့ ဆို သော် ထို အ လှူ တော် ထောက် ပံ့ မှု ကြောင့် သီး သန့် ထား တော် မူ သူ တို့ အ လို ပြည့် သည့် ပြင် ဘု ရား သ ခင့် ကျေး ဇူး တော် ကို လူ အ မြောက် အ မြား တို့ ချီး မွမ်း ကြ လိမ့် မည်။

ကောင်း ကြီး မင်္ဂ လာ တော် ခံ ရ သူ တို့ သည်၊ နေ ပြည် ကို ပိုင် ခွင့်၊ အ မင်္ဂ လာ ခံ ရ သူ တို့ သည်၊ ပယ် ရှား ခွင့် ခံ ရ ကြ သည့် အ လျောက်၊

မည် သူ့ ကို မျှ မ ကဲ့ ရဲ့ ဘဲ ရန် မ လို သူ၊ နူး ညံ့ သူ၊ သူ ခပ် သိမ်း တို့ ရှေ့ သိမ် မွေ့ သူ ဖြစ် ကြ​ စေ ရန် သူ တို့ ကို သ တိ ပေး လော့။

လူ တိုင်း ကိုယ့် အ ကျိုး ကို မ ရှာ ဘဲ သူ တစ် ပါး၏ အ ကျိုး ကို သာ ရှာ ပါ စေ။

ပ ညတ် တော် များ ကို အ ကျွန်ုပ် တောင့် တ၍၊ နှုတ် ဟ လျက်၊ မော ဟိုက် ပါ ၏။

မေ တ္တာ နှင့် ကောင်း မှု ကို လုံ့ လ ထုတ် အံ့ သော ငှာ တစ် ယောက် ကို တစ် ယောက် ထောက် ထား ခြင်း၊အ ချို့ တို့ ဓ လေ့ အ တိုင်း စည်း ဝေး ဝတ် ကို မ လှပ် ထား ဘဲ နေ့ တော် နီး ကြောင်း သင် တို့ မျှော် မြင် သည့် အ လျောက် အ ချင်း ချင်း အား အ ထူး နှိုး ဆော် ခြင်း များ ကို ပြု ကြ ကုန် အံ့။

