သမ္မာကျမ်းစာထဲမှာ ဝိုင်အကြောင်းကို အကြိမ်ပေါင်းများစွာ ဖော်ပြထားပြီး ဇာတ်လမ်းတွေမှာလည်း အရေးပါတဲ့ အခွင့်အရေးတစ်ခု ရှိပါတယ်။ ဝမ်းမြောက်ခြင်းနဲ့ ပွဲလမ်းသဘင်တွေရဲ့ သင်္ကေတအဖြစ် အများအားဖြင့် အသုံးပြုကြပေမယ့် အန္တရာယ်တွေကိုလည်း ဖော်ပြထားပါတယ်။ ဖော်ပြထားတဲ့ အခြင်းအရာပေါ်မူတည်ပြီး ဝိုင်ဟာ ကောင်းချီးမင်္ဂလာ ဒါမှမဟုတ် အန္တရာယ်ဖြစ်စေနိုင်ပါတယ်။
ဂျင်နစ်စစ်ကျမ်းမှာ ရေလွှမ်းမိုးပြီးနောက် နောဧက စပျစ်ပင်စိုက်ပြီး ဝိုင်ကို ပြုလုပ်ခဲ့တယ်။ အဲဒီဝိုင်ဟာ ဘုရားသခင် လူသားတွေကို ပေးသနားတဲ့ မြေကြီးရဲ့ အသီးအနှံနဲ့ ကောင်းချီးမင်္ဂလာတွေရဲ့ သင်္ကေတ ဖြစ်လာပါတယ်။ ဒါကြောင့် ရှေးဟောင်းကျမ်းစာမှာ ဝိုင်ကို ကြွယ်ဝခြင်းနဲ့ ဘုရားသခင်ရဲ့ ကောင်းချီးမင်္ဂလာတွေနဲ့ ဆက်စပ် ဖော်ပြထားတာကို တွေ့ ရပါတယ်။
ဒါပေမယ့် သမ္မာကျမ်းစာတစ်လျှောက်မှာ ဝိုင်ကို အလွန်အကြိုက်သောက်သုံးခြင်းရဲ့ အန္တရာယ်တွေကိုလည်း သတိပေးထားပါတယ်။ ဥပမာ သုတ္တံကျမ်းမှာ ဝိုင်ဟာ သွေးဆောင်မှုတစ်ခု ဖြစ်ပြီး မူးယစ်စေပြီး ဆင်ခြင်တုံတရား ကင်းမဲ့စေနိုင်တယ်လို့ ဖော်ပြထားပါတယ်။ ကိုယ့်ရဲ့ အပြုအမူတွေကို ထိန်းချိန်ပြီး အလွန်အကျွံ မသောက်သုံးဖို့ လည်း တိုက်တွန်းထားပါတယ်။
အသစ်ကျမ်းမှာတော့ ကာနမြို့ မှာ ကျင်းပတဲ့ မင်္ဂလာဆောင်မှာ ရေကို ဝိုင်အဖြစ် ပြောင်းလဲခြင်းအားဖြင့် ယေရှုက သူ့ ရဲ့ ပထမဆုံး အံ့ဖွယ်ရာကို ပြုလုပ်ခဲ့တယ်။ ဒီအံ့ဖွယ်ရာဟာ ယေရှုရဲ့ တန်ခိုးကို ဖော်ပြရုံသာမက ငါတို့ ဘဝတွေမှာ ဝမ်းမြောက်ခြင်းနဲ့ ပျော်ရွှင်မှုကို ယူဆောင်လာပေးချင်တဲ့ ဆန္ဒကိုလည်း ပြသပါတယ်။
ဒါပေမယ့် ယေရှုက အမြဲတမ်း ချင့်ချိန်မှုနဲ့ သမ္မာသတိရှိဖို့ တိုက်တွန်းခဲ့ တာကိုလည်း မမေ့ သင့်ပါဘူး။ ဒါကြောင့် အရာရာကို လျောက်ပတ်စွာနဲ့ စနစ်တကျ လုပ်ဆောင်ကြဖို့ အရေးကြီးပါတယ်။
ပျော် ကြူး မှု ဖြစ် စေ တတ် သော စ ပျစ် ရည် နှင့် မူး ယစ် ခြင်း မ ရှိ ဘဲ ဝိ ညာဉ် တော် နှင့် ပြည့် ဝ လျက်၊
သင် ပြု သော အ မှု အ ရာ များ ကို၊ ဘု ရား သ ခင် နှစ် သက် တော် မူ သော ကြောင့်၊ ရွှင် လန်း သော စိတ် နှင့် စား ဖွယ် သောက် ဖွယ် ကို၊ သွား၍ အား ရ စွာ စားသောက် လော့။
နွား နို့ ဓမ်း၊ သိုး နို့ ရည့် ပြင်၊ သိုး ကြီး သိုး ငယ့် ဆီ ဥ၊ ဗာ ရှန် ပြည် နွား သား၊ ဆိတ် သား နှင့် တ ကွ ဂျုံ စ ပါး အ ထူး အ မြတ် များ ကို တိုက် ကျွေး တော် မူ သည့် အ လျောက်၊ စ ပျစ် သီး အ သွေး တည်း ဟူ သော စ ပျစ် ရည် သောက် ခွင့် ကို ရ ကြ ပြီ တ ကား။
နော ဧ သည် မြေ ကို လုပ် ကိုင် သ ဖြင့် စ ပျစ် ခြံ ကို ရှေး ဦး အ စ ပြု၍ စိုက် ပျိုး သည့် အ တိုင်း၊စ ပျစ် ရည် ကို သောက် ၍ ယစ် မူး သ ဖြင့် မိ မိ တဲ တွင်း မှာ ကိုယ် ၀တ် လစ် လပ် ရှိ နေ စဥ်၊
လူ့ သား တို့ သည် အ သက် တာ နေ့ ရက် ပိုင်း၌၊ မိုး ကောင်း ကင့် အောက် တွင် ပြု သင့် ရာ ကို မ သိ မ ချင်း၊ ဉာဏ် က လိ မ္မာ စွာ ပြု ပြင် လျက်၊ ကိုယ် ခ န္ဓာ ကို စ ပျစ် ရည် ဖြင့် အား ရှိ စေ ရန် လည်း ကောင်း၊ မိုက် မဲ ခြင်း ကို လည်း စွဲ ကိုင် စေ ရန် လည်း ကောင်း၊ စိတ် နှ လုံး၌ ငါ ကြံ စည်၏။
မြင့် မြတ် သော ဘု ရား သ ခင်၏ ပ ရော ဟိတ် ဖြစ် သူ ရှာ လင် မင်း မေ လ ခိ ဇေ ဒက် လည်း မုန့် နှင့် စ ပျစ် ရည် ကို ဆောင် ခဲ့ ပြီး လျှင်၊
နောက် နောင် ရေ ကို သာ မ သောက် ဘဲ သင့် အ စာ အိမ် မှ စ၍ အ ကြိမ် ကြိမ် မ ကျန်း မ မာ ရှိ ရ ခြင်း အ တွက် စ ပျစ် ရည် အ နည်း ငယ် သုံး ဆောင် လော့။
ဣ ဇာက် က သူ့ ကို သင့် အ ရှင် ငါ ဖြစ် စေ ပြီ။ ညီ အစ် ကို အ ပေါင်း တို့ ကို လည်း ကျွန့် အ ဖြစ် သူ့ အား ငါ ပေး ခဲ့ ပြီ။ စ ပါး၊ ဆန်၊ စ ပျစ် ရည် နှင့် သူ့ ကို ငါ ထောက် မ ပြီ။ ငါ့ သား၊ သင့် အ ဖို့ သော် ကား မည် သို့ ပြု နိုင် တော့ အံ့ နည်း ဟု ဧ သော အား ပြန် ဆို သော်၊
ထောင်း ညှပ်၍ ရ သော ဆီ တစ် ပိဿာ ရော ပြီး မုန့် ညက် တစ် စ ရွတ် ကို လည်း ကောင်း၊ သွန်း လောင်း ရာ သ က္ကာ အ ဖြစ် စ ပျစ် ရည် တစ် ပိဿာ ကို လည်း ကောင်း၊ ပူ ဇော် လော့။
ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် မျက် နှာ သာ ပေး၍ ချမ်း သာ သ နား တော် မူ ပါ စေ သော ဟူ သော မင်္ဂ လာ စ ကား ကို အာ ရုန် နှင့် သား တို့ အား ဆင့် ဆို လော့။
စ ပျစ် ရည် ပွဲ တော် သုံး စဉ် ဘု ရင် မင်း က၊ မည် သို့ တောင်း လျှောက် လို သ နည်း။ ငါ ပေး မည်။ မည် သည် ကို လို သ နည်း။ နိုင် ငံ တော် တစ် ဝက် တိုင် အောင် ငါ ပေး မည် ဟု၊ ဧ သ တာ အား မိန့် ဆို လျှင်၊
ဆိုင် ရာ ဘော ဇဉ် သ က္ကာ အ ဖြစ် ထာ ဝ ရ ဘု ရား စိတ် တော် ပြေ ဖွယ် ရ နံ့၊ မီး ပူ ဇော် ရာ ဖြစ် သည် နှင့် အ ညီ ဆီ ရော သော မုန့် ညက် နှစ် စ ရွတ် ကို လည်း ကောင်း၊ သွန်း လောင်း ရာ သ က္ကာ အ ဖြစ် စ ပျစ် ရည် တစ် ပိဿာ ကို လည်း ကောင်း ဆက် ကပ် ကြ လော့။
ထို့ နောက် ဗေ လ ရှာ ဇာ မင်း သည်၊ တစ် ထောင် သော မှူး မတ် တို့ အ ဖို့ ခမ်း နား ကြီး ကျယ် စွာ ပွဲ သ ဘင် ခင်း ကျင်း လျက်၊
စ ပျစ် ရည် ကို သောက် လျက် ရွှေ၊ ငွေ၊ ကြေး၊ သံ၊ သစ် သား၊ ကျောက် နှင့် လုပ် သော ဘု ရား များ ကို ချီး မွမ်း ကြ လေ ၏။
ထို သူ သည် စ ပျစ် ရည်၊ သေ ရည် သေ ရက် ကို ပယ် လျက် သေ ရည် သေ ရက် ချဉ်၊ စ ပျစ် ရည် ချဉ်၊ စ ပျစ် ရည် ချို၊ စ ပျစ် သီး အ စို အ ခြောက် ကို မ သုံး ဆောင် ရ ဘဲ၊
ကောင်း ကင် ဘုံ ရှင် တစ် ဘက်၌ ထ ကြွ၍ ဗိ မာန် တော် သုံး ဖ လား များ ကို ရှေ့ တော် သို့ ယူ စေ ပြီး လျှင် ဘု ရင် မင်း မှ စ၍ မိ ဖု ရား၊ မောင်း မ မိဿံ တို့ နှင့် မှူး မတ် တို့ ပါ စ ပျစ် ရည် ကို ထည့် သောက် ကြ သည့် ပြင် မြင် လည်း မ မြင်၊ ကြား လည်း မ ကြား၊ သိ လည်း မ သိ တတ် သော ရွှေ၊ ငွေ၊ ကြေး၊ သံ၊ သစ် သား၊ ကျောက် နှင့် လုပ် သော ဘု ရား များ ကို ချီး မွမ်း လျက် ဘု ရင် မင်း မြတ် အ သက် ကို ကိုင်၍ အ လေ့ အ လာ ရှိ သ မျှ ကို လည်း ပိုင် စိုး တော် မူ သော ဘု ရား သ ခင် ကို ကား မ ချီး မွမ်း ချေ။
စား သောက် လို ရာ နွား၊ သိုး၊ ဆိတ်၊ စ ပျစ် ရည်၊ သေ ရည် သေ ရက် ကို ဝယ် လျက်၊ အိမ် ထောင် များ နှင့် ဂါ မ ဝါ သီ လေ ဝိ ဂိုဏ်း သား တို့ ပါ၊ သင် တို့ ဘု ရား သ ခင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ရှေ့၊ ထို ဌာ န၌ သုံး ဆောင် လျက် အား ရ ရွှင် လန်း ကြ လော့။ သင် တို့ ဘောင် တွင် အ မွေ ဝေ ပုံ စု မ ရ သော လေ ဝိ ဂိုဏ်း သား တို့ အား ဝတ် မ ပျက် ကြ လင့်။
တိ ရ စ္ဆာန် များ ဖို့ မြက် ပင် ကို လည်း ကောင်း၊ လူ တို့ အ လုပ် အ ကိုင် ဖြင့် ကောက် ပင် ကို လည်း ကောင်း၊ ပေါက် စေ တော် မူ သည့် အ တိုင်း၊လူ တို့ စိတ် ရွှင် လန်း စေ သော စ ပျစ် ရည်၊ မျက် နှာ ပြောင် စေ သော ဆီ၊ အား ဖြည့် တင်း သော ခဲ ဖွယ် များ သည်၊ မြေ ကြီး ထဲ က ပေါ် ရ ၏။
ယော သပ် အ မျိုး သား တို့ ပျက် ယွင်း နာ ကို မ ကြင် နာ ဘဲ၊ အင် တုံ ဖြင့် စ ပျစ် ရည် သောက်၍၊ ထူး မြတ် သော ဆီ နှင့် လိမ်း ကျံ ခြင်း များ ကို ပြု တတ် သော၊
လူ တို့ စိတ် ရွှင် လန်း စေ သော စ ပျစ် ရည်၊ မျက် နှာ ပြောင် စေ သော ဆီ၊ အား ဖြည့် တင်း သော ခဲ ဖွယ် များ သည်၊ မြေ ကြီး ထဲ က ပေါ် ရ ၏။
ငါ သည်၊ သုံ့ ဘမ်း ခံ ရ သော ဣ သ ရေ လ လူ မျိုး တော် ကို ပြန် လာ စေ ပြီး လျှင်၊ ငါ ပေး ခဲ့ သော နေ ရင်း ပြည် မှ နောင် ဆွဲ နုတ် ခြင်း ကို မ ခံ ရ စေ ဘဲ၊ စိုက် ပျိုး မည့် အ လျောက်၊ ထို သူ တို့ သည်၊ မြို့ ဆိုး ကုန်း များ ကို ပြု ပြင် လျက် နေ ထိုင် ခွင့်၊ စ ပျစ် ခြံ များ ကို စိုက် ပျိုး လျက် သုံး သောက် ခွင့်၊ ဟင်း ရွက် ဟင်း သီး ခင်း များ ကို လုပ် လျက် သုံး ဆောင် ခွင့် ရ ကြ လ တ္တံ့ ဟု၊ သင်၏ ဘု ရား သ ခင် ငါ ထာ ဝ ရ ဘု ရား မိန့် ဆို သည် ဟူ၍ တည်း။