ကိုယ့် ကောင်း မှု ကို ထင် ရှား လို သည့် အ ကြံ နှင့် လူ တို့ ရှေ့ မ ပြု မိ စေ ရန် သ တိ မူ ကြ လော့။ ပြု မိ လျှင် ကောင်း ကင် ဘုံ စံ သင် တို့ အ ဘ ထံ မှ အ ကျိုး ဆက် မ ခံ ရ။နိုင် ငံ တော် တည် ထောင် ပါ စေ သော။ အ လို တော် သည် ကောင်း ကင် ဘုံ၌ ပြည့် စုံ သ ကဲ့ သို့၊မြေ ကြီး ပေါ် မှာ ပြည့် စုံ ပါ စေ သော၊ တစ် ရက် စာ ကို ယ နေ့ သ နား တော် မူ ပါ။အ ပြစ် မြီ စား တို့ အ ပေါ် တွင် ကိုယ် တိုင် ဖြေ လွှတ် ကြ သ ကဲ့ သို့ အ ကျွန်ုပ် တို့၏ အ ပြစ် မြီ များ ကို ဖြေ လွှတ် တော် မူ ပါ။စုံ စမ်း ရာ သို့ မ ဝင် စေ ဘဲ အ ဆိုး မှ ကယ် လွှတ် တော် မူ ပါ ဟူ၍ တည်း။သင် တို့ သည် သူ တစ် ထူး တို့ လွန် ကျူး မှု များ ကို ဖြေ လွှတ် ကြ လျှင် ကောင်း ကင် ဘုံ ရှင် သင် တို့ အ ဘ လည်း သင် တို့ အ ပေါ် တွင် ဖြေ လွှတ် တော် မူ လိမ့် မည်။သူ တစ် ထူး တို့ ကျူး လွန် မှု များ ကို မ ဖြေ လွှတ် ကြ လျှင် မူ ကား၊ သင် တို့ ကျူး လွန် မှု များ ကို သင် တို့ အ ဘ ဖြေ လွှတ် တော် မူ မည် မ ဟုတ်။၎င်း ပြင် အ စာ ရှောင် သော အ ခါ အ စာ ရှောင် သည် ကို လူ တို့ မြင် စေ ရန် မျက် နှာ ဖျက် တတ် သော သီ လ ကြောင် တို့ ကဲ့ သို့ မျက် နှာ ညှိုး ငယ် မ ရှိ စေ ကြ နှင့်။ ထို သူ တို့ မှာ တူ သော အ ကျိုး ကို ခံ ရ ကြ ပြီ ငါ အ မှန် ဆို၏။သင် မူ ကား အ စာ ရှောင် သည့် ကာ လ ဦး ခေါင်း ကို ဆီ လိမ်း၍ မျက် နှာ ကို လည်း သစ် လော့။သို့ မှ သင် အ စာ ရှောင် သည် ကို လူ တို့ မ မြင် ဘဲ မ ထင် မ ရှား စံ နေ လျက် မ ထင် ရှား ရာ ကို ရှု မြင် တော် မူ သော သင့် အ ဘ သည် သိ၍ အ ကျိုး ဆက် ကို သ နား တော် မူ လိမ့် မည်။ပိုး မွှား ချေး​ ညှော် စား လျက် သူ ခိုး ထွင်း ဖောက် ခိုး ယူ တတ် ရာ ဤ မြေ ကြီး ပေါ် တွင် ဘ ဏ္ဍာ များ ကို သို မှီး၍ မ ထား ကြ နှင့်။ထို့ ကြောင့် သင် လှူ ဒါန်း သော အ ခါ လူ တို့ ထံ မှ ဂုဏ် ပ ကာ သ န ရ ခြင်း ငှာ ဓ မ္မာ ရုံ များ၊ လမ်း များ တွင် သီ လ ကြောင် တို့ တီး မှုတ် လေ့ ရှိ ကြ သည့် နည်း တူ သင့် ရှေ့ မ တီး မ မှုတ် စေ နှင့်။ ထို သူ တို့ မှာ လှူ သော အ ကျိုး ကို ခံ ရ ကြ ပြီ၊ ငါ အ မှန် ဆို၏။ပို့ မွှား ချေး ညှော် စား ခြင်း၊ သူ ခိုး ထွင်း ဖောက် ခိုး ယူ ခြင်း ကင်း ရာ ကောင်း ကင် ဘုံ တွင် သာ သို မှီး၍ ထား ကြ လော့။အ သို့ ဆို သော် သင့် ဘ ဏ္ဍာ ရှိ ရာ အ ရပ် သို့ သင့် စိတ် စွဲ ရောက် လိမ့် မည်။မျက် စိ သည် ကိုယ် ခ န္ဓာ၏ မီး ရှုး သ ဖွယ် ဖြစ် သည် နှင့် အ ညီ သင့် မျက် စိ ကောင်း လျှင် တစ် ကိုယ် လုံး အ လင်း နှင့် ပြည့် လိမ့် မည်။မျက် စိ မ ကောင်း လျှင် မူ ကား တစ် ကိုယ် လုံး မှောင် နှင့် ပြည့် လိမ့် မည်။ သင်၌ ရှိ သော အ လင်း မှာ မှောင် ဖြစ် လျှင် ထို မှောင် သည် အ လွန် ကြီး စွ တ ကား။တစ် ဦး ကို မုန်း ၍ တစ် ဦး ကို ချစ် ခြင်း၊ တစ် ဦး ကို လိုက် နာ၍ တစ် ဦး ကို မ လေး မြတ် ခြင်း မ ပြု ဘဲ၊ သ ခင် နှစ် ဦး ထံ မည် သူ မျှ အ စေ မ ခံ နိုင် သည့် နည်း တူ သင် တို့ သည် ဘု ရား သ ခင်၏ အ စေ၊ ဓ န၏ အ စေ နှစ် ရပ် ကို မ ခံ နိုင် ကြ။သို့ ဖြစ်၍ ငါ ဆို သည် ကား မည် သည့် အ ရာ ကို စား ရ မည်။ မည် သည့် အ ရာ ကို သောက် ရ မည် ဟူ၍ ကိုယ့် အ သက် အ တွက် မ စိုး ရိမ် ကြ နှင့်။ မည် သည့် အ ရာ ကို ဝတ် ရ မည် ဟူ၍ ကိုယ် ခ န္ဓာ အ တွက် လည်း မ စိုး ရိမ် ကြ နှင့်။ အ သက် သည် အ စား အ သောက် ထက်၊ ကိုယ် ခ န္ဓာ သည် အ ဝတ် ထက် မြတ် သည် မ ဟုတ် လော။စိုက် ပျိုး ခြင်း၊ ရိတ် သိမ်း ခြင်း၊ ကျီ သွင်း ခြင်း ကင်း သော လေ သ တ္တ ဝါ များ ကို ကောင်း ကင် ဘုံ ရှင် သင် တို့ အ ဘ ကျွေး မွေး တော် မူ ကြောင်း ရှု ကြည့် ကြ လော့။ သင် တို့ သည် ထို သ တ္တ ဝါ များ ထက် သာ၍ မြတ် သည် မ ဟုတ် လော့။သင် တို့ တွင် မည် သူ သည် စိုး ရိမ် ခြင်း အား ဖြင့် ကိုယ့် အ ရပ် အ မောင်း ကို တစ် တောင် တိုး စေ နိုင် သ နည်း။အ ဝတ် အ တွက် လည်း အ ဘယ့် ကြောင့် စိုး ရိမ် ကြ သ နည်း။ တော ပေါက် နှင်း ပန်း ပင် များ သည် မ လုပ် မ ကိုင် မ ငင် မ ဝင့် ကြ ဘဲ မည် သို့ ကြီး ပွား သည် ကို ဆင် ခြင် ကြ လော့။ရှော လ မုန် မင်း သည် မင်း မြောက် တန် ဆာ ပြည့် စုံ သော် လည်း ထို အ ပင် တစ် ပင် ကဲ့ သို့ မ ဝတ် ဆင် ရ ငါ ဆို၏။သင် မူ ကား လှူ ဒါန်း သည့် ကာ လ ယာ လက် ပြု သည့် အ မှု ကို ဝဲ လက် မျှ မ သိ စေ နှင့်။ယုံ ကြည် ခြင်း နည်း ပါး သူ တို့၊ ယ နေ့ ရှိ၍ နက် ဖြန် မီး ဖို ထဲ သို့ ရောက် သော တော ပင် ကို ဘု ရား သ ခင် သည် ထို သို့ ဆင် ယင် တော် မူ လျှင် သင် တို့ ကို သာ၍ ဆင် ယင် တော် မူ မည် မ ဟုတ် လော။သို့ ဖြစ်၍ မည် သည့် အ ရာ ကို စား ရ မည်။ မည် သည့် အ ရာ ကို သောက် ရ မည်။ မည် သည့် အ ရာ ကို ဝတ် ရ မည် ဟူ၍ မ စိုး ရိမ် ကြ နှင့်။ထို အ ရာ အ လုံး စုံ ကို လူ မျိုး ခြား တို့ ရှာ ကြံ တတ် ကြ၏။ သင် တို့၌ ကား လို သော အ ရာ များ ဖြစ် ကြောင်း ကို ကောင်း ကင် ဘုံ ရှင် သင် တို့ အ ဘ သိ တော် မူ သ တည်း။ဘု ရား သ ခင့် နိုင် ငံ တော် နှင့် ဖြောင့် မတ် ခြင်း တ ရား တော် ကို ဦး စွာ ရှာ ကြ လော့၊ ထို အ ရာ အ လုံး စုံ ကို ထပ် မံ သ နား တော် မူ လိမ့် မည်။ထို့ ကြောင့် နက် ဖြန် နေ့ အ ဖို့ မ စိုး ရိမ် ကြ နှင့်။ နက် ဖြန် နေ့ က ပင် ကိုယ့် အ ဖို့ စိုး ရိမ် လိမ့် မည်။ တစ် ရက် နှင့် ဆိုင် သော ဒု က္ခ သည် ထို ရက် အ ဖို့ တော် လောက် ၏။သို့ မှ သင်၏ အ လှူ ဒါ န မ ထင် ရှား သ ဖြင့် မ ထင် ရှား ရာ ကို ရှု မြင် တော် မူ သော သင့် အ ဘ သည် အ ကျိုး ဆက် ကို သ နား တော် မူ လိမ့် မည်။