စ ပျစ် ရည် သည် မ ထီ လေး စား ပြု ရာ၊ အ ရက် လည်း ဆူ ညံ ရာ အ ကြောင်း ဖြစ် သော ကြောင့်၊ ယစ် မူး သ မျှ သော သူ တို့ သည် ပ ညာ မဲ့ ကြ ၏။
အ သား စား ခြင်း၊ စ ပျစ် ရည် သောက် ခြင်း စ သော သင့် ညီ အစ် ကို ကို တိုက် လဲ စေ ရန် မည် သည် ကို မျှ မ ပြု ဘဲ နေ သင့်၏။
စ ပျစ် ရည် ကို ကြာ မြင့် စွာ သောက် လျက်၊ ရော စပ် သော သေ ရည် ကို မြည်း စမ်း တတ် သူ တို့ ပင် တည်း။ဖ လား၌ နီ လျက်၊ တောက် ပ လျက် ရှိ သော စ ပျစ် ရည် ကို၊ မ မြင် လို နှင့်။အ မျို လွယ် သော် လည်း၊အ ဆုံး၌ မြွေ ဆိုး မြွေ ဟောက် ကဲ့ သို့ ကိုက် ပေါက် သည့် ပြင်၊ သင့် မျက် စိ သည်၊ အ ထူး ထူး အ ပြား ပြား ကို မြင် ရ၍၊ နှ လုံး လည်း၊ယောင် မှား သော စ ကား ကို ထွက် ဆို လျက်၊ ပင် လယ် ပြင်၌ လည်း ကောင်း၊ ရွက် တိုင် စင် ပေါ် တွင်လည်း ကောင်း၊ အိပ် ရ သူ ကဲ့ သို့ ဖြစ် လ တ္တံ့ သော် လည်း၊သင် က၊ ငါ့ ကို ရိုက် သော် မ နာ၊ နှက် သော် မ သိ၊ တစ် ဖန် မြည်း စမ်း ခွင့် ရ စေ ရန်၊ မည် သည့် အ ခါ မှ နိုး ထ ရ အံ့ နည်း ဟု ဆို လိမ့် မည်။
သင် တို့ ကို မြတ် နိုး၍ များ ပြား အောင် ကောင်း ကြီး မင်္ဂ လာ ပေး တော် မူ သည့် ပြင်၊ သင် တို့ သို့ ပေး သ နား ရန် ဘိုး ဘေး များ အား သ စ္စာ ဆို ခဲ့ သော ပြည် တွင် သား သ မီး တို့ ကိုလည်း ကောင်း၊ မြေ အ သီး အ နှံ၊ ဆန် စ ပါး၊ စ ပျစ် ရည်၊ ဆီ များ ကို လည်း ကောင်း၊ နွား၊ သိုး၊ ဆိတ်၊ သား ငယ် များ ကို လည်း ကောင်း၊ ကောင်း ကြီး မင်္ဂ လာ ပေး တော် မူ ဦး မည်။
လူ တိုင်း စား သောက် ခြင်း၊ လုပ် ကိုင် သ မျှ၌ စိတ် ရွှင် လန်း ခြင်း များ သည်၊ ဘု ရား သ ခင့် ဆု ကျေး ဇူး ဖြစ် ကြောင်း ကိုလည်း ကောင်း၊ ငါ သိ ၏။
ဆေး ခါး စပ် ထား သော စ ပျစ် ရည် ကို တိုက် ကြ ရာ မြည်း စမ်း ပြီး လျှင် မ သောက် ဘဲ နေ တော် မူ၏။
ထို ကာ လ၌။ တောင် တန်း မှ စ ပျစ် ရည် ယို လျက်၊ ခင် တန်း မှ နို့ ရည် ထွက် လျက်၊ ယု ဒ ပြည် ရှိ ချောင်း ဟူ သ မျှ၌ ရေ စီး လျက် ရှိ သည့် ပြင်။ ရှိ တ္တိမ် ချိုင့် သို့ ဝင် ရောက် မည့် စမ်း ရေ သည်။ ဗိ မာန် တော် မှာ ထွက် စီး လိမ့် မည်။
ပ ရော ဖက် တို့ နှင့် စပ် လျဉ်း၍ ဆို ဦး အံ့။ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ကြောင့်လည်း ကောင်း၊ သန့် ရှင်း သော ဗျာ ဒိတ် တော် ချက် ကြောင့် လည်း ကောင်း၊ အ တွင်း စိတ် နှ လုံး ကြေ ကွဲ လျက်၊ အ ရိုး ရှိ သ မျှ ဆွေး မြေ့ လျက်၊ စ ပျစ် ရည် သောက် ကြူး ၍ ယစ် မူး သူ ကဲ့ သို့ ငါ ဖြစ် ၏။
အို ရေ ငတ် သူ အ ပေါင်း တို့၊ ငွေ မ ရှိ သူ တို့ ပါ ရေ ရှိ ရာ သို့ လာ ကြ လော့။ လာ၍ ဝယ် ယူ စား သောက် ကြ လော့။ အ ဖိုး မဲ့ ငွေ ကင်း လျက်၊ စ ပျစ် ရည် နှင့် နို့ ရည် ကို လာ၍ ဝယ် ကြ လော့။
ထို နည်း တူ အ ဟာ ရ သုံး ပြီး နောက် ဖ လား ကို ယူ ပြန်၍ ဤ ဖ လား ကား သင် တို့ အ ဖို့ သွန်း သော ငါ့ အ သွေး ဖြင့် ဖွဲ့ သည့် ပ ဋိ ညာဉ် တော် သစ် တည်း။
မှန် ပါ သည် ဟု လျှောက် သော် အ ဘ က၊ ငါ့ သား၏ အ မဲ သား ကို စား၍ ငါ့ စိတ်၀ိ ညာဉ် သည် သင့် အား ကောင်း ကြီး ပေး ရန် ငါ့ ထံ သွင်း ခဲ့ လော့ ဟု ဆို လျှင် ယာ ကုပ် သည် အ မဲ သား နှင့် စ ပျစ် ရည် ကို အ ဘ ထံ ဆက် သွင်း၍၊
ထို လူ မျိုး သည်၊ ဇိ အုန် တောင် ထိပ် ပေါ် သို့ တက် လာ ကျူး ဧ လျက်၊ ဆန် စ ပါး၊ စ ပျစ် ရည်၊ ဆီ၊ နွား သိုး ဆိတ် တို့ ၏ သား ငယ် များ တည်း ဟူ သော၊ ထာ ဝ ရ ဘု ရား၏ ဆု ကျေး ဇူး များ သို့ ရောက်၍၊ ရေ သွင်း ပြီး ခြံ သ ဖွယ် စိတ် ဧ လျက်၊ မော ပန်း ကြ တော့ မည် မ ဟုတ်။
သင် တို့ က၊ နက် ဖြန် သေ ရ မည် ဖြစ်၍၊ စား သောက် လျက် နေ ကြ ကုန် အံ့ ဟု ဆို ကြ သည် နှင့် အ ညီ၊ ဝမ်း မြောက် ရွှင် လန်း ခြင်း၊ သိုး နွား ကို စီ ရင်၍ အ သား နှင့် စ ပျစ် ရည် စား သောက် ခြင်း များ ကို ပြု ကျင့် ကြ ပြီ တ ကား။
သား ရေ ဘူး ဟောင်း တွင် လည်း စ ပျစ် ရည် သစ် ကို ထည့် လေ့ မ ရှိ ကြ။ ထည့် လျှင် သား ရေ ဘူး ပေါက် ကွဲ သ ဖြင့် စ ပျစ် ရည် ယို၍ ဘူး ပျက် တတ်၏။ စ ပျစ် ရည် သစ် ကို ဘူး သစ် တွင် ထည့် လေ့ ရှိ သ ဖြင့် နှစ် မျိုး လုံး မ ပျက် မ စီး ရှိ နေ သည် ဟု မိန့် တော် မူ၏။
ဗိုလ် ခြေ တို့ အ ရှင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည်၊ ဆူ ဖြိုး လျက် အ ဆီ နိုင် သော ခဲ ဖွယ်၊ စစ် ပြီး လက် ဟောင်း စ ပျစ် ရည် သောက် ဖွယ် များ ကို လူ အ မျိုး မျိုး တို့ အ ဖို့ ဤ တောင် တော် ပေါ် တွင် စီ ရင် တော် မူ၍၊
ပျော် ရွှင် ခြင်း ကို ခုံ မင် သော သူ သည်၊ ဆင်း ရဲ သော အ ဖြစ် သို့ ရောက် လိမ့် မည်။ စ ပျစ် ရည် နှင့် နံ့ သာ ဆီ ကို ခုံ မင် သော သူ လည်း၊ မ ကြွယ် ဝ နိုင်။
ငါ မူ ကား သင် တို့ နှင့် အ တူ ခ မည်း တော်၏ နိုင် ငံ တော် တွင် စ ပျစ် ရည် သစ် သောက် သည့် နေ့ မ တိုင် မီ ယ ခု မှ တစ် ပါး သောက် တော့် မည် မ ဟုတ်၊ ငါ ဆို သည် ဟု မိန့် တော် မူ လျက် တ ပည့် တော် တို့ အား ပေး တော် မူ၏။
ငါ မူ ကား ဘု ရား သ ခင့် နိုင် ငံ တော် တွင် စ ပျစ် ရည် သစ် သောက် သည့် နေ့ မ တိုင် မီ ယ ခု မှ တစ် ပါး သောက် တော့ မည် မ ဟုတ်။ ငါ အ မှန် ဆို သည် ဟု မိန့် တော် မူ ၏။
သား ရေ ဘူး ဟောင်း တွင် လည်း မည် သူ မျှ စ ပျစ် ရည် သစ် ကို မ ထည့် တတ်။ ထည့် လျှင် ဘူး ကို စ ပျစ် ရည် ဖောက် ခွဲ သ ဖြင့် ဘူး နှင့် အ ရည် ပျက် တတ်၏။ စ ပျစ် ရည် သစ် ကို ဘူး သစ် တွင် ထည့် လေ့ ရှိ သည် ဟု မိန့် တော် မူ၏။
သား ရေ ဘူး ဟောင်း တွင် မည် သူ မျှ စ ပျစ် ရည် သစ် ကို မ ထည့် တတ်။ ထည့် လျှင် ဘူး ကို စ ပျစ် ရည် သစ် ဖောက် ခွဲ သ ဖြင့် စ ပျစ် ရည် ယို၍ ဘူး ပျက် လိမ့် မည်။စ ပျစ် ရည် သစ် ကို ဘူး သစ် တွင် ထည့် ရ သည်။ စ ပျစ် ရည် ဟောင်း ကို သောက် သူ သည် စ ပျစ် ရည် သစ် ကို အ လို မ ရှိ။ အ ဟောင်း ကောင်း ကြောင်း ဆို တတ် သည် ဟု မိန့် တော် မူ၏။
နတ် ပူး သူ ဟူ၍လည်း ကောင်း၊ လူ သား သည် စား သောက် လျက် ရောက် လာ သော် စား ကြူး သူ၊ သောက် ကြူး သူ၊ အ ခွန် အ ကောက် နှင့် အ ပြစ် သား တို့ အ ဆွေ ပါ တ ကား ဟူ၍ လည်း ကောင်း သင် တို့ ဆို တတ် ကြ၏။
ဘု ရား သ ခင့် နိုင် ငံ တော် မ တည် မီ ယ ခု မှ တစ် ပါး စ ပျစ် ရည် ကို သောက် တော့ မည် မ ဟုတ် ငါ ဆို သည် ဟု မိန့် တော် မူ၏။
ထိုနောက်တတိယနေ့၌ ဂါလိလဲနယ်ကာနမြို့တွင် မင်္ဂလာဆောင်ပွဲကျင်းပ၍ ပွဲထိုင်မယ်တော်ပါသည့်ပြင်၊မင်္ဂလာဆောင်သတို့သားကိုခေါ်လျက် သူတိုင်းမှာ စပျစ်ရည်ကောင်းကိုဦးစွာတည်၍မူးယစ်ကြပြီးမှ အညံ့ကိုတည်တတ်သည်။ သင်မူကား ယခုတိုင်စပျစ်ရည်ကောင်းကိုချန်ထားပြီဟု ဆိုလေ၏။ဂါလိလဲနယ်ကာနမြို့တွင် ဤနိမိတ်လက္ခဏာဦးကိုယေရှုပြ၍၊ ဘုန်းတော်ထင်ရှားစေတော်မူသည့်အလျောက် တပည့်တော်တို့သည်ကိုယ်တော်ကိုယုံကြည်ကြ၏။
အ ရှင် ဘု ရား၏ ဖ လား တော် နှင့် နတ် ဆိုး တို့၏ ဖ လား ကို သင် တို့ မ သောက် နိုင်။ အ ရှင် ဘု ရား၏ စား ပွဲ တော် နှင့် နတ် ဆိုး တို့၏ စား ပွဲ ကို မ သုံး ဆောင် နိုင်။
ထို နည်း တူ အာ ဟာ ရ သုံး ပြီး နောက် ဖ လား တော် ကို ယူ၍ ဤ ဖ လား ကား ငါ့ အ သွေး ဖြင့် ဖွဲ့ သော ပ ဋိ ညာဉ် တော် သစ် တည်း။ သင် တို့ သောက် တိုင်း ငါ့ ကို သ တိ ရ ခြင်း ငှာ ဤ သို့ ပြု ကြ လော့ ဟု မိန့် တော် မူ၏။
အ သက် ကြီး သော မိန်း မ တို့ လည်း လေး မြတ် ဖွယ် နေ ထိုင် သူ၊ ကုန်း မ ချော သူ၊ မ သောက် ကြူး သူ၊ အ ကောင်း သင် ကြား သူ များ ဖြစ် သ ဖြင့်၊
တဲ တော် ဝတ် ကို ဆောင် ရွက် သူ တို့ မ စား ထိုက် သော ပူ ဇော် ရာ ပ လ္လင် တော် သည် ငါ တို့၌ ရှိ၏။