သ ဒ္ဓါ မျက် စိ ရှိ သူ သည်၊ နွမ်း ပါး သူ့ အား အ စာ ကို ပေး ကမ်း တတ် သော ကြောင့်၊ မင်္ဂ လာ ရှိ လိမ့် မည်။

ထို စ ကား များ ကို ကြား သော စား ပွဲ တော် ထိုင် ဘက် တစ် ယောက် က ဘု ရား သ ခင့် နိုင် ငံ တော် တွင် သုံး ဆောင် ရ မည့် သူ၌ မင်္ဂ လာ ရှိ ပေ သည် ဟု ဆို သော်၊ကိုယ် တော် က လူ တစ် ဦး သည် ခမ်း နား သော စား သောက် ပွဲ ကျင်း ပ ရာ လူ များ စွာ ဖိတ် ထား သ ဖြင့် အ ချိန် ရောက် သော် ကြွ ကြ ပါ။အ သင့် ရှိ ပါ ပြီ ဟု ဖိတ် ထား သူ တို့ အား ပြော ရန် ကျွန် ကို လွှတ် သည့် ကာ လ၊ရှိ သ မျှ တို့ အ ညီ အ ညွတ် ခွင့် ပန် ကြ ရာ တစ် ယောက် က ကျွန် တော် သည် ဝယ် ပြီး လယ် ကို အ ကြည့် သွား ရ မည် ဖြစ် သော ကြောင့် ခွင့် လွှတ် ရန် တောင်း ပန် ပါ သည် ဟူ၍ လည်း ကောင်း၊တစ် ယောက် က ကျွန် တော် သည် ဝယ် ပြီး နွား ငါး ရှဉ်း ကို အ စမ်း အ သပ် သွား မည် ဖြစ် သော ကြောင့် ခွင့် လွှတ် ရန် တောင်း ပန် ပါ သည် ဟူ၍ လည်း ကောင်း၊ရှေ့ တော် တွင် ဖျဉ်း နာ စွဲ သူ တစ် ယောက် ရှိ ရာ၊တစ် ယောက် က ကျွန် တော် သည် အိမ် ထောင် ပြု သော ကြောင့် မ လာ နိုင် ပါ ဟူ၍ လည်း ကောင်း ငြင်း ဆို ကြ ၏။ထို စ ကား များ ကို ကျွန် ပြန် ရောက်၍ လျှောက် ထား သည့် ကာ လ ပွဲ ရှင် သည် အ မျက် ထွက်၍ ကျွန် အား မြို့ တွင်း ရှိ လမ်း မ လမ်း မြှောင် များ သို့ အ မြန် သွား ပြီ လျှင် ဆင်း ရဲ သူ၊ အင်္ဂါ ပျက် သူ၊ မျက် မ မြင် သူ၊ ခြေ ဆွံ့ သူ တို့ ကို ဆောင် ခဲ့ ဟု ဆို သည့် အ တိုင်း ကျွန် က အ ရှင်၊အ မိန့် အ ရ ပြု ရ ပါ ပြီ။ သို့ ရာ တွင် နေ ရာ လပ် ရှိ ပါ သေး သည် ဟု လျှောက် သော်၊အ ရှင် က မြို့ ပြင် လမ်း များ သို့ သွား၍ ငါ့ မ ဏ္ဍပ် ပြည့် စေ ခြင်း ငှာ အ နိုင့် အ ထက် သွင်း လော့။ငါ ဆို သည် ကား ငါ့ စား သောက် ပွဲ ကို အ ထက် ဖိတ် ထား သူ တစ် ယောက် မျှ ဝင် မြည်း ရ မည် မ ဟုတ် ဟူ၍ ပြန် ဆို သည် ဟု မိန့် တော် မူ၏။

ယ ခု မှာ အ ရှင် မ၊ ငါ တို့ သည် အ ချင်း ချင်း ချစ် ကြ ရ မည့် အ ကြောင်း ပ ညတ် သစ် ကို မ ဟုတ်။ အ စ ဦး က ငါ တို့ ရ ရှိ ရင်း ပ ညတ် တော် ကို ထောက်၍ ငါ တောင်း ပန် လျက် ရေး လိုက်၏။ချစ် ခြင်း မေ တ္တာ သည် ကိုယ် တော်၏ ပ ညတ် များ အ တိုင်း လျှောက် လိုက် ခြင်း ဖြစ်၏။ ပ ညတ် တော် ကား အ စ အ ဦး က သင် တို့ ကြား နာ ခဲ့ ကြ သည့် အ တိုင်း မေ တ္တာ တ ရား၌ လျှောက် လိုက် ရ ခြင်း တည်း။

တိ ရ စ္ဆာန် များ ဖို့ မြက် ပင် ကို လည်း ကောင်း၊ လူ တို့ အ လုပ် အ ကိုင် ဖြင့် ကောက် ပင် ကို လည်း ကောင်း၊ ပေါက် စေ တော် မူ သည့် အ တိုင်း၊

စိတ် သန် သော ငါ တို့ သည် စိတ် နုန့် သူ တို့၏ အား နည်း ခြင်း ဝန် များ ကို ထမ်း သင့်၏။ ကိုယ့် စိတ် တွေ့ တိုင်း မ ပြု ဘဲ အ သီး အ သီး တို့ သည်၊