ရုပ် ခ န္ဓာ ဆိုင် ရာ အ ကျင့် များ တည်း ဟူ သော မေ ထုန် မှီ ဝဲ ခြင်း၊ ညစ် ညူး ခြင်း၊ ကာ မ ဂုဏ် လိုက် စား ခြင်း၊နား ထောင် ကြ ဦး။ ငါ ပေါ လု ဆို သည် ကား သင် တို့ သည် လှီး ဖြတ် ခြင်း မင်္ဂ လာ ခံ ယူ လျှင် ခ ရစ် တော် ကြောင့် အ ကျိုး မ ရှိ။ရုပ် ပွား ကိုး ကွယ် ခြင်း၊ နတ် ဟော ခြင်း၊ ရန် ညိုး ဖွဲ့ ခြင်း၊ ခိုက် ရန် ဖြစ် ခြင်း၊ ပြိုင် ဆိုင် ခြင်း၊ အ မျက် ထွက် ခြင်း၊ ဖီ ဆန် ခြင်း၊ အ ယူ ခြား နား ခြင်း၊ ဂိုဏ်း ကွဲ ခြင်း၊ ငြူ စူ ခြင်း၊မူး ယစ် ခြင်း၊ ပျော် ပါး ခြင်း မှ စ၍ အ မျိုး တူ အ ကျင့် များ သည် ထင် ရှား လျက် ရှိ ကြ၏။ ငါ ပြော ဆို ခဲ့ သည့် အ တိုင်း ဆို ဦး မည် မှာ ထို ကဲ့ သို့ သော အ ကျင့် များ ကို ပြု ကျင့် သူ တို့ သည် ဘု ရား သ ခင့် နိုင် ငံ တော် ကို အ ပိုင် ရ ကြ မည် မ ဟုတ်။
ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည်၊ ငါ၏ ပိုင် စု၊ ငါ သုံး သောက် ရန် ဝေ ပုံ ဖြစ် တော် မူ၏။ ကိုယ် တော် သည် အ ကျွန်ုပ် ဝေ စု ကို စောင့် ထိန်း တော် မူ၏။
ထာ ဝ ရ ဘု ရား ကိုင် တော် မူ သော ဖ လား၌ ဆူ ပွက် သော စ ပျစ် ရည်၊ ရော စပ် ပြီး စ ပျစ် ရည် အ ပြည့် ရှိ သ ဖြင့်၊ သွန် ချ တော် မူ ရာ၊ အ နစ် အ ဖတ် ကို ပင် မြေ ကြီး ပေါ် ရှိ လူ ဆိုး အ ပေါင်း တို့ သုံး သောက် ကြ ရ မည် ဟူ ၍ တည်း။
ရန် သူ တို့ မျက် မှောက် တွင် အ ကျွန်ုပ် အ ဖို့ စား ပွဲ တည် လျက်၊ ဦး ခေါင်း ကို ဆီ နှင့် လိမ်း တော် မူ ပါ ပြီ။ အ ကျွန်ုပ် ခွက် ဖ လား ပြည့် လျှံ လျက် ရှိ ပါ ၏။
ထို အ ခါ၊ အ ရှင် ဘု ရား သည် အိပ် ပျော် ရာ မှ နိုး လာ သော သူ ကဲ့ သို့ လည်း ကောင်း၊ စ ပျစ် ရည် ကြောင့် ဟစ် အော် သော သူ ရဲ ကဲ့ သို့ လည်း ကောင်း၊ နိုး တော် မူ ပြီး လျှင်၊ရန် ဘက် တို့ ကို ဒဏ် ခတ် တွန်း လှန် သ ဖြင့်၊ အ စဉ် အ မြဲ အ ရှက် ကွဲ စေ တော် မူ ၏။
လူ မျိုး တော်၌ ကြမ်း တမ်း စွာ ခံ စား ရ ခြင်း၊ ယိမ်း ယိုင် စေ သော အ ရည် သောက် ရ ခြင်း ကို စီ ရင် လျက်၊
မြို့ တံ ခါး ဝ၌ ထိုင် နေ သူ တို့ သည်၊ အ ကျွန်ုပ် အ ကြောင်း ကုန်း ချော ခြင်း၊ သေ သောက် ကြူး တို့ သည်၊ တေး ဖွဲ့ ခြင်း ကို ပြု တတ် ကြ ပါ၏။
ဆုံး လု သော သူ့ အား သာ၊ အ ရက် ကိုလည်း ကောင်း၊ စိတ် နာ သော သူ့ အား သာ စ ပျစ် ရည် ကိုလည်း ကောင်း၊ တိုက် လော့။ထို သူ သည် သောက်၍ ဆင်း ရဲ ခြင်း ကို မေ့ လျော့ လျက်၊ ဒု က္ခ ကို လည်း သ တိ မ ရ ဘဲ ရှိ ပါ စေ။
စ ပျစ် ပင် ညှိုး လျက်၊ အ ရည် လည်း လျော့ လျက်၊ စိတ် ရွှင် သူ အ ပေါင်း တို့ ညည်း တွား ကြ၏။
အ စာ မ ဟုတ် သော အ ရာ အ ဖို့ ငွေ ကိုလည်း ကောင်း၊ အ ဆာ မ ပြေ သော အ ရာ အ ဖို့ သင် တို့ ချွေး နဲ စာ ကိုလည်း ကောင်း၊ အ ဘယ့် ကြောင့် ချိန် စက် ကြ သ နည်း။ ငါ စ ကား ကို နာ ခံ နား ထောင် လျက် အ ကောင်း ကို စား ရ သ ဖြင့်၊ မြိန် ရှက် ဖွယ် ရာ နှင့် အာ ရုံ ပြေ ကြ လော့။
စ ပျစ် ရည် ပြည့် သော မြူ အိုး နှင့် ဖ လား များ ကို၊ ထို ရေ ခပ် အ နွယ် သား တို့ ရှေ့ တည် လျက်၊ စ ပျစ် ရည် သောက် ကြ ပါ ဟု တိုက် တွန်း သော်၊ကျွန် တော် တို့ သည် စ ပျစ် ရည် မ သောက် ကြ ပါ။ အ နွယ် ၏ အ ဘ ဖြစ် သူ ရေ ခပ် သား ယော န ဒပ် က၊ တည်း ခို ရာ ပြည် ၌ တာ ရှည် စွာ နေ ရ ကြ ရန် သင် တို့ မှ စ ၍ သား စဉ် မြေး ဆက် တို့ သည် ကာ လ အ စဉ် စ ပျစ် ရည် သောက် ခြင်း၊ အိမ် ဆောက် ခြင်း၊ မျိုး ကြဲ ခြင်း၊ ခြံ လုပ် ခြင်း၊ အ ပိုင် ထား ခြင်း များ ကို မ ပြု ရ၊ တစ် သက် ပတ် လုံး တဲ ရှင် နှင့် သာ နေ ရ ကြ မည် ဟု မှာ ထား ပါ ၏။
သင်၌ လက် ဖြစ် ဥ စ္စာ ဘ ဏ္ဍာ အ မျိုး မျိုး များ ပြား သည့် အ တွက်၊ ဒ မာ သက် မြို့ သည်၊ ဟေ လ ဗုန် စ ပျစ် ရည် နှင့် ဇာ ခ ရ သိုး မွေး များ ကို ကုန် သွယ် သူ ဖြစ်၏။
အို ယစ် သောက် သူ တို့၊ နိုး ထ ငို ကြွေး ၍ အို စ ပျစ် ရည် သောက် သူ တို့၊ အော် ဟစ် ကြ လော့။ သောက် အံ့ သော စပျစ် ရည် ပ ပျောက် လေ ပြီ။
အ ကြင် သူ က၊ စ ပျစ် ရည် နှင့် သေ ရည် သေ ရက် အ ကြောင်း ငါ ဟော ပြော မည် ဟု၊ လေ သက် သက်၊ မု သာ သက် သက်၌ ကျင် လည်၍ လှည့် စား အံ့။ ထို သူ သည်၊ ဤ လူ မျိုး ၏ ပ ရော ဖက် ဖြစ် ထိုက် လ တ္တံ့။