သို့ ဖြစ်၍ ခ ရစ် တော် ကြောင့် နှိုး ဆော် ခြင်း၊ မေ တ္တာ တ ရား ကြောင့် တိုက် တွန်း ခြင်း၊ ဝိ ညာဉ် တော် နှင့် ပေါင်း သင်း ဆက် ဆံ ခြင်း၊ အ သည်း စွဲ သ နား ခြင်း အ ရာ ရာ ကို ရ ရှိ လျင်၊သို့ ဖြစ်၍ ချစ် သူ တို့၊ အ ခါ ခပ် သိမ်း လိုက် နာ တတ် ကြ သည့် အ တိုင်း ပင် ငါ ပါ ရှိ သည် ဟု မှတ်၍ မ ဟုတ်။ ယ ခု ကွာ လျက် ရှိ သော် လည်း ကိုယ့် ကယ် တင် ရေး ကို ကြောက် ရွံ့ တုန် လှုပ် စွာ ကြိုး စား ပြု ပြင် ကြ လော့။သ ဘော ပေါက်၍ ဆောင် ရွက် ကြ စေ ခြင်း ငှါ သင် တို့ စိတ် ထဲ၌ စေ တ နာ တော် အ လျောက် ပြု ပြင် တော် မူ သော အ ရှင် ကား ဘု ရား သ ခင် ပေ တည်း။သင် တို့ သည် အ ပြစ် မဲ့ ရာ၊ ရန် ကင်း ရာ ရောက် လျက် ကောက် ကျစ် စဉ်း လဲ သော လူ့ ဘောင် တွင် ဘု ရား သ ခင်၏ စင် ကြယ် သော သား သ မီး များ အ ဖြစ် နှင့် အ သက် ဆိုင် ရာ တ ရား တော် ကို ကိုင် ပြ လျက် ဤ လော က၌ အ လင်း အိမ် များ သ ဖွယ် ထင် ရှား ကြ သ ဖြင့် ငါ ဆောင် ရွက် ခြင်း၊ ကြိုး စား ခြင်း၊ အ ကျိုး မဲ့ မ ဖြစ် စေ ဘဲ ခ ရစ် တော်၏ နေ့ တော် တွင် ဂုဏ် တင် ခွင့် ရ စေ ခြင်း ငှာ အ ရာ ခပ် သိမ်း ကို ညည်း ညူ ခြင်း၊ ငြင်း ဆန် ခြင်း ကင်း လျက် ဆောင် ရွက် ကြ လော့။သင် တို့ ဝတ် ပြု၍ ပူ ဇော် ရာ ယုံ ကြည် ခြင်း အ ပေါ် တွင် သွန်း လောင်း ရာ အ ဖြစ် ပူ ဇော် ခံ ရ လျှင် ငါ သည် ဝမ်း မြောက် လျက် သင် တို့ နှင့် အ တူ ရွှင် လန်း မည်။သင် တို့ လည်း ဝမ်း မြောက် လျက် ငါ နှင့် အ တူ ရွှင် လန်း ကြ လော့။သို့ ရာ တွင် သင် တို့၏ အ ဖြစ် အ နေ ကို ငါ သိ သ ဖြင့် စိတ် သက် သာ ခွင့် ရ ခြင်း ငှာ တိ မော သေ ကို မ ကြာ မီ လွှတ် လိုက် မည် ဟု အ ရှင် ယေ ရှု ၌ ငါ အောက် မေ့ ၏။တစ် သ ဘော တည်း၊ တစ် မေတ္တာ တည်း၊ တစ် စိတ် တည်း၊ တစ် ညီ တစ် ညွတ် တည်း နှင့် ငါ့ ရွှင် လန်း ခြင်း အ ကြောင်း ကို စုံ လင် ကြ စေ လော့။

၎င်း ပြင် ညီ အစ် ကို တို့၊ လေ လွင့် သူ တို့ ကို ပဲ့ ပြင် ခြင်း၊ စိတ် လျော့ သူ တို့ ကို တိုက် တွန်း ခြင်း၊ အား နည်း သူ တို့ ကို ထောက် မ ခြင်း၊ သူ ခပ် သိမ်း တို့ အား စိတ် ရှည် ခြင်း များ ကို ပြု ကြ မည့် အ ကြောင်း ငါ တို့ နှိုး ဆော် ပါ၏။

ထို ကြောင့် ကိုယ် ကို ပြု စေ လို သ မျှ အ တိုင်း သူ တစ် ထူး တို့ အား ပြု ကြ လော့။ ဤ သည် ကား ပ ည တ္တိ ကျမ်း၊ ပ ရော ဖက် ကျမ်း များ အ လို တည်း။

သူ သည် စွန့် ကြဲ ပြီ၊ နွမ်း ပါး သူ တို့ အား ပေး ကမ်း ပြီ၊ သူ့ ဖြောင့် မတ် ခြင်း သည် ကာ လ အ စဉ် တည်၏ ဟူ သော ကျမ်း ချက် အ ရ သင် တို့ သည် အ ခါ ခပ် သိမ်း စည်း စိမ် ချမ်း သာ လုံ လောက် သ ဖြင့် ကောင်း မှု အ မျိုး မျိုး ကို ပြု ရ စေ ခြင်း ငှာ ဆု ကျေး ဇူး အ မျိုး မျိုး နှင့် ဘု ရား သ ခင် ကြွယ် ဝ စေ တော် မူ နိုင် ၏။

အ ပေါင်း အ ဖော် များ သော သူ သည်၊ ကိုယ် ကျိုး မ ရှိ သော် လည်း၊ ညီ အစ် ကို ရင်း ချာ ထက်၊ ခင် တွယ် တတ် သော မိတ် ဆွေ ရှိ သေး ၏။

တစ် နေ့ နောက် တစ် နေ့ တ ညီ တ ညွတ် တည်း ဗိ မာန် တော် သို့ တက် မြဲ တက် လျက်၊ ကိုယ့် အိမ်၌ မုန့် ကို ဖဲ့ လျက်၊ စိတ် ရွှင် လန်း ကြည် ဖြူ စွာ အ စာ အာ ဟာ ရ ကို သုံး ဆောင် လျက် နေ ရာ၊ဘု ရား သ ခင် ၏ ဂုဏ် တော် ကို ချီး မွမ်း ၍ ပြည် သူ ပြည် သား အ ပေါင်း တို့ ရှေ့ မျက် နှာ သာ ရ ကြ၏။ အ ရှင် ဘု ရား လည်း ကယ် တင် တော် မူ ရာ ရောက် လျက် နေ သူ တို့ ကို တစ် နေ့ နောက် တစ် နေ့ ထပ် သွင်း တော် မူ ၏။

တံ တိုင်း တော် အ တွင်း၌ တစ် ရက် တာ သည်၊ ရက် ပေါင်း တစ် ထောင် ထက် မြတ် သည့် အ လျောက်၊ လူ ဆိုး တို့ တဲ များ တွင် တစ် ဘ ဝ လွန် သည် ထက်၊ အ ကျွန်ုပ်၏ ဘု ရား သ ခင့် ဗိ မာန် တော့် အ နီး ပျပ် ဝပ် ခွင့် ကို သ ဘော ကျ ပါ၏။

မေတ္တာ သည် စိတ် ရှည် လျက် ကျေး ဇူး ပြု တတ်၏။ မေ တ္တာ သည် ငြူ စူ ခြင်း၊ ထောင် လွှား ခြင်း၊ ဝင့် ဝါ ခြင်း၊မ သင့် မ လျော် ပြု ကျင့် ခြင်း၊ ကိုယ့် အ ကျိုး ကို ရှာ ခြင်း၊ စိတ် တို ခြင်း၊ နစ် နာ မှု ကို အ ရေး ယူ ခြင်း များ နှင့် ကင်း သည့် ပြင်၊အ ဓ မ္မ ကြောင့် မ ရွှင် လန်း ဘဲ သ မ္မာ ဓ မ္မ ကြောင့် ရွှင် လန်း၍ အ ရာ ရာ ကို ရပ် ခံ လျက်၊အ ရာ ရာ ကို ယုံ ကြည် လျက်၊ အ ရာ ရာ ကို မြော် လင့် လျက်၊ အ ရာ ရာ ကို သည်း ခံ လျက် နေ၏။

ဝိ ညာဉ် တော့် ဆိုင် ရာ အ သီး မူ ကား ချစ် ခြင်း၊ ရွှင် လန်း ခြင်း၊ ငြိမ် သက် ခြင်း၊ စိတ် ရှည် ခြင်း၊ က ရု ဏာ ပြ ခြင်း၊ ကျေး ဇူး ပြု ခြင်း၊ သစ္စာ တည် ခြင်း၊ သိမ် မွေ့ ခြင်း၊ ကိုယ် ကို ချုပ် တည်း ခြင်း များ တည်း။ထို သို့ သော ပါ ရ မီ နှင့် ဆန့် ကျင် သော တ ရား မ ရှိ။

ကိုယ် ကို ပြု စေ လို သည့် အ တိုင်း သူ တစ် ထူး တို့ အား ပြု ကြ လော့။

ကျေး ဇူး ပြု ခြင်း၊ ပေး ကမ်း ခြင်း ဝတ် ကို မ လစ် လပ် ကြ နှင့်။ ထို သို့ သော ပူ ဇော် သ က္ကာ များ ကို ဘု ရား သ ခင် နှစ် သက် တော် မူ၏။