ဧ ဖ ရိမ့် အ မျိုး သည် သူ ရဲ ကောင်း နှင့် တူ လျက်၊ စ ပျစ် ရည် ဝ သ ကဲ့ သို့ စိတ် ရွှင် လန်း ကြ မည့် ပြင်၊ သိ မြင် ရ သော သား မြေး တို့ လည်း အား ရ လျက်၊ ငါ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ကြောင့် စိတ် ရွှင် လန်း ကြ လိမ့် မည်။
နတ် ပူး သူ ဟူ၍ လည်း ကောင်း၊ လူ သား သည် စား သောက် လျက် ရောက် လာ သော် စား ကြူး သူ သောက် ကြူး သူ၊ အ ခွန် ကောက် နှင့် အ ပြစ် သား တို့၏ အ ဆွေ ပါ တ ကား ဟူ၍ လည်း ကောင်း ဆို တတ် ကြ၏။ ဉာဏ် ပ ညာ တော် မူ ကား ဆိုင် ရာ အ မှု များ အား ဖြင့် မှန် ကန် ကြောင်း ထင် ရှား သည် ဟု မိန့် တော် မူ၏။
ဖ လား ကို လည်း ယူ၍ ကျေး ဇူး တော် ကို ချီး မွမ်း ပြီး လျှင် သင် တို့ ရှိ သ မျှ သောက် ကြ လော့။
ဖ လား ကို လည်း ယူ၍ ကျေး ဇူး တော် ကို ချီး မွမ်း ပြီး လျှင် ပေး တော် မူ ရာ သူ တို့ ရှိ သ မျှ သောက် ကြ ၏။
သူ သည် ထာ ဝ ရ ဘု ရား မျက် မှောက် တော် တွင် ကြီး မြတ်၍ စ ပျစ် ရည် နှင့် သေ ရည် သေ ရက် ကို မ သောက် ရ ဘဲ အ မိ ဝမ်း တွင်း က ပင် သန့် ရှင်း သော ဝိ ညာဉ် တော် နှင့် ပြည့် လိမ့် မည်။
ဒဏ် ရာ များ ကို ဆီ၊ စ ပျစ် ရည်၊ လိမ်း ကျံ ပတ် စည်း၍ ကိုယ် မြည်း ပေါ် တွင် တင် ပြီး နောက် စ ရပ် သို့ ဆောင် သွား ပြု စု သည့် ပြင်၊
ညီ အစ် ကို တို့၊ သင် တို့ သည် ပါ ရ မီ နှင့် လည်း ကောင်း၊ အ သိ ပ ညာ နှင့် လည်း ကောင်း စုံ လင် ပြည့် လျှံ သည် ဖြစ်၍ အ ချင်း ချင်း ပဲ့ ပြင် နိုင် ကြောင်း ငါ စိတ် ချ လျက် ရှိ သော် လည်း၊
သင် တို့ စား သောက် ကြ သည် တွင် တစ် ဦး ထက် တစ် ဦး သည် ကိုယ့် အ စာ ကို တင် ရင် စား သောက် ကြ သ ဖြင့် တစ် ဦး ဆာ မွတ် လျက် တစ် ဦး ယစ် ဝ လျက် ရှိ လေ စွ တ ကား။စား သောက် မှု ပြု ရန် အိမ် များ မ ရှိ ကြ လော။ ဘု ရား သ ခင့် အ သင်း တော် ကို မ ထီ လေး စား ပြု၍ ဆင်း ရဲ သား တို့ အား အ ရှက် ခွဲ ရာ သ လော၊ ငါ မည် သို့ ဆို ရ အံ့ နည်း။ သင် တို့ ကို ချီး မွမ်း ရ မည် လော။ ဤ အ ချက်၌ မ ချီး မွမ်း ရ။
ငါ တို့ ကောင်း ကြီး ပေး ကြ သော မင်္ဂ လာ ဖ လား တော် သည် ခ ရစ် တော်၏ အ သွေး တော် ကို ဆက် ဆံ သုံး ဆောင် ခြင်း မ ဟုတ် လော။ ငါ တို့ ဖဲ့ ကြ သော မုန့် တော် လည်း ခ ရစ် တော်၏ ကိုယ် ခ န္ဓာ တော် ကို ဆက် ဆံ သုံး ဆောင် ခြင်း မ ဟုတ် လော။
အ သို့ ဆို သော် တစ် ပါး သည် ရှိ သ မျှ တို့ အ တွက် အ သေ ခံ တော် မူ သ ဖြင့် ရှိ သ မျှ တို့ အ သေ ခံ ကြ ကြောင်း ကို လည်း ကောင်း၊ အ သက် ရှင် သူ တို့ သည် ကိုယ့် အ ဖို့ မ ဟုတ်၊ သူ တို့ အ တွက် အ သေ ခံ၍ ရှင် ပြန် ထ မြောက် တော် မူ သော အ ရှင့် အ ဖို့ ရှင် လျက် နေ ကြ စေ ခြင်း ငှာ အ သေ ခံ တော် မူ ကြောင်း ကို လည်း ကောင်း၊ ငါ တို့ စိတ် ပြ ဋ္ဌာန်း ပြီး ဖြစ် သည့် အ လျောက် ခ ရစ် တော်၏ ချစ် ခြင်း မေ တ္တာ တော် သည် ငါ တို့ ကို အုပ် ချုပ် လျက် ရှိ ၏။
ခ ရစ် တော် ယေ ရှု ပိုင် ရာ တော် ဖြစ် သူ တို့ သည် ရုပ် ခ န္ဓာ ကို ဆိုင် ရာ ဝါ သ နာ နှင့် လော ဘ များ ပါ ကား တင် ခဲ့ ကြ ပြီ။
သို့ ဖြစ်၍ ခ ရစ် တော် ကြောင့် နှိုး ဆော် ခြင်း၊ မေ တ္တာ တ ရား ကြောင့် တိုက် တွန်း ခြင်း၊ ဝိ ညာဉ် တော် နှင့် ပေါင်း သင်း ဆက် ဆံ ခြင်း၊ အ သည်း စွဲ သ နား ခြင်း အ ရာ ရာ ကို ရ ရှိ လျင်၊သို့ ဖြစ်၍ ချစ် သူ တို့၊ အ ခါ ခပ် သိမ်း လိုက် နာ တတ် ကြ သည့် အ တိုင်း ပင် ငါ ပါ ရှိ သည် ဟု မှတ်၍ မ ဟုတ်။ ယ ခု ကွာ လျက် ရှိ သော် လည်း ကိုယ့် ကယ် တင် ရေး ကို ကြောက် ရွံ့ တုန် လှုပ် စွာ ကြိုး စား ပြု ပြင် ကြ လော့။သ ဘော ပေါက်၍ ဆောင် ရွက် ကြ စေ ခြင်း ငှါ သင် တို့ စိတ် ထဲ၌ စေ တ နာ တော် အ လျောက် ပြု ပြင် တော် မူ သော အ ရှင် ကား ဘု ရား သ ခင် ပေ တည်း။သင် တို့ သည် အ ပြစ် မဲ့ ရာ၊ ရန် ကင်း ရာ ရောက် လျက် ကောက် ကျစ် စဉ်း လဲ သော လူ့ ဘောင် တွင် ဘု ရား သ ခင်၏ စင် ကြယ် သော သား သ မီး များ အ ဖြစ် နှင့် အ သက် ဆိုင် ရာ တ ရား တော် ကို ကိုင် ပြ လျက် ဤ လော က၌ အ လင်း အိမ် များ သ ဖွယ် ထင် ရှား ကြ သ ဖြင့် ငါ ဆောင် ရွက် ခြင်း၊ ကြိုး စား ခြင်း၊ အ ကျိုး မဲ့ မ ဖြစ် စေ ဘဲ ခ ရစ် တော်၏ နေ့ တော် တွင် ဂုဏ် တင် ခွင့် ရ စေ ခြင်း ငှာ အ ရာ ခပ် သိမ်း ကို ညည်း ညူ ခြင်း၊ ငြင်း ဆန် ခြင်း ကင်း လျက် ဆောင် ရွက် ကြ လော့။သင် တို့ ဝတ် ပြု၍ ပူ ဇော် ရာ ယုံ ကြည် ခြင်း အ ပေါ် တွင် သွန်း လောင်း ရာ အ ဖြစ် ပူ ဇော် ခံ ရ လျှင် ငါ သည် ဝမ်း မြောက် လျက် သင် တို့ နှင့် အ တူ ရွှင် လန်း မည်။သင် တို့ လည်း ဝမ်း မြောက် လျက် ငါ နှင့် အ တူ ရွှင် လန်း ကြ လော့။သို့ ရာ တွင် သင် တို့၏ အ ဖြစ် အ နေ ကို ငါ သိ သ ဖြင့် စိတ် သက် သာ ခွင့် ရ ခြင်း ငှာ တိ မော သေ ကို မ ကြာ မီ လွှတ် လိုက် မည် ဟု အ ရှင် ယေ ရှု ၌ ငါ အောက် မေ့ ၏။တစ် သ ဘော တည်း၊ တစ် မေတ္တာ တည်း၊ တစ် စိတ် တည်း၊ တစ် ညီ တစ် ညွတ် တည်း နှင့် ငါ့ ရွှင် လန်း ခြင်း အ ကြောင်း ကို စုံ လင် ကြ စေ လော့။
ခ ရစ် တော်၏ တ ရား တော် ကို သင် တို့ တွင် ကြွယ် ဝ စွာ တည် နေ စေ ပြီး လျှင် ခပ် သိမ်း သော ဉာဏ် ပ ညာ နှင့် ကျူး ဧ ချက်၊ ထော မ နာ ပြု ချက်၊ ဓ မ္မ ဂီ တ အ မျိုး မျိုး အား ဖြင့် တစ် ဦး ကို တစ် ဦး သင် ကြား ပဲ့ ပြင် လျက် ကျေး ဇူး တော် ကို ချီး မွမ်း၍ ဘု ရား သ ခင် အား စိတ် မ နော တွင် သီ ဆို ကြ လော့။
အ ခြား သူ တို့ ကဲ့ သို့ မ အိပ် ဘဲ သ တိ နှင့် စောင့် နေ ကြ ကုန် အံ့။အိပ် သော သူ တို့ သည် ညဉ့် အ ခါ အိပ် တတ် ကြ၏။ မူး ယစ် သော သူ တို့ လည်း ညဉ့် အ ခါ မူး ယစ် တတ် ကြ၏။ငါ တို့ မူ ကား နေ့ ဆိုင် သူ များ ဖြစ် သော ကြောင့် ယုံ ကြည် ခြင်း၊ ချစ် ခြင်း ရင် အုပ် ကို ဆင် ယင် လျက်၊ ကယ် တင် ခြင်း ဆိုင် ရာ မျှော် လင့် ခြင်း မောက် ရှု ကို ဆောင်း လျက်၊ သ တိ နှင့် နေ ကြ ကုန် အံ့။
ခဲ ဖွယ် မူ ကား ကိုယ့် အာ ရုံ များ ကို အ သုံး ပြု သ ဖြင့် ကောင်း မ ကောင်း ကို ပိုင်း ခြား သိ မြင် တတ် သော အ ရွယ် ရောက် သူ တို့ အ ဖို့ ဖြစ် ၏။
သင် တို့ ဘောင် တွင် မည် သူ မ ဆို ဒု က္ခ ရောက် လျှင် ပ ဌ နာ ပြု စေ။ သု ခ ရှိ လျှင် သီ ချင်း ဆို စေ။ရော ဂါ စွဲ လျှင် အ သင်း တော့် ဥ က္က ဋ္ဌ တို့ ကို ပင့် ခေါ် ပြီး မှ အ ရှင် ဘု ရား၏ နာ မ တော် ကို အ မှီ ပြု လျက် ဆီ လူး ၍ ပ ဌ နာ ပြု ကြ စေ။
လူ မျိုး ခြား တို့ အ လို ရှိ ရာ ကာ မ ဂုဏ် လိုက် စား ခြင်း၊ တပ် မက် ခြင်း၊ မူး ယစ် ခြင်း၊ ပျော် ပါး ခြင်း၊ သောက် ကြူး ခြင်း၊ စက် ဆုပ် ဖွယ် ရုပ် ပွား ကိုး ကွယ် ခြင်း များ ကို သင် တို့ ပြု ကျင့် လျှောက် လိုက် ရန် လွန် ခဲ့ သော အ ချိန် ကာ လ တော် လောက် ပြီ။
အို ထာ ဝ ရ ဘု ရား၊ ကိုယ် တော် သည် ဖြောင့် မတ် သူ့ ကို ကောင်း ကြီး ပေး ၍၊ ဒိုင်း လွှား သ ဖွယ်၊ ကျေး ဇူး တော် နှင့် ကွယ် ကာ ခြံ ရံ တော် မူ လိမ့် မည်။
ဉာဏ် ပ ညာ သည် အ ထွဋ် အ မြတ် ဖြစ် သ ဖြင့်၊ ဆည်း ပူး လော့။ ဆည်း ပူ အပ် သ မျှ တွင်၊ ဉာဏ် ပ ဋိ ဘာန် ကို အ ထူး ဆည်း ပူး လော့။
၎င်း ပြင်၊ ဝမ်း မြောက် ခြင်း ရွှင် လန်း ခြင်း များ ကို၊ ခြံ ထဲ မှ ရုပ် သိမ်း သည့် အ လျောက်၊ စ ပျစ် ဥ ယျာဉ် များ၌ ကျူး ဧ ခြင်း၊ ကြွေး ကြော် ခြင်း မ ရှိ ခဲ့ လေ။ ကျင်း၌ စ ပျစ် သီး ကို နင်း တတ် သူ တို့ သည် မ နင်း မ ညှစ် ရ။ ပျော် ရွှင် သံ ကို လည်း ငါ ပြတ် စဲ စေ တော် မူ ပြီ။
ဣ သ ရေ လ အ မျိုး သား တို့ ရှိ ခိုး သော ရုပ် ပွား များ ကို ဖူး မြင် လျက် တောင် များ ပေါ် တွင် စား သောက် ခြင်း၊ သူ့ မ ယား ကို ရှုတ် ချ ခြင်း၊ ရာ သီ ရောက် သော မိန်း မ နှင့် ဆက် ဆံ ခြင်း၊