သတ် ရန် ထား သူ တို့ ကို လွတ် မြောက် စေ၍၊ ကွပ် မျက် အံ့ ဆဲ ဆဲ တွင် သွေး ပျက် သူ တို့ ကို ကယ် နုတ် လော့။

သူ သည် စွန့် ကြဲ ပြီ။ နွမ်း ပါး သူ တို့ အား ပေး ကမ်း ပြီ။ သူ့ ဖြောင့် မတ် ခြင်း သည်၊ ကာ လ အ စဉ် တည်၍၊ ဦး ချို သည်၊ ဂုဏ် အ သ ရေ နှင့် ချီး မြှောက် ခံ ရ လိမ့် မည်။

ဘု ရား သ ခင်၏ နိုင် ငံ တော် သည် စား ခြင်း၊ သောက် ခြင်း၌ မ တည်။ သန့် ရှင်း သော ဝိ ညာဉ် တော် အား ဖြင့် ရ သော ဖြောင့် မတ် ခြင်း၊ ငြိမ် သက် ခြင်း၊ ရွှင် လန်း ခြင်း များ၌ တည်၏။ထို သို့ ခ ရစ် တော်၏ အ စေ တော် ကို ခံ သူ သည် ဘု ရား သ ခင့် စိတ် တော် နှင့် တွေ့ ရာ လူ တို့ ရှေ့ မျက် နှာ ရ ရာ ရောက် လိမ့် မည်။ထို ကြောင့် ငါ တို့ သည် ငြိမ် သက် ခြင်း၊ အ ချင်း ချင်း တည် ဆောက် ခြင်း အ မှု များ ကို ကြံ စည် ကြ၏။

၎င်း ပြင် မည် သူ မ ဆို တ ပည့် တော် ဟူ သော အ မည် ကို ထောက်၍ ဤ သူ ငယ် တစ်ဦး တစ် ယောက် ကို ရေ ၕဧ တစ် ခွက် မျှ တိုက် လျှင် အ ကျိုး မ ရ ဘဲ အ လျှင်း မ ရှိ ရ၊ ငါ အ မှန် ဆို သည် ဟူ၍ မိန့် မှာ တော် မူ လိုက်၏။

ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ သန့် ရှင်း သူ တို့၊ ကိုယ် တော် ကို ခန့် ညား ကြ လော့။ ခန့် ညား သူ တို့ ၌၊ လို လေ သေး မ ရှိ ရ။

သင့် အ မူ အ ရာ ကို၊ ထာ ဝ ရ ဘု ရား အား လွှဲ အပ် လော့။ အ ကြံ အ စည် များ သည်၊ အ ထ မြောက် လိမ့် မည်။

မွတ် သိပ် သူ့ အား၊ သင့် အ သက် မွေး စာ ကို ပေး ကမ်း ၍ သူ ဆင်း ရဲ အား၊ ရောင့် ရဲ စေ လျှင် လည်း‌ ကောင်း၊ မှောင် ကျ ရာ တွင် သင့် အ လင်း သည် အာ ရုဏ် တက် လျက်၊ သင့် အ မိုက် တိုက် လည်း မွန်း တည့် သ ဖွယ် ဖြစ် သည့် ပြင်၊

ကျေး ဇူး ပြု လျက်၊ ကောင်း မှု နှင့် ကြွယ် ဝ လျက် ပေး ကမ်း ဝေ မျှ လျက် နေ စေ ရန်လည်း ကောင်း၊

ကောင်း မှု ကို လက် မ လွတ် ဘဲ ပြု ကြ ကုန် အံ့။ အား လျော့ ခြင်း ကင်း လျှင် အ ချိန် စေ့ သော် ငါ တို့ ရိတ် သိမ်း ကြ ရ လိမ့် မည်။

ဘု ရား သ ခင် သည်၊ သန့် ရှင်း သော ဘုံ ဗိ မာန် တွင်၊ ဘ သက် ဆိုး တို့ အ ဘ၊ မု ဆိုး မ တို့ တ ရား မင်း အ ဖြစ် စံ နေ တော် မူ၏။

အ သို့ ဆို လျှင် ငါ ဆာ မွတ် သော် ကျွေး မွေး ခြင်း၊ ရေ ငတ် သော် တိုက် ခြင်း၊ အာ ဂ န္တု ဖြစ် သော် ဧည့် ခံ ခြင်း၊အ ဝတ် မဲ့ သော် ဝတ် ခြုံ ခြင်း၊ နာ သော် ပြု စု ခြင်း၊ ထောင် ကျ သော် ပြု စု ခြင်း များ ကို သင် တို့ ပြု ကြ သည် ဟု မိန့် ဆို သည့် ကာ လ။

သင် တို့ တွင် ဝင် နေ သူ သည် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ရှေ့ ပ သ ခါ ပွဲ ကို ကျင်း ပ လို လျှင်၊ ၎င်း ဆိုင် ရာ ယောက်ျား အ ပေါင်း တို့ လှီး ဖြတ် ခြင်း မင်္ဂ လာ ခံ ပြီး မှ တိုင်း ရင်း သား ကဲ့ သို့ ဖြစ် လာ သော ကြောင့် ချဉ်း၍ ကျင်း ပ စေ။ လှီး ဖြတ် ခြင်း မင်္ဂ လာ မ ခံ သူ မည် သည် ကား မ စား ရ။

သို့ ဖြစ်၍ ငါ့ ဘု ရား သ ခင် သည် ဘုန်း တော် ကြွယ် ဝ တော် မူ သည့် အ တိုင်း သင် တို့ အ လို ရှိ သ မျှ ကို ခ ရစ် တော် ယေ ရှု အား ဖြင့် ပြည့် စုံ စေ တော် မူ လိမ့် မည်။

ထို့ ကြောင့် ဘု ရား သ ခင် ရွေး ကောက် မြတ် နိုး၍ သီး သန့် ထား တော် မူ သူ များ အ ဖြစ် ဖြင့် အ သည်း စွဲ သ နား ခြင်း၊ က ရု ဏာ ပြ ခြင်း၊ နှိမ့် ချ ခြင်း၊ သိမ် မွေ့ ခြင်း၊ စိတ် ရှည် ခြင်း များ ကို ဝတ် ဆင် ကြ လော့။

ဆင်း ရဲ သူ၊ နွမ်း ပါး သူ တို့ အ မှု ကို၊ နှုတ် မြွက်၍ တ ရား သ ဖြင့် စီ ရင် လော့။

ငါ သည် တောင် တန်း သို့ မျှော် ကြည့် လျက် နေ၏။ မ စ ခြင်း ကို မည် သည့် အ ရပ် မှ ရ ပါ အံ့ နည်း။မိုး မြေ ကို ဖန် ဆင်း တော် မူ သော ထာ ဝ ရ ဘု ရား အ ထံ တော် မှ၊ မ စ ခြင်း ကို ရ ပါ လိမ့် မည်။

ပင့် ခေါ် သူ့ အား လည်း ကိုယ် တော် က သင် သည် နံ နက် ဖြစ် စေ၊ ညဉ့် ဖြစ် စေ၊ စား သောက် ပွဲ ကျင်း ပ သည့် ကာ လ ကိုယ့် အ ဆွေ ခင် ပွန်း ညီ အစ် ကို အ မျိုး သား ချင်း တို့ နှင့် ကြွယ် ဝ သူ အိမ် နီး ချင်း တို့ ကို မ ဖိတ် နှင့်။ ဖိတ် လျှင် ထို သူ တို့ သည် သင့် ကို တုံ့ ပြန် ဖိတ် ခေါ် လျက် ကျေး ဇူး ဆပ် ကောင်း ဆပ် ကြ လိမ့် မည်။စား သောက် ပွဲ ကျင်း ပ သော အ ခါ ဆင်း ရဲ သူ၊ အင်္ဂါ ပျက် သူ၊ ခြေ ဆွံ့ သူ၊ မျက် မ မြင် သူ တို့ ကို ခေါ် လော့။ထို သူ တို့ ကျေး ဇူး မ ဆပ် နိုင် သည့် အ တွက် သူ တော် ကောင်း တို့ ရှင် ပြန် ထ မြောက် ရာ ကာ လ တွင် ကျေး ဇူး ဆပ် ခြင်း ကို ခံ ရ မည့် သင်၌ မင်္ဂ လာ ရှိ လ တ္တံ့ ဟု မိန့် တော် မူ၏။

ရွှင် လန်း စွာ မျှော် လင့် လျက်၊ ဒု က္ခ ရောက် ရာ၌ တည် တံ့ လျက်၊ အ မြဲ ပ ဌ နာ ပြု လျက်၊ ဆင်း ရဲ သော တ ပည့် တော် တို့ အား ပေး ကမ်း လျက်၊ ဧည့် ဝတ် ပြု လျက် နေ ကြ လော့။

အ ချင်း ချစ် သူ၊ အာ ဂ န္တု ဖြစ် သော ညီ အစ် ကို တို့ အား သင် ပြု သ မျှ ဝတ် ကို သ စ္စာ နှင့် ဆောင် ရွက် သည့် အ တိုင်း သင့် ချစ် ခြင်း မေ တ္တာ အ ကြောင်း၊

ဘုရားသခင်ထံဆုတောင်းပါ။