ငါ ထာ ဝ ရ ဘု ရား မိန့် ဆို သည့် အ တိုင်း၊ ထယ် ထိုး သူ နှင့် ရိတ် သိမ်း သူ သည် လည်း ကောင်း၊ စ ပျစ် သီး ဖိ နင်း သူ နှင့် မျိုး ကြဲ သူ သည် လည်း ကောင်း၊ ကြား လပ် မ ရှိ သည့် အ လျောက်၊ တောင် ကုန်း ရှိ သ မျှ ပင်၊ အ ရည် ပျော် သ ကဲ့ သို့ စ ပျစ် ရည် ထွက် စီး မည့် နေ့ ရက် ကာ လ ရောက် တော့ မည်။
သင် တို့ တွင် မူ ကား ထို သို့ မ ဖြစ် စေ ရ။ မည် သူ မ ဆို ကြီး မြင့် လို လျှင် သင် တို့ အ စေ ကို ခံ စေ။အ ဦး ဆုံး ကျ လို သူ လည်း အား လုံး တို့ ထံ ကျွန် ခံ စေ။
ပင့် ခေါ် သူ့ အား လည်း ကိုယ် တော် က သင် သည် နံ နက် ဖြစ် စေ၊ ညဉ့် ဖြစ် စေ၊ စား သောက် ပွဲ ကျင်း ပ သည့် ကာ လ ကိုယ့် အ ဆွေ ခင် ပွန်း ညီ အစ် ကို အ မျိုး သား ချင်း တို့ နှင့် ကြွယ် ဝ သူ အိမ် နီး ချင်း တို့ ကို မ ဖိတ် နှင့်။ ဖိတ် လျှင် ထို သူ တို့ သည် သင့် ကို တုံ့ ပြန် ဖိတ် ခေါ် လျက် ကျေး ဇူး ဆပ် ကောင်း ဆပ် ကြ လိမ့် မည်။စား သောက် ပွဲ ကျင်း ပ သော အ ခါ ဆင်း ရဲ သူ၊ အင်္ဂါ ပျက် သူ၊ ခြေ ဆွံ့ သူ၊ မျက် မ မြင် သူ တို့ ကို ခေါ် လော့။ထို သူ တို့ ကျေး ဇူး မ ဆပ် နိုင် သည့် အ တွက် သူ တော် ကောင်း တို့ ရှင် ပြန် ထ မြောက် ရာ ကာ လ တွင် ကျေး ဇူး ဆပ် ခြင်း ကို ခံ ရ မည့် သင်၌ မင်္ဂ လာ ရှိ လ တ္တံ့ ဟု မိန့် တော် မူ၏။
မင်္ဂလာဆောင်သတို့သားကိုခေါ်လျက် သူတိုင်းမှာ စပျစ်ရည်ကောင်းကိုဦးစွာတည်၍မူးယစ်ကြပြီးမှ အညံ့ကိုတည်တတ်သည်။ သင်မူကား ယခုတိုင်စပျစ်ရည်ကောင်းကိုချန်ထားပြီဟု ဆိုလေ၏။
အ နည်း နည်း ကို ငါ ပြု ခွင့် ရှိ သည် မှန် သော် လည်း အ နည်း နည်း ကြောင့် အ ကျိုး ဖြစ် ထွန်း သည် မ ဟုတ်။ အ နည်း နည်း ကို ငါ ပြု ခွင့် ရှိ သော် လည်း မည် သည့် နည်း၏ တန် ခိုး အောက် သို့ ငါ ဝင် မည် မ ဟုတ်။
အ ဆုံး စ ကား မှာ ညီ အ ကို တို့ မှန် ကန် သော အ ရာ၊ ကြည် ညို ဖွယ် သော အ ရာ၊ သင့် လျော် သော အ ရာ၊ စင် ကြယ် သော အ ရာ၊ နှစ် သက် ဖွယ် သော အ ရာ၊ အ သ ရေ ရှိ သော အ ရာ များ ကို၄င်း၊ ပါ ရ မီ အ ပါး ပါး ဂုဏ် အ ပါး ပါး ကို၄င်း၊
ငွေ ကို တပ် မက် ခြင်း သည် အ ဆိုး အ မျိုး မျိုး၏ အ မြစ် မူ လ ဖြစ် သည့် အ လျောက် အ ချို့ သည် လိုက် စား သ ဖြင့် ယုံ ကြည် ခြင်း တ ရား လမ်း မှ လွှဲ သွား၍ များ ပြား စွာ သော က နှင့် ကိုယ် ကို ထုတ် ချင်း ခွင်း ကြ ပြီ။
အ သို့ ဆို သော် သင်း အုပ် သည် ဘု ရား သ ခင် ဘ ဏ္ဍာ စိုး အ ဖြစ် အ ပြစ် မဲ့ သူ၊ စော် ကား ခြင်း၊ စိတ် တို ခြင်း၊ သောက် ကြူး ခြင်း၊ ကြမ်း တမ်း ခြင်း၊ အ မြတ် အ စွန်း လို လား ခြင်း ကင်း လျက်၊
ကွဲ လွဲ ထူး ခြား သော သြ ဝါ ဒ များ ဖြင့် မ မျော ပါး ကြ နှင့်။ ပူ ဇော် သူ တို့ အား အ ကျိုး မ ပေး နိုင် သော ဆွမ်း အား ဖြင့် မ ဟုတ်၊ ကျေး ဇူး တော် အား ဖြင့် စိတ် တည် ကြည် ရ လျှင် ကောင်း မြတ်၏။
အ ချင်း မျောက် မ ထား သူ တို့၊ ဤ လော က နှင့် မိတ် ဖွဲ့ ခြင်း သည် ဘု ရား သ ခင် ကို ရန် ဘက် ပြု ခြင်း ဖြစ် ကြောင်း မ သိ ကြ လော။ သို့ ဖြစ်၍ မည် သူ မ ဆို ဤ လော က နှင့် မိတ် ဖြစ် လို လျှင် ဘု ရား သ ခင် ကို ရန် ဘက် ပြု သူ ဖြစ် လိမ့် မည်။
ဗျာ ဒိတ် တော် သည် အ ကျွန်ုပ် ခံ တွင်း ၌ အ လွန် ချို ဧ၍၊ ပျား ရည် ထက် နှုတ် ထဲ မှာ ချို ဧ ပါ ၏။
စုံ လင် စွာ လျှောက် လိုက် သော သူ သည်၊ စိတ် ချ လျက် သွား ရ၏။ ကောက် ကျစ် လျက် လျှောက် လိုက် သော သူ၏ သ ဘော ကား၊ ထင် ရှား လိမ့် မည်။
ရယ် မော ခွင့် ရ ကြ ရန် စား သောက် ပွဲ ကို လည်း ကောင်း၊ အ သက် ရွှင် လန်း ခွင့် ရ ကြ ရန် စ ပျစ် ရည် ကို လည်း ကောင်း၊ စီ မံ တတ် ကြ သည့် ပြင်၊ ငွေ သည် အ လို ရှိ တိုင်း ပြန် လှန် နိုင်၏။
ဘု ရား သ ခင်၏ နိုင် ငံ တော် သည် စား ခြင်း၊ သောက် ခြင်း၌ မ တည်။ သန့် ရှင်း သော ဝိ ညာဉ် တော် အား ဖြင့် ရ သော ဖြောင့် မတ် ခြင်း၊ ငြိမ် သက် ခြင်း၊ ရွှင် လန်း ခြင်း များ၌ တည်၏။